Sabam eist vergoeding van nieuwjaarszangers

Nieuwjaarszingen, een mooie traditie. Kinderen staan voor dag en dauw op om een ganse dag zingend van huis tot huis te trekken. De in sommige regionen nog erg populaire traditie is nu in het vizier gekomen van Sabam. De auteursrechtenvereniging vindt het allesbehalve kunnen dat deze kinderen geld verdienen met het vertolken van andermans liederen en eist nu een financiële compensatie.

Vooral in rurale en beperkt geciviliseerde oorden is nieuwjaarszingen een hardnekkige traditie.

Vooral in rurale en beperkt geciviliseerde oorden is nieuwjaarszingen een hardnekkige traditie.

Via een persbericht laat Sabam weten de huidige toestand grondig beu te zijn. ‘Het is niet omdat nieuwjaarszangers sympathiek en schattig ogen, vrolijk liedjes zingen en kleurrijk uitgedost zijn, dat het geen vuile dieven zijn die zich zonder enige scrupules verrijken op de kap van anderen. Het leeuwendeel van de nieuwjaarszangers zingt liedjes die ze zelf niet gecomponeerd hebben en maken zo schaamteloos misbruik van het intellectuele werk van onschuldige, weerloze auteurs.’

‘Het niet betalen van auteursrechten is een bijzonder grove nalatigheid en kan niet geduld worden. In dat opzicht is het niet meer dan logisch dat de helft van de opbrengst van elke nieuwjaarszanger Sabam toekomt. Sabam zal vandaag de hele dag nauwgezet controles uitvoeren en de helft van wat er in de zak van de nieuwjaarszangers zit opeisen. Wie betrapt wordt op een zak in ’t zwart of op welke manier ook opbrengsten van het nieuwjaarszingen niet aangeeft, krijgt er een gepeperde boete bovenop,’ luidt het verder in het persbericht.

U denkt nu er goed aan te doen de nieuwjaarszangers lekkernijen te geven in plaats van geld. Dat is dan toch buiten Sabam gerekend. Halve mandarijntjes, halve letterkoekjes, halve waarheden, halve nepbriefjes van €500, halve koetjesrepen, een halve tas warme chocomelk: de zakken van Sabam verdragen alles.

Voor vele nieuwjaarszangers is dit een mokerslag. Amber (8) gaat voor de vijfde keer nieuwjaarszingen en slaakt nu een noodkreet: ‘Dit is een onvoorziene stevige hap uit mijn begroting. Vergeet ook de onkosten niet van het nieuwjaarszingen: schoenen die verslijten, papa die een dag verlof neemt om mij te begeleiden en zo niet economisch relevant kan zijn, extra bezoekjes aan de tandarts… Het wordt als nieuwjaarszanger zo wel erg moeilijk om het hoofd boven water te houden. En de politiek doet weer niets.’