The Vremde Mirror

Ivan Leko, voormalig trainer van Club Brugge, liet zich de afgelopen jaren betalen door verschillende makelaars om zwart geld te innen. Zijn woordvoerder Sven Ornelis spreekt van een georkestreerde hetze.

© Wikimedia Commons

‘Zoals een arts wordt betaald om mensen te genezen, een politicus om zakken te vullen en een huisjesmelker om huisjes te melken, zo wordt een voetbaltrainer betaald om zwart geld te ontvangen. Doe jij je werk soms gratis?’

Sven Ornelis legt het principe uit. ‘Bij het innen van zwart geld komen heel wat risico’s kijken. Het is illegaal, dus stel je jezelf kwetsbaar op. Logisch dat Ivan daar geld voor vraagt. Hij zou gek zijn mocht hij deze dienst voor niets aanbieden.’

Ornelis besluit: ‘Ivan bevestigt dat hij al zijn inkomsten uit het ontvangen van zwart geld heeft aangegeven. Ivan is geen fraudeur.’

De temperaturen in Jemen klimmen makkelijk boven de 30 graden. Daarom lanceert de Jemenitische overheid een hitteactieplan. ‘Vele mensen vergeten te drinken. In dit weer levensgevaarlijk.’

© Wikimedia Commons

Het hitteactieplan is erop gericht dat mensen water drinken. ‘Zuiver water,’ benadrukt de Jemenitische overheid. ‘Niet van dat water met een cholerasmaakje.’

‘Twee derde van de Jemenieten vertikt het om proper water te drinken, van wie de helft gewoon niet drinkt,’ schetst de Jemenitische overheid het probleem. ‘Daardoor lijden een miljoen mensen aan cholera en diarree, daarbij 300.000 kinderen.’

‘Dat moet zorgen baren. Kinderen imiteren het slechte voorbeeld van hun ouders. Zij denken dat geen water drinken stoer is, maar in werkelijkheid schaden ze hun algemene ontwikkeling. Uit een grote overheidsenquête blijkt dat kinderen met ouders die haast sterven van de dorst een grotere kans hebben om te sterven van de dorst.’

Het hitteactieplan benadrukt het belang van sociale controle. ‘Drinkt je oude buurvrouw van 36 wel voldoende?’

Toch vinden criticasters het hitteactieplan betuttelend. De Jemenitische overheid spreekt van een mentaliteitsprobleem dat niet snel valt op te lossen. ‘Misschien wel het grootste probleem waarmee Jemen te maken krijgt. Het is onze taak om voor onze burgers te zorgen en hun de kans te geven om op een zo prettig mogelijke manier oud te worden.’

Wat misten wij als zichzelf serieus nemend niet ernstig te nemen medium? Inderdaad ja, opiniestukken. We wilden deze rubriek eerst edito noemen, maar dat wekte associaties op met gonorroe, de zwarte dood en zelfs Jan Segers, zodoende wij voor het herkenbare opinie hebben gekozen. Bewijs ons ongelijk.

Treffende uitbeelding van niets, tenminste als u niets als een omkaderd wit vlak verzinnebeeldt.

Deze opinie voegt om meerdere redenen niets toe. We lichten er vier toe.

Ten eerste de inhoud. De lezer blijft van begin tot eind op zijn honger zitten. Ja goed, de opinie voegt niets toe. Dat is duidelijk. Maar mag het ietsje meer zijn?

Ten tweede de argumentatie. Er wordt maar wat gezegd, daarom is deze opinie echt slecht. Stop de subsidiestromen. Moskeeën. Verlichting. Voegt de opinie echt niets toe? Naar redelijk onderbouwde argumenten is het vruchteloos zoeken. Op die kritiek anticipeert de opinie wel gevat: ‘Daarom is het een opiniestuk.’ Als dit het hoogtepunt moet zijn.

Biddende bouwmeester in achter lintbebouwing verscholen linkse klimaatkerk vergeten.

Ten derde de opbouw. De opinie bevat fouten en geeft vijf redenen waarom deze opinie niets toevoegt. Voorspelbaar. Verrast niet. Saai.

Tot slot de titel. Die schreeuwt het eigenlijk uit. Deze opinie voegt niets toe.

Hoera! The Vremde Mirror heeft de publicatierechten verworven van het in Venezuela, Cuba en Noord-Korea megasuccesvolle feuilleton Rikske zonder Fikske. Zit u klaar voor de eerste aflevering? Opgelet, de titel bevat een spoiler.

In dit dwaze avontuur spelen een hoofdrol:

– Didi & Yoha deden menige begroting op miraculeuze wijze ontsporen, waardoor ze in het hele koninkrijk aanzien genieten. Dit onafscheidelijke tweetal telt één liberaal en één socialist, maar niemand die kan zeggen wie van de twee de socialist en wie de liberaal is.

– De koning over wie niet meer te zeggen valt dan dat hij een zus heeft, Delfien, met wie hij volgens ingewijden boel heeft. Weten we van een kennis die deze roddelblaadjes leest en wiens of wier (Nee, we laten werkelijk niets aan het toeval over!) privacy we om evidente redenen respecteren. Dat allemaal geheel terzijde overigens.

– En natuurlijk Rikske, de alwetende professor die om zijn communistische sympathieën is verbannen naar de zeven ivoren torens van Dijlegem, maar geregeld heimelijk om wijze raad wordt gevraagd door landgenoten in de penarie onder wie talkshowredacteurs (Dit gaat ongeveer helemaal als volgt. Over een uur begint de uitzending en we hebben nog altijd geen gast om over het vermeende democratische verleden van de kapper van tuinkabouter Dries te spreken. / Bestond er maar een professor met expertise in alles en meer! / Supermensen bestaan alleen in fictie. En dan nog, alles moet maar realistischer en autobiografischer, omdat mensen een afkeer hebben van twijfel en dubbelzinnigheid en verslaafd zijn aan de waarheid behalve wanneer ze zich gewillig (omdat het hen nu eenmaal goed uitkomt) politiek laten manipuleren of wanneer experts niet zeggen wat mensen willen horen dat ze zeggen. / Dank voor die politieke analyse, schrijf er een boek over, maar inmiddels zitten we nog altijd zonder gast. / Problemen, problemen. / Maar zeg, wat als we Rikske nu eens vragen? / Rikske? / Ja, Rikske. Natuurlijk, dat ik daar zelf niet aan heb gedacht. / Rikske zegt altijd wat de mensen willen horen! / We bellen Rikske! Dit gaat zo op maandag, op dinsdag, op woensdag, op donderdag en op vrijdag.). Ook dit allemaal louter ter bladvulling. Wees gerust, het verhaal begint dra. Beloofd.

Het verhaal begint zoals nog gebeurt op een dag. Ofwel om de indruk te wekken dat het verhaal tijdloos is, ofwel omdat het tijdstip volstrekt van geen belang is en hierop wijzen het tegendeel zou suggereren. In dit concrete geval is het allebei.

Het verhaal wordt al snel zo langdradig dat vermoeide scribenten zouden schrijven dat het er eigenlijk op neerkomt dat de koning, wiens functie is dat hij moet doen alsof hij wat doet, nu de opdracht heeft mensen aan te duiden die moeten doen alsof ze wat doen, waardoor hij werkelijk wat doet, gelukkig niet te lang, en vervolgens in gehaaste draf, slordig en onvolledig het verhaal zouden voltooien. Jammer.

Het komt er eigenlijk op neer dat de koning, wiens functie is dat hij moet doen alsof hij wat doet, nu de opdracht heeft mensen aan te duiden die moeten doen alsof ze wat doen, waardoor hij werkelijk wat doet, gelukkig niet te lang. Dat die met een magische formule die alleen koningen kennen (a²=b²+c²) (loslippige lakei, nvdr) Didi en Yoha omtovert tot informateur aan wie het is om te onderzoeken hoe onmogelijk de vorming van een coalitie is. En dat ze praten met wie ze maar tegenkomen. Willen jullie met die en die? Nee, wij wel met die en die, maar niet met die en die. Zeg, zij willen met jullie, jullie ook? Nee, wij niet met hen, maar wel met die en die. En met die? Nee, nooit! Wij weten dat zij met jullie willen en zij niet met jullie. Hmm, apart. Wij willen niet met hen, maar wel met hen. En ze overlegden en overlegden, behalve met het streekgebonden verbond van selectieve mensenhaters, maar niemand die wilde met wie ie voorheen niet wilde.

Onze twee helden, daarom zijn het natuurlijk helden, laten de moed niet zomaar zakken in een geschiedenis zonder veel inhoud, tot ze uiteindelijk verzuchten: ‘Alleen Rikske, de alleswetende professor, kan ons nog redden!’

Bij vele ouders vloeien er deze week traantjes, omdat ze lager scoren op de Mobiscore dan verhoopt. Hoe leer je als kind moeder- en vaderlief omgaan met totale deceptie? Wij zochten het uit.

‘Voor vele ouders is hun Mobiscore de eerste grote ontgoocheling in hun leven,’ vertelt grotemensenpsychiater Adriaan Petersen. ‘Ze hadden er veel van verwacht, maar nu hun resultaat blijkt tegen te vallen, weten ze er zich geen raad mee. Van essentieel belang om dit goed te kaderen of de Mobiscore is een trauma voor de rest van hun leven.’

‘Blijf positief communiceren tegenover je ouders,’ stipt Petersen aan. ‘Een Mobiscore ligt op die leeftijd heel gevoelig. Relativeer. Misschien zijn er omstandigheden, maar zoek niet naar excuses. Maak duidelijk dat een Mobiscore niets zegt over wie je bent. Hoe je erop reageert daarentegen wel. Je ouders zullen dan normaal gezien snel stoppen met krijsen of twitteren.’

‘Dat betekent niet dat je hun ontgoochelende Mobiscore moet banaliseren. Of je ouders verhuizen stante pede naar het Hol van Pluto huisnummer 32. Omgaan met tegenslagen hoort bij het leven. De Mobiscore kan daarbij helpen. Als je het goed aanpakt, komen je ouders hier sterker uit,’ besluit Petersen.

Tot slot niet te vergeten dat de Mobiscore ook kansen biedt. De papa van Lotte (3) heeft een Mobiscore van 9, terwijl haar mama en pluspapa een 6 scoren. ‘Mama is gisteren weer bij papa komen wonen omdat mama valt op mannen met een hoge Mobiscore. Wie weet voor lang nu. Ik heb mama en papa afgelopen nacht kindjes horen maken,’ glundert Lotte.

Dries Van Langenhove werd gisteren opgepakt en later op de dag weer vrijgelaten onder voorwaarden, waaronder een geleid bezoek aan een homobar naar keuze.

De onderzoeksrechter denkt dat er een hele wereld voor Van Langenhove zal opengaan. ‘Een bezoek aan een homobar zal een verrijking betekenen voor zijn leefwereld, zijn mensbeeld onder druk zetten en zijn bevattingsvermogen uitdagen.’

Bij monde van zijn advocaat laat Van Langenhove het volgende weten: ‘Dries heeft het bestaan van homo’s nooit ontkend en hij neemt de problematiek van mannen die mannen kussen en God weet wat nog meer met elkaar doen zeer ernstig. Dries heeft zelfs holebi’s van hun aandoening proberen te bevrijden. Dat kan niet iedereen zeggen.’

Volgens bronnen dicht bij het onderzoek kon Van Langenhove kiezen: een bezoek aan de Dossin-kazerne, een moskee of de redactie van Pano. Maar stelde Van Langenhove zelf een bezoek aan een homobar voor en ging de onderzoeksrechter akkoord.

Zijn advocaat weigert hierover in detail te treden. Van Langenhove is loslippiger: ‘Ik ga straks onmiddellijk enkele homobars contacteren, lijkt mij heel interessant.’

Wij waren gisteravond net als Mia Doornaert en Rik Torfs in het Canvas-programma De Afspraak te gast om over de vooruitzichten van de katoenproductie dit jaar in Benin te spreken. Wij geven het gesprek zo goed mogelijk weer.

[Rik en Mia bleken het na veertig minuten eens zijn min of meer eens: Benin staat voor de grootste katoenoogst ooit als de communisten er weer niet aan de macht komen.]

Bart Schols: ‘Tijd om onze andere negen gasten aan tafel in het gesprek te betrekken, het voltallige ensemble van The Vremde Mirror. Jullie zijn, voor mensen die jullie niet goed kennen, een groep van onbaatzuchtige factcheckers die in miserabele omstandigheden trachten te overleven, maar die voor de waarheid hun leven geven. Zeg ik het zo goed?’

Wij: ‘Hé Bart, je zou misschien nog erbij kunnen zeggen dat wij niets met fascisme en elektrische steps hebben. Dat is tegenwoordig het toevoegen waard. Voor de rest 10/10.’

BS: ‘We hebben jullie uitgenodigd omdat jullie vinden dat we over een onderwerp als de vooruitzichten van de katoenproductie dit jaar in Benin andere gasten moeten uitnodigen dan Mia Doornaert, Rik Torfs en The Vremde Mirror.’

Wij: ‘Klopt.’

BS: ‘Oké, eens horen wat onze andere gasten hiervan vinden. Mia? Rik?’

[Rik en Mia zijn niet akkoord. Mia heeft nog gevogeld in een vliegtuig van Benin Golf Air met ‘een neger die leek op Lumumba als 17-jarige’ en Rik waarschuwt naar eigen zeggen al jaren voor de gevaren van communisme in en buiten Zelzate.]

BS: ‘Tot slot nog een korte repliek.’

Wij: ‘Het wordt een fantastische oogst. Wij hebben nog aan tafel gezeten met iemand die gevogeld heeft in een vliegtuig van Benin Golf Air en met iemand die naar eigen zeggen al jaren voor de gevaren van communisme in en buiten Zelzate waarschuwt. Dus wij kunnen het weten.’

BS: ‘Dank aan al mijn gasten voor hun komst. Morgen zijn we er weer, met onder andere Jean-Marie Dedecker en Maarten Boudry die een in kernafval gedrenkte wortel eten om te bewijzen dat nucleaire energie niet gevaarlijk is.’

Matthias (27) wordt 27 vandaag. Veel vraagt hij niet. Een andere wereld, verder niets.

Hoe hij dat ziet? Eigenlijk is het heel eenvoudig. Het komt neer op minder hebzucht. Op meer gemoedelijkheid en minder onverschilligheid om de planeet ook wel.

Verder op een beetje meer verdraagzaamheid en tolerantie.

Op minder hebzucht, maar dat had hij al gezegd.

Op meer mededogen, minder speed pedelecs, op uitlevering van automobilisten aan de Chinese overheid en een tolerante Chinese overheid behalve voor automobilisten.

Armoede, uitbuiting, kinderarbeid, opiniestukken van Mark Elchardus, racisme, antisemitisme, mag stoppen voor hem. Geweld in het algemeen, niet doen. Vindt hij.

Wereldvrede, is hij ook voor te vinden.

Net als voor politici die zich even hard kunnen inleven in de ander als in zichzelf.

Mensen krijgen tijd om te ontdekken wie ze zijn: inhalige idioten die zichzelf voor de gek houden dat ze van betekenis zijn.

Een andere economie wil hij ook. Een waar fossielebrandstoffenhandelaars na één dag failliet zijn, wapenfabrieken na één uur en kerkjuristen meer tijd hebben om zich in de opwarming van de aarde te verdiepen.

Een waar mensen die hun dagen vullen met het nabootsen van iemand die druk bezig is en belangrijk werk verricht zo lang als ze willen naar een beetje zinvol werk kunnen zoeken zonder zichzelf in armoede te storten. (Beetje naïef van hem om te denken dat presentatoren van Gert Late Night elders aan de bak kunnen, nvdr.)

Minder letterlijkheid, meer verbeelding. Hij bedoelt: een wereld waarin we economen even ernstig nemen als alle mensenkinderen Siegfried Bracke.

En het belangrijkste misschien wel: hij wil een wereld waarin een emmer verf die omvalt en waarvan de verf vervolgens wordt uitgesmeerd niet telt als fietspad.

Dat is het al. Kan iemand hier voor zorgen?

(Hij wil ook nog een wereld waarin media bezinnen over wie ze een forum geven en wie niet, hebben we weggelaten, hij moet ook niet als een goedgelovige dromer overkomen.)

Een 22-jarige fietsster overlaadde een automobilist met loftuitingen, omdat die haar in leven liet op een doorlopend fietspad. Helaas stopte de bestuurder voor niets, aangezien de fietsster een seconde later werd platgewalst door een auto die van de andere kant het doorlopend fietspad bestormde.

© Wikimedia Commons

Het voorval deed zich gisterenmiddag voor in Mortsel. De wagen kwam ingedraaid van links, maar stopte voor de fietsster die volgens de wegcode voorrang heeft. De fietsster keek naar links, stak haar hand op uit diepe schatplichtigheid, maakte een halve buiging en gooide kushandjes naar de automobilist.

Helaas hield de bestuurder zich voor niets aan het verkeersreglement. Een seconde later reed een andere wagen komend van rechts tegen hoge snelheid de jonge fietsster aan en katapulteerde haar de lucht en het mortuarium in.

De automobilist in kwestie had de fietsster niet gezien omdat hij whatsappte dat hij niet meer dan vijf minuutjes later zou arriveren op een belangrijke salesmeeting, terwijl hij tegen 70 kilometer per uur door de bebouwde kom gleed. Wat ook lukte, aangezien hij in een halve oogwenk vaststelde dat de fietsster toch dood is en zich bedacht dat hij tot diep in de nacht heeft gewerkt aan die powerpointpresentatie.

En daarenboven, de fietsster droeg noch een harnas, noch een maliënkolder, noch was zij aangesloten op de openbare verlichting.

Volgens verkeersexperts het bewijs dat het gevaarlijk is om de voorrang van fietsers niet af te nemen op doorlopende fietspaden. ‘Fietsers houden hier geen rekening mee.’

Een Brusselse rechter heeft het overlijden van een voetganger ongeldig verklaard. Het negenjarige kind stak reglementair over, maar werd vermorzeld door een auto die tegen 90 kilometer per uur in zone 30 scheurde.

Aanvankelijk werd de rechter geroemd om zijn moed. ‘Het kind kan er niet aan doen dat het dood is, logisch dat het mag blijven leven. Het was een andere zaak geweest, mocht het zonder te kijken de straat zijn overgestoken. Dan was het eigen schuld, dikke bult,’ tweette Theo Francken, Vlaanderens populairste politicus.

De stemming sloeg echter snel om, toen de identiteit van het kind van negen publiekelijk werd bekendgemaakt en Yassin zonder er veel van te merken in het midden van een mediastorm belandde.

Sommigen menen dat dit een gevaarlijk precedent schept: ‘Dood is dood. En wat heeft een negenjarig kind te zoeken op een zebrapad in zone 30? De ouders zijn niet alleen slachtoffer, maar we moeten ook naar hun verantwoordelijkheid kijken. Zulk roekeloos gedrag onbestraft laten is onrechtvaardig en past in het discours dat trage weggebruikers alles moeten mogen.’

Theo Francken (N-VA) tweette dat kinderen redden linkse waanzin is. In een volgende tweet haalde hij uit naar de links-activistische NGO-rechters die het partijprogramma van Groen en Ecolo uitvoeren. In een derde van zeventien tweets verduidelijkte hij dat meer trage weggebruikers properdere lucht betekent, exact wat links wil.

De automobilist in kwestie is zijn rijbewijs een uur kwijt, waarvan een uur met uitstel.