The Vremde Mirror

Wat schrijven de kranten vandaag? Wij lazen ze in uw plaats. Geniet van dit zeldzaam stukje service.

De Morgen: journalist vindt in de supermarkt niet de halfvolle melk van zijn vertrouwde huismerk, daarbij aansluitend zeven opiniestukken over de impact van andere melk op ons leven en wat ons dat leert over Bart De Wever, één prikkelend essay van Maarten Boudry waarom kokosmelk wit moet blijven en dan nog iets over Afrin.

Het Nieuwsblad: zeven tips om Dag Allemaal over te schrijven.

Het Belang van Limburg: nog niet ontvangen.

Gazet van Antwerpen: reportage over Bart De Wever die voor één dag eens Gazet van Antwerpen mag volgen met voorts reacties van Bart De Wever die toornig reageert op de uitlatingen van Bart De Wever.

De Standaard: een politieke analyse die al eens herkauwd is en helaas geen tips om niet Het Nieuwsblad over te schrijven.

Het Laatste Nieuws: Jan Segers die in zijn editoriaal ‘Het is altijd iets met die migranten, maar het is toch waar zeker?’ zo zakelijk en genuanceerd als binnen zijn mogelijkheden ligt N-VA opgeilt en de feestelijke honderdste column van Rik Torfs waarin hij naar een plaats op een N-VA-lijst solliciteert.

De Tijd: een interview met een zakenman omdat hij rijk is, een portret van een bedrijf omdat er op de beurs veel geld mee te verdienen valt, fiscale tips om belastingen te ontwijken rijk te worden, complimenten voor de regering-Michel omdat ze geen sossen zijn en de actuele stand van het aantal graden dat elk fiscaal achterpoortje openstaat, omdat de lezers van De Tijd dat willen lezen, geen idee waarom.

Metro: publireportage van bosbessenyoghurt die volgens wetenschappelijke studies je IQ verhoogt, publireportage van VTM-programma’s en een publireportage van Metro om te adverteren in Metro.

Zaterdag werd in intieme kring Albert Louppe begraven. Louppe voorspelde al in 1926 de terugkeer van de wolf in Vlaanderen. Hij was toen zegge en schrijve 10 jaar oud.

Toch kreeg Louppe gedurende zijn leven nooit de erkenning die hem toebehoort, ook omdat de wolf een tijdje op zich liet wachten. Het ongeloof groeide en Louppe werd het slachtoffer van spot, hoon en brutaal leedvermaak.

In plaats van rekening te houden met zijn eigen feilbaarheid, ging Louppe zich nu pas helemaal opwerpen als voorganger van het geloof dat de wolf wie weet ooit nog weleens een stap zet op Vlaamse grond. Op universiteiten en andere openbare plaatsen liep hij rond met gele plakkaten bedrukt met de tekst ‘EN toch KEERT DE wolf TERUG’, cijfermatige parallellen moesten vergeefs zijn gelijk staven. Alsof dat nog niet volstaat, zwoer hij pas te sterven na de terugkeer van de wolf.

Het effect laat zich raden: Louppe werd een zielig figuur, te onbetamelijk voor uitlachtelevisie.

De heel zijn leven verguisde verschoppeling blijkt nu een briljant visionair. De charlatan een man van zijn woord. De commentaren zijn uitsluitend lovend. ‘Dat je zo ver op voorhand kunt voorspellen dat er een wolf Vlaanderen doorkruist, dan ben je een grote meneer,’ aldus eerste Belg op de maan Mark Peeters.

Toen de wolf in Vlaanderen opdook, kroonde De Galileo-stichting hem terstond tot erelid.

Louppe dacht het zijne van deze plotse opstoot van lof, maar ondanks het jarenlange misprijzen kon hij de aandacht best appreciëren. Verbitterd was hij al een leven lang.

Volgens zijn discipelen heeft Louppe ook voorspeld dat zijn discipelen Louppe voorspellingen zouden toedichten die een ander toekomen. En inderdaad, het was iemand anders die dat voorzag.

Louppe heeft niet lang van zijn roem kunnen genieten. Toen een uitnodiging voor Van Gils en Gasten in de bus viel, achtte hij zijn tijd gekomen. Albert Louppe werd 101 jaar.

Dztragea si Gvrina Damprak eeeolrvnd ni the dieznu nva Needwz.

Ni jinz ugjde swa jih ene vreetfn protreusp anv ed Azin’s, jedistds eneg apulpoonir leubjc tolmalne edi hicz graagvdoen emt ed gewelddierheenscis enging goudhenbeiz, ne lew kjeliamt fkataine.

Ank the reger? Ne fo. Dmakarp saw jikr ne koenwet sdu gastbeinenl.

Nak eth gno geerr? Veen deenkn, inte eeemnt. Fo aj, jih si ed poerhicrt nav KAEI. Ed lktnmbeuee. Po Rtewitt greeden the ppargne tda jih nee hytiekepmas nam saw (enit rawa: jih saw ggriie, schouolclai ne bloevan krij), raam tda jih mmearj ggeeno ene sijv semit.

Nee daeren parg edi akav eeeeedrkwr: jinz gfnsbreaie nka sap raodnaog nnwaree nijz stik ni raakel si zeeenvg. The jeparg erih: ed sleebum jib AIKE omet ej flez ni kalear eenttz. Oz uwafl.

Aamprdk febel la zeed gonien kgikleug sdebarap. Jih drew 19 araj.

Tanja (48) kan zich niet vereenzelvigen met dieren zonder naam. ‘Er zal wel een reden zijn waarom bepaalde dieren met een naam geboren worden en andere niet, denk ik dan.’

Wolf zonder naam. Niet sympathiek.

‘Heb je dat gelezen? Er zijn mensen die koe Hermien willen slachten. Hoe halen ze het in hun hoofd? Barbaren zijn het. En dan druk ik me nog genuanceerd uit.’

Dit wil niet zeggen dat Tanja uitsluitend vegetarisch eet. ‘Niets dat zo heerlijk smaakt als een biefstuk van een dom anoniem vet rund. Dieren met een naam komen niet op mijn bord. Weet je, ik heb ook zo mijn principes.’

‘Een dier wordt niet zomaar geboren met een naam. Dieren zonder naam willen niet geïdentificeerd worden. Wat hebben ze te verbergen? Schapen die doodgebeten worden door wolf Naya, ze zullen het ook wel een beetje verdiend hebben. Deze foto van Lea de leeuwin al gezien? Vorige week twee toeristen opgegeten. Toen heb ik toch een traantje weggepinkt van ontroering.’

Tanja vindt alle onvoorwaardelijke dierenvrienden hypocriet. ‘Ze denken dat alle dieren een waardige behandeling verdienen. Ik zeg: alleen de dieren met een naam die in de krant zielig in de lens staren. Tijd dat onze gutmenscherige beestenknuffelaars een keuze maken: tournedos met bearnaisesaus of elk rund een bestaan gunnen.’

Kevin De Bruyne (26) stapt over van Manchester City naar de politiek. De voormalige Rode Duivel neemt zijn verantwoordelijkheid als kostwinner. ‘In de politiek kan ik meer verdienen.’

De Bruyne licht zijn keuze toe. ‘Geld is niet alles. Maar goed, ik moet aan de financiële toekomst van mijn gezin denken. Als ik echt voor het geld had gekozen, dan bleef ik ook voetballen. Maar ik doe niet graag dingen half goed. Mijn focus moet liggen op voltijds postjes cumuleren.’

‘Veel verandert er niet. Ik krijg nog altijd duizelingwekkende premies en ben ambitieus. Verkiezingen winnen is het doel. De Vlaamse verkiezingen, de federale verkiezingen en natuurlijk droom ik van de Europese verkiezingen.’

Naar welke partij De Bruyne verkast, is nog onduidelijk. ‘Ik sta open voor alle partijen. Mijn salaris is belangrijk. Het politieke aspect speelt ook een rol. Een partij aan de top interesseert me sneller dan een partij die vecht tegen de kiesdrempel. België is een goed land voor politici, maar ik sluit het buitenland evenmin uit. China spreekt me wel aan.’

Als politicus wil De Bruyne de exuberante lonen van topvoetballers aanpakken en de fiscale achterpoortjes in Luxemburg sluiten. ‘Leg dit maar eens uit aan de gewone man die moet knokken voor een hongerloon. Tijd dat iemand deze ronduit gortige praktijken aan banden legt.’

Vandaag in De Morgen: het essay getiteld ‘Hebben wij de morele plicht om alle joden op te vangen?’ van gewezen invloedrijk Duits politicus Adolf Hitler dat dateert uit 1931.

In zijn essay stelt Hitler zijn politieke tegenstanders voor de keuze: ofwel een sterke, florissante economie ofwel joden knuffelen. Zo zegt hij: ‘Ik kan nu als al mijn collega’s dure woorden hanteren om mijn provincialistische gedachtegoed te verhullen, maar ik opteer voor de duidelijkheid: de joden, ze ondergraven ons sociaal stelsel!’

‘Daarom mijn voorstel: alle joden op de trein naar Polen. Hoe ze daar joden behandelen, kan ik niet weten. Dan zou ik Polen moeten annexeren, haha.’

‘Links zal mij harteloos en egoïstisch noemen. Het zij zo, het is een subtiele vorm van morele chantage. De joden mogen blijven, maar wat is hun alternatief? Als we de jood universaliseren, moeten wij daar de consequenties van aanvaarden en accepteren dat onze huidige levensstandaard onhoudbaar wordt. Wil onze linkse gutmensch dat?’

In België trekt links vandaag naar de stembus. Het lijkt op een nek-aan-nekrace uit te draaien tussen een Sterke Sociale Zekerheid (SSZ) en Mensen In Nood Helpen (MINH).

‘Onze doelstelling is een sterke sociale zekerheid om mensen in nood te helpen,’ aldus SSZ. ‘Het doel van MINH is mensen in nood helpen en dan heb je een sterke sociale zekerheid nodig.’

‘We hadden eigenlijk als kartel naar de kiezer kunnen gaan,’ klinkt het bij MINH. ‘Maar goed, is de tijd al rijp voor een links kartel?’

Stipt SSZ aan: ‘Het gerucht dat wij niet door dezelfde deur kunnen, is in de media een eigen leven gaan leiden. In een genuanceerd debat verdienen mensen een genuanceerde keuze. Daarom onze tweedeling.’

Volgens de peilingen halen SSZ en MINH allebei net geen meerderheid van de stemmen. De derde partij Ongebreideld Grenzen Openzetten (OGO) haalt de kiesdrempel niet.

De uitslag kan nog beïnvloed worden door zwevende CD&V’ers die niet weten wanneer te moeten stemmen. Volgende week is het immers de beurt aan rechts. Rechts kan kiezen tussen zichzelf en niks voor een ander.

De internationale gemeenschap reageert verbijsterd en geschokt op de berichten uit Qatar. Met het WK voetbal van 2022 in het vooruitzicht schaft het emiraat een buurtweg af om een stadion te kunnen bouwen.

Zicht op buurtweg.

De FIFA distantieert zich bij monde van voorzitter Gianni Infantino van deze praktijk. ‘Je ziet het wel vaker. Landen die door corruptie een WK toegewezen krijgen, denken ineens dat ze alles mogen. Maar goed, het is de eerste keer dat Qatar in opspraak komt. Laten we het bij een waarschuwing houden.’

De feiten op een rijtje: Qatar schafte een door woestijnzand overspoelde buurtweg af die in onbruik was geraakt, zonder mogelijkheid om deze beslissing aan te vechten. ‘Gezien de feiten treedt de FIFA veel te laconiek op,’ vindt voetbalanalist Peter Vandenbempt. ‘Kent Qatar dan werkelijk geen scrupules? Hallo, het is wel een buurtweg. Het zijn geen Nepalese gastarbeiders.’

Ook Paul Gheysens reageert misprijzend: ‘Zo kan ik ook een stadion bouwen.’

De slaven die de stadions in Qatar bouwen dreigen hun werkzaamheden stop te zetten. ‘Dit kunnen we echt niet steunen. We zijn geen onmensen. Wie weet tot wat het Qatarese regime nog in staat is.’

Tom Boonen zag het levenslicht als Tommie Boonen. Sinds hij in het eerste leerjaar met Tommy in de klas zat, ging Tommie Boonen als Tom Boonen door het leven, dit om verwarring te vermijden.

Tom Boonen kende een normale jeugd. Hij behaalde een diploma automechanica en hield van snelle wagens. Ook had hij een voorliefde voor alpaca’s. Dat was echt Tom, een beetje gek.

Alles veranderde rond 2005. Tom Boonen werd overstelpt met verzoeken die naderhand allen bleken te berusten op een misverstand. Leidde hij met zijn mailadres deechtetomboonen@hotmail.com mensen doelbewust om de tuin? Hij heette officieel dan wel Tommie, maar hoe lang moest dit hem nog achtervolgen? Hij was voor iedereen al zijn hele leven Tom. En wie wist nog af van zijn echte naam behoudens zijn ouders? Wel, niemand tot in 2008 een privédetective van Jean-Marie Dedecker zijn werkelijke identiteit aan het licht bracht.

Telkens die hoop aan diggelen om het autosalon te mogen openen of zelfs maar een smoezelige pitabar in een Limburgse baronie. Altijd dezelfde reactie. ‘Oh, we waren mis. We hadden de andere Tom Boonen voor ogen. Maar hier, een gratis consumptiebon.’ We kunnen ons niet inbeelden wat dit doet met het zelfbeeld van een mens.

Uit wraak bestelde Tom Boonen in de naam van Tom Boonen doping. De ploeg van Tom Boonen eiste enkele miljoenen voor de geleden imagoschade. Ze vingen bot bij de rechter. Door zijn winst in Parijs-Roubaix kon Tom Boonen bewijzen dat de doping voor eigen gebruik was, niet om iemand anders in diskrediet te brengen. Tom Boonen werd voor 2 jaar geschorst, hij werd geschrapt uit de uitslag en hing de fiets na één race moegestreden aan de haak. De zege in Parijs-Roubaix ging zo naar Tom Boonen.

Zijn leven was niet uitsluitend vernedering en ontluistering. Tom Boonen sloeg een 16-jarige aan de haak die pas na 3 maanden begreep te zijn gevallen voor de verkeerde Tom Boonen. Zijn langste relatie ooit. Wie kon hij daadwerkelijk vertrouwen? Wie kwam op hem af om wie hij was; niet de echte Tom Boonen? En wie om zijn mailbox vol verkeerdelijk verstuurde uitnodigingen?

In 2013 zat Tom Boonen ook in het VTM-programma Naamgenoten, gepresenteerd door Koen Wauters. Deze destijds administratief bediende bij een kleine KMO leeft nu al ettelijke jaren van zijn naam. Tom Boonen wist altijd: wanneer Tom Boonen stopt met wielrennen, ben ik niet binnen.

Het deed hem pijn dat voor de afscheidswedstrijd van Tom Boonen vorig jaar meteen de juiste Tom Boonen werd uitgenodigd. Een afscheid in stijl werd Tom Boonen niet gegund.

Toen gisteravond het bericht zich verspreidde op sociale media dat Tom Boonen betrokken is geraakt in een dodelijk auto-ongeval, was er paniek en verdwazing. Nog voor de eerste plundertochten in de grote steden zich konden voltrekken, stuurde @tomboonen1 het volgende bericht de wereld in: ‘Zeg mannekes, ik leef nog zenne.’ Met op drie uur tijd meer dan 6 miljoen retweets en 8 miljoen hartjes het populairste twitterbericht aller tijden.

Een golf van opluchting overspoelde Vlaanderen. ‘Ik dacht echt dat Tom Boonen dood was, gelukkig is het Tom Boonen maar,’ twitterde een sportjournalist. Een collega meldde: ‘Toch niet werkloos. Wat kan opluchting opluchten.’ Ook dat bericht werd massaal gedeeld. De toestand van Michel Wuyts is zorgwekkend, maar stabiel.

Het ging al een tijdje niet zo goed met Tom Boonen. De uitnodigingen stroomden niet langer binnen en de verminderde media-aandacht deed hem in een depressie belanden. Onder invloed van coke en alcohol knalde hij tegen een elektriciteitspaal. Tom Boonen overleefde de klap niet. Hij werd 36 jaar.

Veel Vlamingen zijn racistisch, lezen we. Vinden wij niet. Zie maar naar de volgende 7 signalen (ook wel alle 7) die deze bewering ondergraven.

1. Zie puntje 4.

2. Vlamingen zeggen het voortdurend zelf: ‘Ik ben geen racist, maar’.

Kijk, duidelijker hoeft toch niet? Sterker nog, na de ‘maar’ volgt meestal een uitgebreide nuancering.

5. Vele Vlamingen kennen wel iemand die een opiniebijdrage voor De Morgen heeft geschreven.

Het is geen bewijs, wel een signaal.

6. Het vormt geen probleem dat een model met een hoofddoek reclame maakt voor shampoo.

Oké, niet het beste voorbeeld.

7. Theo Francken, Liesbeth Homans, Bart De Wever, Jan Jambon en Sam van Rooy vinden racisme zwaar overschat en van dit vijftal bekleden alleen de eerste 4 geen marginale politieke functie.

Om maar te zeggen dat je in Vlaanderen niet zomaar met alles wegkomt.