The Vremde Mirror

Het enige betrouwbare medium uit Vremde buiten paragnostische Agnes

Maand: mei, 2017

Finn (6) wordt later coach in persoonlijke efficiëntie

‘Later als ik groot ben, word ik coach in persoonlijke efficiëntie.’ Heel doelmatig en zonder enige waarschuwing vooraf gaf Finn (6) zijn toekomstbeeld aan de ontbijttafel te kennen en deed zo vaders wens in vervulling gaan.

Heimelijk beseft Finn dat het niet gemakkelijk wordt zijn droom te realiseren. ‘Wie wil er geen coach in persoonlijke efficiëntie worden? Anderzijds groeit de markt door de geestdodende televisieformats die ervoor zorgen dat je haast niet anders kunt dan naar je smartphone te grijpen, met alle gevolgen van dien.’

Finn geeft toe zelf niet altijd efficiënt te hebben geleefd. ‘Dat kan ik nu benutten. Toen ik klein was, strikte ik mijn schoenen, bedacht dan nog naar het toilet te moeten, hup schoenen uit, naar het toilet en schoenen opnieuw aan. Dodelijk voor mijn strikte dagschema. Dat mensen eerst naar het toilet dienen te gaan alvorens hun schoenen aan te doen omdat anders de vloer vuil wordt, kan ik ze uit eigen ervaring meegeven.’

Wat Finn later zeker niet wil worden is een goeroe. ‘Met overdreven gewichtigheid mensen verhaaltjes op de mouw spelden die in feite om niets draaien, verwerpelijk,’ benadrukt de zesjarige Finn. ‘Het draagt alleen maar bij tot de verkleutering van onze maatschappij en zwijg me over kleuters.’

De moeder van Finn blijft echter nuchter. ‘Dromen hoort bij die leeftijd. Waarschijnlijk wordt hij gewoon astronaut of hartchirurg. Maar dat moet je hem nu niet vertellen. Laat hem genieten van zijn fantasiewereld.’

Vincent Kompany blij met transfer naar Doel 4: ‘We verstaan elkaar’

Vincent Kompany verhuist van Manchester City naar Doel 4. Hij zal er twee seizoenen niet in actie komen. Dat bevestigden beide partijen op een afgelaste persconferentie.

‘Bij Manchester City was er altijd die onzekerheid of ik genoeg kansen krijg om uit te vallen. Doel 4 biedt die garantie wel.’

‘Het is bizar dat het tot nu heeft geduurd eer we niks voor elkaar kunnen betekenen, gezien onze gemeenschappelijke visie, staat van dienst en mentaliteit,’ merkt Kompany vervolgens op. ‘We verstaan elkaar perfect.’

Het management van Doel 4 vult aan. ‘Vincent had niet veel tijd nodig om ons te overtuigen. Hij belichaamt onze normen en waarden. Hij weet wanneer hij er niet moet staan.’

Er waren lange tijd twijfels of Kompany versleten genoeg is voor Doel 4. ‘Hij komt uit een omgeving waar je wordt opgelapt als je een wrak bent. Dat zit niet in onze cultuur. De aanpassingsperiode zal niet te veel tijd vergen. Bij de medische tests bleek er in zijn meniscus een scheurtje te zitten. Dat gaf de doorslag.’

Het eerste forfait van Vincent Kompany in de kleuren van Doel 4 is gepland voor eind juli.

Nederlanders woonachtig in België roepen onafhankelijkheid uit

De Nederlanders die in België wonen vormen sinds vandaag een eigen staat. Elke villa kent een belastingregime naar keuze, zo vermeldt de grondwet.

De verschillende enclaves worden autonoom bestuurd, maar varen internationaal onder dezelfde vlag.

‘Niet mee naar België verhuizen, maar wel teren op onze successen. Die situatie werd onhoudbaar,’ motiveert vrijheidsstrijder Tom Dumoulin de onafhankelijkheid.

Vooralsnog is het wachten op internationale erkenning. Gevreesd wordt dat Belgen zich tot Nederlander laten naturaliseren om hun eigen belastingparadijs te kunnen runnen.

De Belgische wielrenner Mathieu van der Poel is dat alvast niet van plan. ‘Ik snap de Nederlanders die hier wonen wel. Het moet niet fijn zijn constant opgeëist te worden door een bepaald land, gewoon omdat je succesvol bent.’

Materialisme: nobel doel of hype van de elite?

De trend is u mogelijk reeds opgevallen. Almaar meer mensen willen zo veel mogelijk bezitten. Ook Arthur (31) is een volbloed materialist. ‘Ik wil liever meer dan minder.’

‘Ik heb me bekeerd tot het materialisme toen ik 10 was en een skateboard verlangde. Ik kwam er achter dat ik heel veel spullen wil.’

Aan het woord overtuigd materialist Arthur die sindsdien nooit zijn geloof loochende. ‘Dat was werkelijk een openbaring. Ik snapte eindelijk wat mijn leven zin geeft: geld verbrassen aan dingen die ik bij nader inzien helemaal niet behoef.’

Schofterige hebzucht, oppervlakkigheid en verspilling werden Arthurs enige drijfveren. ‘Vooraleer ik iets koop, vraag ik me altijd af: heb ik dit object echt niet nodig? Indien dat zo blijkt, schaf ik het me aan in tweevoud.’

Om materialistisch te leven, heb je een basiskapitaal nodig. ‘Geen noemenswaardige drempel,’ vindt Arthur. ‘Materialisme is vooral een bewuste keuze. Het is de wens naar meer in het leven dan alleen maar de bevrediging van je basisbehoeften. Iedereen kan materialist zijn, zij dit de wilskracht vereist je spaarcenten aan onbenullige gadgets uit te geven.’

Bewuste keuze of niet, Materialisme wordt weleens smalend omschreven als een hobby van de gegoede middenklasse. ‘Ach, jaloezie van mensen die na een week leven als materialist al in de schulden zaten. Maar ja, het klopt dat niet iedereen zich elke week een smartphone en de opzichtige weelderigheid uit Sabato, het weekendmagazine van De Tijd, kan veroorloven. Losers.’

Toch heerst her en der de angst dat de consumptiemaatschappij het materialisme zal opslokken. Zo zijn er al T-shirts met eigenlijk niet zo gevatte opschriften op de markt die inspelen op de populariteit van het materialisme. ‘Het is jammer dat de commercie idealistische initiatieven altijd meteen kaapt. Waar zijn zulke T-shirts te koop?’

Groot Dictee voortaan fonetisch

Het Groot Dictee krijgt een nieuw jasje aangemeten. Voortaan mogen de deelnemers de woorden gewoon schrijven zoals ze worden uitgesproken. De presentatie is in handen van Natalia en Johan Boskamp.

Elitair, ondemocratisch, stom.

In een perscommuniqué licht de VRT toe. ‘(H)et voorige diktee was veel te elietèr. Dus ook wech met de zjuuri. Vieja teeleevooting wort bepaalt wie (h)et groot diktee wint. Veel demokratisger.’

Niet de enige nieuwigheid. Het dictee zal elke zin onderbroken worden door een mega-hilarisch filmpje van Peter Van de Veire die peilt naar de mening van de gewone man in de straat omtrent de schrijfwijze van een woord.

Voormalig vast jurylid Ludo Permentier steekt de hand in eigen boezem. ‘We hebben te weinig naar het volk geluisterd. Misschien hebben mensen wel goede redenen om fouten te maken tegen het Middelnederlands. Het publiek thuis zal nu beoordelen wie als beste de uitgesproken klanken met letters kan verbinden. Om het niet te moeilijk te maken, worden smileys en incidentele leestekens aangegeven. Dankzij de nieuwe formule zullen ook voetballers tot de kanshebbers behoren.’

De presentatoren heten Natalia en Johan Boskamp. Die laatste reageerde al verheugd. ‘Szejzemsjaaaasjemecluppiefanou gezeik.’

Onze reporter probeerde zo dicht mogelijk bij Barry (21) te komen. Dit is zijn verslag

Dopboegbeeld Barry (21) laat zich niet gauw in het openbaar zien. ‘Werkloos ben je voltijds of je bent het niet,’ onthulde hij in een eenmalige conversatie met een VDAB-consulent. Onze undercoverjournalist dacht dat het niet heel moeilijk kon zijn om hem te ontmoeten en ging op zoek naar de man achter de mythe. Dit is zijn eerlijke relaas.

Barry (links)

Ik heb al voor heel wat hete en onzekere vuren gestaan: ik ben in handen gevallen van IS en ben oog in oog komen te staan met een opiniestuk van Mia Doornaert, ik infiltreerde bij Boko Haram en heb een woede-uitbarsting van Michel Preud’homme overleefd.

Ik kuste mijn vrouw, keek in de richting van Mike en Maaike, mijn twee oogappels, en de tranen schoten me in de ogen. Sterk blijven, vermande ik mezelf. Ik mocht hen niet nodeloos ongerust maken. Dat papa voor enkele dagen of zelfs weken weg is, waren ze inmiddels wel gewend, papa kwam ook altijd terug. Maar nu was het anders. Wat er me nu te wachten stond, was ten zeerste onzeker.

Er was geen weg terug. De maandenlange research aan deze operatie voorafgegaan diende zich nu uit te betalen: via via kwam ik te weten waar Barry woont en dan was het wachten tot de dag dat ik een gaatje in mijn agenda vond om hem op te zoeken. Donderdag, drie weken geleden, zou ik Barry opsporen, maar het tuinhok moest worden geschilderd.

Ik bleef de operatie voor me uitschuiven. Waarom? Is het uit angst dat alles nooit nog hetzelfde zal zijn als voorheen? Over Barry doen dan ook de wildste verhalen de ronde: hij komt voor 12u35 principieel niet uit zijn bed en zijn idool is Ben Crabbé.

Het is drie kwartier rijden naar Barry’s woonplaats. Stiekem hoop ik op files. Had ik niet beter de trein genomen? Mijn blik oogt gepijnigd, maar ik probeer cool te blijven. Voor wie of voor wat? Het is dat soort van misplaatst professionalisme dat ernst moet geven aan onze bezigheden. Alsof dat in mijn geval nodig is. Binnenin vreten zenuwen en stress me op. Anderzijds, ik kan niet zonder. De adrenaline houdt me alert. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel. Voor zover ik kan inschatten, word ik niet achtervolgd.

Ik zet om toch ietwat te ontspannen de radio aan. Ik heb geen idee welke song ik hoor, dus weet ik evenmin of die op welke wijze dan ook als melige metafoor in mijn verslag kan dienen. Vlak voor ik vertrok, vlooide ik op Google Maps uit waar Barry woont. Het betreft een gewoon huis in een al even normale straat. Barry kan dus je buurman zijn. Je denkt er beter niet aan.

Ik denk liever aan de jaloezie bij andere journalisten en de Pulitzerprijs wanneer mijn – hun woorden – idiote missie lukt. Het moment van de waarheid breekt aan. Ik ben er. Ik parkeer mijn wagen in een nabijgelegen straat, zodat ik niet te hard opval en Barry totaal verrast geen kans krijgt om op de vlucht te slaan.

Ik wandel naar zijn woning en bel aan op hoop van zegen. Barry zelf doet open. Ik ga op hem liggen. Dichter bij Barry zal ik nooit komen.

Journalisten zien misogyne racistische brulboei in gepantserde wagen voorbijrazen: ‘OMG KIJK!’

‘Misogyne racistische brulboeien, die zien we anders alleen in De Afspraak,’ hapt VRT-verslaggever Jan Balliauw naar adem. ‘OMG, ik heb hem gezien, ik heb hem gezien.’

Ook op de redactie van De Standaard siddert men van opwinding. ‘We kunnen deze huilerige halvegare die helemaal uit Amerika is overgevlogen niet langer doodzwijgen,’ stelt hoofdredacteur Karel Verhoeven. ‘Onze meest getalenteerde journalisten met de beste opmerkingsgave berichten over zijn bezoek. Momentje, telefoon. Ja? Meen je niet? Zeker? Dubbel gecheckt? Ik ben sprakeloos. Knap werk. Doe jij Gert Late Night? Doe ik Van Gils en Gasten.’

‘Wat een dag,’ reageert Verhoeven geëmotioneerd. ‘Moet u weten. Ik ontvang net het bericht dat de vrouw van die Amerikaanse gek zonder fatsoen of enige andere vorm van betamelijkheid zich heeft omgekleed en dat is niet alles. Ze deed dat niet gewoon op het vliegtuig, maar in volle vlucht naar Brussel. Kijk, voor zulke primeurs doe je het dus.’

Ook tal van prominente binnenlandse figuren konden meer dan een glimp opvangen van deze xenofobe vrouwenhater tegen wie de media aldoor complotten smeden. ‘Ik heb hem mogen spreken,’ giechelt Belgisch premier Charles Michel (MR). ‘En ik heb zijn achterste mogen schoonlikken,’ hijgt minister van Defensie Steven Vandeput (N-VA) nog na. Koning Filip: ‘Wie was die ongemanierde driftkikker eigenlijk?’

Fans van Anthony Vanden Borre kwamen de straat op tegen de fel overdreven aandacht voor deze tactloze, Amerikaanse herrieschopper. ‘Wat heeft die man nu al bewezen?’

Straks volgt het hoogtepunt van de reis van deze misogyne racistische brulboei: een onderhoud met Ruben Van Gucht. ‘Ik denk dat hij er wel naar uitkijkt me te ontmoeten. Ik ben al op de foto gaan staan met mezelf en heb die voor hem gesigneerd,’ verklapt Van Gucht.

IS lonkt vergeefs naar snelle typisten

In een nieuwe videoboodschap meldt IS de zoektocht te zijn gestart naar typisten. IS zoekt vooral mensen goed voor meer dan driehonderd aanslagen per minuut.

Lieden met een diploma dactylografie en die zin hebben in schier even vreselijke avonturen als een kantoorleven in Brussel kunnen dat eindelijk verzilveren, zo promoot IS de honderden openstaande vacatures.

Met meer dan vierhonderd aanslagen per minuut kan David (11) op heel wat interesse rekenen uit extremistische hoek. ‘Ik houd de boot nog af. Ik ben nog jong en wil geen stappen overslaan. Laat ik mezelf vooral niet te vroeg opblazen.’

Secretaresse Monique (58) is toe aan een buitenlands avontuur. Haar droomtransfer lijkt in de maak. ‘Ik weet het zo niet, ik moet het nog met mijn zaakwaarnemer bespreken. Ik dacht eerder aan de Turkse Rivièra.’

IS: ‘Kan geregeld worden.’

Ook Malik (34) kan rekenen op concrete interesse van IS. ‘Zo zelfs dat ze mij stalkten, mijn huis begonnen te beschieten en ik op de vlucht moest slaan. Moeilijk te geloven? Toch is het zo. Ik deel nog liever een puberale Facebookstatus van Theo Francken.’

Blogger, quinoametblauwekaasgoeroe en tot voor kort gewoon aandachtszoeker Aaron (29) heeft getwijfeld. ‘Ik heb er wel over nagedacht, natuurlijk. Het bereik van IS is immens. Je naam is zo gemaakt. Maar goed, media-aandacht is niet alles. Het valt uit de toon in mijn portfolio. Zou je eens een foto willen nemen van mij en die avocado?’

De echtheid van de video is nog niet achterhaald.

Henrietta (97) rondt studies af: ‘Tijd voor wat anders’

Na universitaire studies van bijna tachtig jaar en zeventien diploma’s verder begeeft Henrietta (97) zich op de arbeidsmarkt. ‘Het is mooi geweest. Tijd om een pensioen op te bouwen. Ik moet aan later denken.’

‘Ik ben in 1938 begonnen met universitaire studies Moraalwetenschappen en heb die afgesloten met een Erasmus naar Polen. Nu kun je kiezen naar waar je trekt, maar toen was dat onder dwang,’ mijmert Henrietta.

Er zouden nog 16 universitaire diploma’s volgen. ‘Dat ging verder met Geocentrisme, Slavistiek (studies van de slavernij middels veelkleurige grafiekjes) en Rhodesiëstudies. Wat heb ik daarna dan gedaan? Onder anderen Archeologie (ik heb nog geweten dat dat gewoon Futurologie heette), Slavistiek (studies van de Slavische wereld) en ten slotte omdat studeren niet altijd nuttig moet zijn Economie.’

‘Ik denk dat een master in de kunstwetenschappen erbovenop niet heel veel verschil zal maken. En ook: ik hoef mijn hele leven niet te studeren bij wijze van spreken. Het is tijd voor wat anders.’

Haar studies kregen altijd voorrang. ‘In 1951 heb ik een dag vrijwilligerswerk gedaan, een jeugdzonde, ik kon dat niet maken ten aanzien van de maatschappij, die mijn studies mede bekostigt. Dat heb ik steeds goed beseft.’

Hoe kijkt Henrietta naar het fenomeen van de eeuwige student? ‘Dat is krampachtig de volwassenheid uitstellen en de eigen verantwoordelijkheden ontlopen. De jeugd van nu heeft noch karakter noch doorzettingsvermogen. Zeventien diploma’s bekom je niet zonder inspanning. Het moet allemaal vanzelf gaan. In mijn tijd was dat toch anders.’

‘Moeder en vader zaliger zouden trots op me zijn. Ze drukten me altijd op het hart dat ik hard moest studeren om later een fijne job te vinden. Maar misschien neem ik eerst nog een sabbatjaar, daar ben ik wel aan toe, van al dat studeren wordt een mens moe.’

Volwassen spin-off van Theo Francken in de maak

Theo Francken, de stoere held met veel praat die begint te blèren wanneer iemand hem met feiten tegenspreekt, krijgt zijn langverwachte spin-off voor volwassenen. Die wordt gelanceerd in aanloop van de verkiezingen van 2018.

Het in Vlaanderen vermaarde kleuterfiguurtje Theo Francken zal gematigd, doordacht en diplomatisch klinken. Het zal niet hengelen naar Facebooklikes- en volgers en zal Twitter niet gebruiken om valse informatie te verspreiden en te polariseren op kap van vluchtelingen. Theo wil in de spin-off niet langer ongeacht hoe de populairste zijn, wel het evenwichtigste beleid voeren.

‘De make-over was nodig,’ aldus de makers. ‘Theo verkleuterde almaar, terwijl hij wel ouder werd. Het mag een beetje realistisch blijven. We willen hem nu het wereldbeeld geven dat bij een volwassen man past. Geen vooroordelen, geen kleingeestigheid, geen goedkope en kortzichtige praatjes en uiteraard zal hij niet langer de taal van een kleuter bezigen. Theo zal elk menselijk individu als individu beschouwen, wat de afkomst ook is.’

De fans van het eerste uur kijken bevreesd naar deze trendbreuk. ‘Ik vrees voor de eigenheid van Theo,’ zegt Manu (57). ‘Ik snap dat men een ander publiek wil bereiken, maar als Theo niet meer ongefundeerd dingen kan roepen en mensen tegen elkaar kan opzetten, is het voor mij Theo niet meer.’

Het is maar de vraag of het een succes wordt. Een spin-off van Gwendolyn Rutten voor kleuters leidde eerder al tot het voorzitterschap van Open VLD.