The Vremde Mirror

Vlaams minister van leefmilieu en helaas wel meer Joke Schauvliege (CD&V) is niet mals voor humoristisch Vlaanderen. ‘Men lacht te weinig met mij. Een minister heeft als functie geparodieerd te worden.’ Hoofdredacteur van The Vremde Mirror Hervé von Kwakkelstein reageert.

Volgens Hervé von Kwakkelstein benoemt Joke Schauvliege een gevoelig punt. ‘Ik pleit zeker niet onschuldig.’

Toch meent hij dat Schauvliege ook de hand in eigen boezem moet steken. ‘Het is in haar geval zeer moeilijk om de realiteit te overtreffen. Misschien moet ze wat vaker een interview afzeggen? Het is maar een suggestie. Tot dan is het onwaarschijnlijk dat The Vremde Mirror haar nog zal parodiëren. Veel te gemakkelijk.’

Toch waagt hij een poging. ‘Ik zou een parodie kunnen schrijven op de uitspraak dat ze te weinig geparodieerd wordt. Lekker meta, maar niet meer dan een beetje knip- en plakwerk. Een minister heeft als functie om goed beleid te voeren. Is wel een goeie. Een transportbedrijf in natuurgebied heeft als functie, ah nee 21ste eeuw. Of deze om het af te leren: een boom heeft altijd de functie gehad gekapt te worden. Enzovoort.’

Schauvliege schijnt niet onder de indruk. ‘Duidelijk een vriendje van die middelmatige komiek van een Guy Deprez. Overstijgt zijn niveau alleszins niet. Kun je die laatste zin eens herhalen?’

Ze zijn met betrekkelijk veel. Mensen die zich in zelfbeklag wentelen of gewoon een potje pathetisch mekkeren wanneer het woord ‘staking’ valt. Niels (28) snapt deze klagers niet. ‘De staking is nog niet voorbij. Geniet van het moment.’

‘Het is tijd voor een positief geluid,’ meent optimist Niels. ‘Je kunt wel denken: zo’n staking bij het spoor duurt niet eeuwig. Maar je kunt ook dit moment ten volle koesteren. Zoals je ook kunt denken dat de voortgang van de staking tot en met dinsdag gevrijwaard is in plaats van dinsdag reeds de laatste actiedag.’

‘Maar het is nu eenmaal bon ton om altijd defaitistisch te doen over stakingen,’ vervolgt Niels. ‘Het draait allemaal om mindset. Een dag zonder treinstaking is heus het einde van de wereld niet. Er zijn nog genoeg andere aanleidingen om te laat op je werk te komen, neerbuigend te doen over medeburgers of om jezelf als baken van perfect voorbeeldig gedrag te profileren.’

Jacques (59) is fatalist en vreest het ergste. ‘Ooit zal de aarde vergaan. Het einde van de spoorstaking is dus onafwendbaar.’

Niels heeft twee inspirerende boodschappen in petto voor doemdenkers geobsedeerd door stakingen. ‘Relax. En chill.’

Ter afwisseling eindigt Niels met een onvervalste positieve noot. ‘Er zal nog weleens iemand op zijn werk geraken met de trein, maar laat zo’n geïsoleerd geval de staking niet vergallen. In geen geval dat hij binnen de week thuisgeraakt.’

Ook dat nog. Alsof de spoorstaking alleen niet genoeg is, kwam Magda (56) door een uitzonderlijke avondspits pas tijdens de halve minuut buitenlands nieuws in het Journaal van 19 uur thuis. ‘Hoe kom ik nu ooit te weten hoe gestrande treinreizigers zich bij de staking voelen?’

‘Een glaasje witte wijn, een plank kaasblokjes en gestrande treinreizigers die worden geïnterviewd. Qualitytime.’

Het was Magda gisteravond helaas niet gegund. ‘Je wilt toch altijd weten welke plannen in het water vallen, hoe de mensen zich daarbij voelen en aan wie ze de groetjes willen doen. Hopen ze op tijd thuis te komen of mag het gerust na middernacht zijn? Zijn ze deze chaos beu of kijken ze reikhalzend uit naar een volgende stakingsdag? Kunnen de reizigers in de trein die wel rijdt zitten of moeten ze rechtstaan? Ik moet het nu maar raden.’

Magda ziet één grote schuldige. ‘De vakbonden. Staakten zij niet, was ik op tijd thuis en miste ik niets.’

Of ze nu op zoek gaat naar interviews met mensen die later thuiskomen dan voorzien, getroffen door een uitzonderlijke avondspits, wil ze niet gezegd hebben. ‘Dat is toch niet hetzelfde. En waar vind je ze ook?’

Deze lege doos wil geld inzamelen om haar werking te financieren. Niet zomaar een lege doos. Een uitermate lege doos. Nog niet overtuigd dat het een betere investering is dan Newsmonkey? Stiekem na de volgende veertien redenen wel.

1. De bodem van een lege doos is altijd zichtbaar.

2. De bodem van een lege doos is misschien niet zo transparant, je kunt de doos altijd gewoon opheffen.

3. Hoewel deze lege doos leeg is, zit er ook niets in. Bedrog? Nee, een extraatje voor de fans van het eerste uur.

4. Deze lege doos is zeer geschikt om exclusieve artikels gecopypastet van Buzzfeed niet in te verzamelen.

5. Deze reden geloof je toch nooit.

6. Lege dozen met de genen van een twaalfjarige bakvis die iedere aflevering van Thuis becommentarieert met LOLLLL :D, nietszeggende tweets en bullshitgifjes, komen in onze streken veeleer zelden voor.

7. Deze lege doos kan niet schrijven. Bedenk dat het nog altijd schrijnender kan: een lege doos die wel kan schrijven.

8. Je kunt zelf kiezen met wiens reclame je deze lege doos beplakt, bij een online reclamegazetje dat zich verpakt als nieuwsplatform wordt er in jouw plaats gekozen.

9. Geen valse voorwendselen, geen mooie praatjes, geen loze beloften. Een lege doos is een lege doos. Je weet waar je geld naartoe gaat. Naar een lege doos.

10. Een lege doos is een lege doos (2). Je weet wat je in de plaats krijgt. Een lege doos.

11. Je raadt nooit wat de elfde reden is.

12. Deze lege doos koestert noch journalistieke ambities, noch intenties om met Newsmonkey te fuseren.

13. Een lege doos mag dan wel een lege doos zijn, het kon ook een bron van innovatie, zeg gerust de toekomst van de journalistiek zijn.

14. De kans is klein om in het zak gezet te worden. Een lege doos blijft een lege doos.

Drie jaar. Zo lang verveelt de arme kleine zelfstandige Emmanuel zich inmiddels op de Seychellen. ‘Allemaal de schuld van de asociale regering-Di Rupo die de hardwerkende middenstanders het graf injaagt.’

Alcoholvergiftiging, verveling, de nieuwste roman van Griet Op de Beeck, Emmanuel (41) is al ettelijke malen aan de dood ontsnapt sedert hij op de Seychellen vertoeft. ‘Ik kan geen cocktails, azuurblauwe zeeën en wuivende palmbomen meer zien.’

Dat is niet zijn enige probleem. ‘Ik krijg mijn geld niet op,’ zucht Emmanuel. ‘Een gevolg van de crisis, de inwoners hier produceren trager dan ik geld kan uitgeven. Maar ze staken tenminste niet.’

Deze arme kleine zelfstandige mag dan al drie jaar op een bar eiland ver van huis zitten, over de actuele politiek ventileert hij graag zijn mening. ‘De asociale regering-Di Rupo maakt alles kapot. In plaats van de kleine zelfstandige voortdurend te pesten, zouden ze beter de langdurig zieken en de luie werklozen eens aanpakken. Decadent gewoon. Maar ja, PS-regering.’

Frontman van UNIZO Karel Van Eetvelt beweent het treurige lot van Emmanuel. ‘Geen alleenstaand geval. Ik hoor schrijnende getuigenissen uit de Kaaiman Eilanden, de Britse Maagdeneilanden en Panama. Getalenteerde ondernemers van hier de wanhoop nabij die in verpauperde gebieden aan de andere kant van de wereld hun heil zoeken. En wat doet de regering? Niets.’

Toch geeft Emmanuel de moed niet op. ‘Een kleine zelfstandige krijgen ze niet zo gauw klein. Ik kom terug en sterker dan ooit. Ik heb toch niks anders te doen.’

Heuglijk nieuws. In tegenstrijd met eerdere berichten blijkt nu uit onderzoek dat een kernramp niet per se fileleed veroorzaakt. Dagtoeristen naar Doel en pendelaars mogen zich dan wel niet tegelijkertijd op de Antwerpse Ring begeven.

Files. Een navrante bijwerking van nucleaire rampen. Het is ook de belangrijkste reden waarom mensen ertegen opkijken, zelfs ronduit weigerachtig staan tegenover een ramp van nucleaire aard.

‘Een menselijke reactie,’ vindt minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD). ‘Er is niemand die beter wordt van files. De economie slabakt omdat werknemers te laat op hun werk verschijnen, werkgevers dreigen ermee andere oorden op te zoeken, nefast voor het imago van België, wat de economie helemaal in elkaar doet stuiken, ook niet goed voor ons anders benijdenswaardige imago.’

En de aanslag op het algehele welzijn van de bevolking, de teer en het fijnstof die de lucht in worden geslingerd, goed voor duizenden rechtstreekse of onrechtstreekse doden per jaar? ‘Goh, ja dat eventueel ook,’ aldus de minister van Volksgezondheid.

Mits een goede scheiding van pendelaars en gewone dagtoeristen naar Doel zijn files te voorkomen. ‘Files blijven toch altijd een onzichtbare doder,’ zegt Erwin (47). ‘Maar nu die angst ervoor onterecht blijkt, zie ik niet meteen nog bezwaren tegen een nucleaire catastrofe. Hoe vaak krijgt een mens de kans zoiets vlakbij huis mee te maken? Ik zeg het: maar één keer in zijn hele leven.’

Sommige Vlamingen blijven uit voorzorg na een kernramp binnen, sluiten ramen en deuren. ‘Angst is nooit een goede raadgever,’ waarschuwt minister van Werkbaar Werk Kris Peeters (CD&V). ‘Sociaal isolement dreigt. Ga aan het werk.’

Crisis in Brugge. De beoogde tweede plaats is niet behaald. Trainer van Club Brugge Michel Preud’homme is snoeihard voor de arbitrage. ‘Het leek er vaak op dat we niet mochten verliezen.’

Voorzitter Bart Verhaeghe kan de ontgoocheling maar moeilijk verbijten. ‘De wil om tweede te worden ontbrak. Dan houdt het op natuurlijk.’

Trainer Michel Preud’homme is niet mild voor zijn spelers. ‘Doelbewuste sabotage van een deel van mijn spelersgroep. Hoe vaak ik ook tactisch bijstuurde, ze weigerden te blunderen op de cruciale momenten. Dat is het verschil met Anderlecht. Daar lukt dat wel. We wisten dat we tegen hen moesten verliezen en toch laten we het na.’

Toch wil hij niet alle schuld in de schoenen van de spelers schuiven. ‘Ik stel vast dat velen ons een tweede plaats niet gunden. De scheidsrechters waren altijd voor ons. Als we vaker een penalty tegen krijgen, dan is die tweede plaats plots wel haalbaar. Moest Anderlecht soms tweede worden?’

In Anderlecht heerst er euforie. ‘Nu niet, dan nooit,’ meent voetbalcommentator Peter Vandenbempt. ‘Met zulk zwak team, dramatisch voetbal en onkundig bestuur nog tweede worden is een ongezien mirakel.’

Je maakt een idyllisch wandelingetje op het perron van spoor 4 en plots verstoort een trein de rust door naast je te komen rijden. Je versnelt je looppas, kijkt verschrikt over je schouders, maar de trein is sneller, zo snel dat hij besluit om ietwat te vertragen. Uit paniek stop je met wandelen. En wat doet de trein? Die houdt halt en opent zijn deuren.

De situatie is herkenbaar voor velen. Treinen die een station binnendenderen, zich in dezelfde richting bewegen als de wandelaars daar en tot stilstand komen op het moment dat die dit spelletje beu zijn. Een absurd beeld.

Slachtoffer Nadine (52) is twee weken werkonbekwaam. ‘Een man die de Metro leest om de journalistiek of een levensmoeë conducteur zonder zelfmoordneigingen, dat wel. Maar op een treinperron denk je niet meteen aan een confrontatie met een meerijdende trein. Zijn we dan nergens nog veilig?’

Een onbekende reiziger zag de geopende deuren als uitnodiging om in te stappen. Er is nog niet vernomen of er nog iets van hem is vernomen.

De NMBS excuseert zich voor het gênante ongemak. ‘Het is onduidelijk wat zo’n trein bezielt. We worden geconfronteerd met technische problemen van velerlei aard, treinen in beweging zijn gelukkig eerder zeldzaam. We beloven dat dit ook zo blijft.’

Wie is er anno 2016 nog christen, moslim of een aanhanger van het pastafarisme? Voor de meeste Vlamingen is hetgeen op Facebook staat de belangrijkste geloofsovertuiging.

‘Ik las het op Facebook.’ Dan houdt elke discussie op. Bedenk ook maar eens een even ijzersterk argument. Het merendeel van de Vlamingen wendt zich nu ook tot Facebook om een oordeel te vellen over belangrijke maatschappelijke, levensbeschouwelijke en ethische kwesties. 

‘Dankzij de waaier aan opinies op Facebook weet ik wat ik op mijn werk moet zeggen om populair te blijven,’ geeft Bart (45) uit Antwerpen toe. 

‘Dat je door een statusupdate te kopiëren en te plakken je ware vrienden ontdekt, klinkt geloofwaardiger dan een man met een lange baard die water in wijn verandert. Logisch dus dat mensen de dingen die ze op Facebook lezen echt gaan geloven. Bovendien is het moeilijk in God te geloven als je goed leeft en den Antwerp jaar na jaar geen kampioen speelt,’ verklaart kerkjurist Rik Torfs.

Jeffrey (34) liket en deelt zeven keer per dag met zijn gezicht naar Californië. ‘Ik doe ook mee aan Dagen Zonder Vlees. Een periode van boetedoening en inkeer. Iedereen is maar met zichzelf bezig. Van elke hap die ik neem, post ik dan minstens vier foto’s op Facebook.’

Deze realiteit noopt Lieven Boeve, topman van het katholieke onderwijs, ertoe scholen aan te spreken. ‘Bied leerlingen die tijdens de les godsdienst op Facebook zitten gratis wifi aan in plaats van ze te berispen.’