The Vremde Mirror

Voor Lisa (27) hoeft de Boekenbeurs dit jaar niet. Dat laat ze op Facebook weten. ‘Te druk, te veel volk, dat komt op hetzelfde neer hetgeen nogmaals mijn gelijk bevestigt, te veel BV’s en te warm, zeg gerust drukkend warm.’

Toch heeft Lisa haar agenda de komende anderhalve week vrijgehouden. ‘Om niet naar de Boekenbeurs te gaan.’

Lisa somt op. ‘Betalen om naar boeken te mogen kijken, vertel het mijn bakker niet. Gezichten van schrijvers. De handtekeningen van auteurs die het bewijs moeten vormen dat ze kunnen schrijven, iets dat ik zo ook wel geloof in uitzonderlijke gevallen. Die diepe miserie dat het bezoekersrecord niet sneuvelt. Boeken die nooit verkocht geraken. Boeken die te vlot verkocht geraken. Kookboeken. Het laatdunkende gejeremieer over kookboeken. Met een overvolle zak boeken in het donker de in Willebroek geparkeerde wagen zoeken. Wachten, zo lang wachten dat je niet meer weet op wat je aan het wachten bent, weltschmerz, zelf een roman schrijven, niet lachen naar fotografen, met een getormenteerde blik naar de hemel turen omdat alleen de sterren, het heelal en de zon met je kunnen wedijveren, eventueel met je kin die op de duim en wijsvinger van jouw linkerhand rust, een intellectueel zijn, doffe ellende. Ann De Bie. De stand van bol.com.’

Dat niet alleen. Lisa heeft ergens gelezen dat mensen die naar de Boekenbeurs trekken tot 68% meer kans lopen om een roman van Griet Op de Beeck te kopen dan gewoon mild tot hevig depressieve vrouwen tussen 29 en 52.

Nog? ‘Pascale Naessens die je blijft aanklampen om een handtekening. Cameraploegen die cameraploegen filmen ter demonstratie hoe druk het is. Neerslachtige auteurs die voor een signeersessie voor het eerst sinds de vorige signeersessie besmet geraken met menselijk contact. Poëzieliefhebbers. Over de koppen lopen. En heb je die berg strijk al bekeken?’

‘Tot slot dat ellendige gezaag over de drukte, over de warmte, zeg gerust de drukkende warmte. Blijf dan thuis. Wat kunnen mensen toch cynisch zijn.’

Hij scheldt, hij tiert, hij vecht. Jordy (7) is een ontzettende klier, aldus iedereen. Maar wat diezelfde iedereen niet weet is dat zijn leven in het teken staat van één nobele strijd, de strijd tegen het establishment. Maak kennis met Jordy, de idealist.

Meesters scheldt hij uit voor Jean-Claude Juncker, zijn juf voor Hillary Clinton en de directeur is de ene dag een ordinaire belastingontduiker, de andere dag meer specifiek Karel De Gucht. ‘Ik maak kuthoeren niet voor mijn plezier uit voor Hillary Clinton,’ beklemtoont Jordy.

Jordy lijkt cru, ook een tikkeltje onbeleefd, maar hij wil zo het democratisch deficit aanklagen. ‘Zie je ooit een negenjarige voor de klas staan? Het zijn altijd volwassenen die boven onze hoofden dingen beslissen. En wij moeten ons maar naar hun wensen en gevoeligheden schikken. Ik vind dat leerlingen het recht hebben om in een referendum te bepalen door wie hun toekomst wordt verknald. Komaan zeg, het is 2016.’

‘Door ons te onderrichten behoudt de oude garde de controle over wat wij wel en niet leren. Zo houdt de heersende klasse zichzelf in stand.’ Uit protest leert Jordy noch lezen, noch schrijven, maar speelt hij wanneer hij geen leraar uitscheldt computergames. ‘Ik laat me niet indoctrineren.’

Alleen voor papa en mama heeft Jordy respect. Vader een gewone politicus zoals opa en overgrootvader en moeder een gewone manager van een multinational. A propos, Jordy, waarom zijn je ouders niet op het oudercontact aanwezig? ‘Ze kunnen niet. Ze moeten naar de loge.’

In het voorjaar van 2017 is er een hoofdrol weggelegd voor Rik Torfs in een nieuw duidingsmagazine op Canvas. Hij gaat er in discussie met zichzelf en na twee uur heeft één van de twee gelijk. ‘Als kijker kun je gewoon niet wegzappen voor je weet wie. Zo verslavend is het,’ verzekert men bij Canvas.

‘Rik Torfs heeft een mening over zaken van allerlei aard, hoewel je het hem niet geeft dat hij van al die markten thuis is,’ leidt Rik Torfs zijn vaste gast Rik Torfs in. ‘Ik geef enkele voorbeelden: mediageile publieke figuren en CETA.’

In een persbericht stelt Canvas dat de naam voor het nieuwe duidingsmagazine ‘Torfs & Torfs’ meteen op papier stond. ‘Vervolgens begon de zoektocht naar een geschikte presentator en gast. Er moest tussen beide reeds een zekere dynamiek aanwezig zijn. Na een grondige screening kwamen we uit bij Rik Torfs en bij Rik Torfs. Rik Torfs ziet zichzelf heel graag en dat is geheel wederzijds.’

Canvas garandeert dat alles in het werk wordt gesteld om Rik Torfs te redupliceren. Een voorrecht dat de zender zelfs Adolf Hitler nooit gunde.

‘De KU Leuven, waar ik als alumnus en nog om een andere reden die me niet schielijk te binnen schiet onderhand een kleine voet tussen de deur heb, houdt zich bezig met mijn reproductie. Het Canvas-publiek krijgt anders mogelijk de indruk naar een twee uur durende monoloog te kijken,’ duidt Torfs.

Geraakt Rik Torfs niet tijdig gereproduceerd, zal het programma zonder gast zijn. ‘Maar ook dat vormt geen probleem,’ aldus Torfs. ‘Ik heb niemand anders nodig om mezelf tegen te spreken.’

Inwoners van Mosul (Irak) hebben het vast al gemerkt. Hun stad is onderwerp van een grootschalige terreuroefening geproduced door IS. ‘Het is net echt,’ getuigen inwoners die dat nog kunnen.

Voor dagjestoeristen die naar Mosul willen, is het raadzaam om op tijd te vertrekken. De in- en uitvalswegen zijn geblokkeerd voor onbepaalde duur. Aanleiding is een terreuroefening van IS die voor enige overlast zorgt.

Over het script van de oefening heerst veel onduidelijkheid. ‘De ene dag gebeurt er een tijd niets, waarna ogenschijnlijk de hel losbarst. Mensen worden gemarteld, gebruikt als menselijk schild en neergeknald, ook op IS-strijders wordt er gevuurd. Het is allemaal heel chaotisch. Mensen durven door al dit gedoe niet meer de straat op. Ook toeristen schrikt dit af. Want het moest maar eens echt zijn,’ zegt lokale middenstander Kareem El-Etvet.

De broer van Salih kwam vorige week om door een ontplofte oefengranaat. ‘Het was best schrikken omdat niemand ons hierover eerst had ingelicht. Ook de oefenbom op de oefenbegrafenis viel compleet uit de lucht. Moeten rennen voor mijn oefenleven. Net echt. Des te beter natuurlijk. Je kunt nooit te goed voorbereid zijn op bloedige terreur.’

Tarik Werdo, rector van de universiteit van Mosul, heeft Abu Bakr al-Baghdadi van IS reeds vergeleken met Paul Magnette.

‘Beledigingen zijn weinig constructief,’ merkt opperhoofd Al-Baghdadi op die eveneens de snerpende kritiek weerlegt. ‘Ik geef toe dat er knallen te horen zijn. Zowel overdag als ’s nachts om het nog waarachtiger te doen lijken. En dat het openbare leven hinder kan ondervinden. Zelfs dat gewone burgers niet altijd even vlot op hun werk geraken, zoiets valt gewoonweg niet uit te sluiten. Alsof terroristen met plannen om aanslagen te plegen hiermee rekening houden. Zo naïef wil ik niet zijn.’

Steeds meer stomdronken automobilisten voelen zich niet veilig op de baan. Vlaams minister van Verkeer Ben Weyts (N-VA) erkent het probleem en voert daarom een aparte rijstrook in voor ladderzatte chauffeurs.

Op de rechterrijstrook rijden dronkaards, op de linkerrijstrook nuchtere chauffeurs.

‘Wie zich niet veilig voelt in het verkeer, zal zich onzeker voelen. Wie zich onzeker gedraagt, gaat fouten maken. Daarom is het belangrijk om het veiligheidsgevoel voor elke automobilist te doen stijgen.’

Door een aparte rijstrook te ontwikkelen voor enerzijds stomdronken, ladderzatte en beschonken chauffeurs en anderzijds nuchtere, denkt minister Weyts het aantal verkeersongevallen sterk te kunnen terugdringen.

‘Het is schrijnend dat deze maatregel een noodzaak is,’ vindt zuipschuit Marlies (35). ‘De roekeloosheid van nuchtere autobestuurders is werkelijk ongezien. Waar ze maar rechtdoor kunnen rijden, rijden ze rechtdoor. Ik wijk nooit van mijn zigzaglijn af.’

‘Beter laat dan nooit,’ stelt collega-alcoholist Gilbert (59). ‘Soms denkt een mens dat er eerst doden moeten vallen. Noem me een angsthaas, maar er waren dagen dat ik eraan twijfelde om achter het stuur te kruipen. Zover moest het dus komen.’

Na enig getwist zijn Canada en België tot een overeenkomst gekomen. De uitwisseling van Franstalige minderheden gebeurt voortaan eenvoudiger. Wanneer de Franstaligen in België op de boot naar Canada worden gezet is nog niet geweten.

De versoepeling behelst dat de gewesten en de gemeenschappen een uitwisseling van Franstalige minderheden tussen Canada en België niet meer kunnen tegenhouden, maar dat dit louter een bevoegdheid is van de federale regering. Ook andere handelsbarrières als mensenrechten worden opgeheven.

‘Een excellent idee dat de welvaart en de koopkracht in België ten goede komt,’ meent premier Charles Michel (MR). ‘Geen gedoe meer met regio’s die historische akkoorden blokkeren om details als wettelijke legitimiteit.’

Deze uitwisseling van bevolkingsgroepen stuit op een stevig njet in een groot deel van Wallonië. ‘Wat zijn de leefomstandigheden op de boot?’ vraagt Waals minister-president Paul Magnette (PS) zich af. ‘Je zet geen hele minderheid uit het land zonder daar eerst flink over te debatteren. Dat heeft alles met fatsoen te maken.’

‘Rijkelijk laat,’ sneert Karel De Gucht (Open VLD) naar Magnette. ‘Het hangt al sedert vorige eeuw in de lucht dat de Vlamingen de Franstaligen eruit willen gooien. Waar was hij toen? Maar het is een publiek geheim dat de Franstalige minderheid in België en de Walen onder één hoedje spelen.’

‘Het gaat niet zomaar om een uitwisseling van Franstalige minderheden,’ vult Bart De Wever aan, voorzitter van de separatistische N-VA. ‘Dit gaat om het voortbestaan van België. Het is gemakkelijker om achterstelling te exporteren dan te bestrijden. Je zou denken dat men in Wallonië zulke besluiten dan toejuicht.’

Een cyberaanval legde gisteren Buienradar plat. Matthias veroordeelt in een persbericht deze aanval in de krachtigste bewoordingen en dreigt met sancties tegen iedereen die hij ervan verdenkt betrokken te zijn: de jassenindustrie.

‘Dit is niet alleen een aanslag tegen de westerse normen en waarden, tegen onze manier van leven, maar tegen de hele mensheid.’

Matthias spreekt van een laaghartige aanval en is diep geschokt door de aard van de feiten. ‘Mensen onontbeerlijke klimatologische informatie ontzeggen is onaanvaardbaar in de moderne samenleving en dient scherp veroordeeld te worden. We zijn ontwaakt in een ander land.’

‘Onschuldige fietsers gingen van hun werk naar huis of vertrokken naar vrienden voor een gezellige avond. Ze kwamen aan. Doorweekt, nat tot op het bot, schoenen zeiknat. Een maatschappij recht in het hart getroffen. De aanval op Buienradar is pure willekeur en opzettelijk tegen burgers gericht. Iedereen kent wel een fietser.’

‘Het doel van dit barbaarse offensief is helder. De samenleving raken tot in het diepste van haar ziel en de maatschappij ontwrichten. De ongerustheid zal altijd blijven, maar we mogen hier niet aan toegeven. Anders wint de jassenindustrie.’

Matthias is niet zelfzuchtig. ‘We moeten optimistisch blijven, geloven in het sprankeltje goedheid in de mens dat altijd zal overwinnen. Morgen, overmorgen, volgende week. Maar niet vandaag. Nu gaan mijn gedachten uit naar de slachtoffers, hun familieleden en dierbaren.’

Volgens de laatste updates is het nog wachten op een reactie van de internationale gemeenschap en zijn de trui en de broek van Matthias inmiddels weer helemaal droog.

Geen medelijden. Geen troostende woorden. Geen kaartjes. Werkgevers blijven vaak verweesd achter, gewoon omdat ze duizenden mensen abrupt op straat hebben gezet om zichzelf een hogere bonus toe te kennen. Zijn we dan echt zo’n hardvochtig volkje?

Gedelegeerd bestuurder van VOKA Hans Maertens ziet veel kwade wil. ‘Alle menselijkheid is zoek. Wanneer er mensen zonder goede reden ontslagen worden hebben werkgevers hun redenen daar wel voor. Maar nee, hakken op de werkgever, alsof die eraan kan doen dat een derde jacht zich niet vanzelf afbetaalt. Waar is de empathie?’

Een anonieme CEO van een al even anonieme bank met in het logo een leeuw is zo’n slachtoffer van een flagrant gebrek aan inlevingsvermogen bij de publieke opinie. ‘Mensen zijn dikke egoïsten. Ze denken dat hun job belangrijker is dan dat ik me een eiland in de Stille Oceaan kan veroorloven. Alle proportionaliteit is zoek.’

‘Het is typisch deze tijd dat mensen meer belang hechten aan het heil van hun kroost dan aan hun werkgever en die beschimpen wanneer deze ingrijpt,’ beklaagt de CEO zijn lot. ‘Waarom leven we in zulk hardvochtig, kil klimaat? Ik dacht er gisteren nog vijf tellen aan nadat ik 4000 mensen afdankte.’

‘Wij zijn geen onmensen. Het is niet omdat ik het werk afneem van duizenden mensen dat ik niet treur om de dood van Yvette in Thuis. Maar goed, uiteindelijk zal de werkgever altijd de dupe zijn,’ besluit hij berustend.

Na jarenlange vruchteloze pogingen is het Rusland toch gelukt om met radarbeelden treinverkeer in België aan te tonen. Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) spreekt van een scandaleuze provocatie.

Was dit de route van de gespotte trein? Volgens Rusland alvast wel.

De Russische ambassadeur is formeel. ‘Gistermiddag omstreeks 13u00 reed er een trein van Brussel-Zuid naar Antwerpen-Centraal. We hebben de route openbaar gemaakt. Het is hoogst twijfelachtig mocht deze voor het eerst gebruikt zijn.’

Volgens de Russische inlichtingendiensten zet België treinen in om mensen naar hun werk te brengen. En in bijzondere gevallen ook om ze weer naar huis te voeren.

Een ferme aantijging die in België in het verkeerde keelgat is geschoten. ‘De Russische ambassadeur is een fantast. De verouderde infrastructuur, de gammele treinstellen, het incapabele NMBS-bestuur. Geen politicus met een greintje verstand die eraan denkt om een mens hiervan afhankelijk te maken,’ aldus Reynders.

Toch houdt Rusland voet bij stuk: ‘Er kwamen door dit incident zes mensen maar een klein beetje te laat aan op hun werk. En de rode VRT heeft hiervan beelden, maar die houdt ze bewust achter.’

De Belgische regering heeft de aarde voor de rechter gedaagd. Per graad dat deze verder opwarmt, eist de regering drie miljard euro schadevergoeding. Volgens premier Charles Michel (MR) een symbolisch bedrag.

‘Wij zitten maar mooi met de gevolgen van het onverantwoorde gedrag van de aarde. Waarom CO² vasthouden en niet uitstoten in het heelal? Ik zie vooral veel kwade wil en een extra last voor de economie,’ aldus Michel.

De federale regering dagvaardt daarom de aarde. ‘Ons dossier is ijzersterk. We moeten allemaal water bij de wijn doen om de economie te redden. En wat doet de aarde? Die warmt op. Een zorg die we wel kunnen missen als een Kamer blèrende Kristof Calvo’s.’

‘Nefast voor de economie,’ meent de premier. ‘Mensen die een vierde wagen willen kopen, zullen zich hier misschien schuldig bij voelen door de klimaatverandering. Onterecht. Het zijn helden. We moeten consumeren. Dat is goed voor de economie.’

Kunnen we dan niets zelf doen, premier? ‘Je kunt niet van mensen verwachten dat ze nadenken over hoe ze leven of zich een bewustere levensstijl aanmeten. Dat valt niet te rijmen met ons economisch denken. Je kunt niet van politici verwachten dat ze een visie hebben die de komende generaties een levensvatbaar perspectief aanbiedt. Dat hebben ze al voldoende bewezen.’

‘De economie, de economie, de economie, DE ECONOMIE.’ Zijn spreken stokt. Hij wilde kennelijk nog iets zeggen over de economie, maar zeker zullen we dat nooit weten. Premier, gaat het?