The Vremde Mirror

Het enige betrouwbare medium uit Vremde buiten paragnostische Agnes

Maand: september, 2015

12 prima redenen om toch in Syrië te blijven

Staatssecretaris voor Asiel & Migratie Theo Francken (N-VA) heeft twaalf prima redenen gevonden om toch in Syrië te blijven. Deze gooit hij in de strijd in een groots opgezette LinkedIncampagne die Syriërs moet ontmoedigen om naar België te komen. Franckens post op LinkedIn die u hieronder integraal en nu zonder schrijffouten en met minder uitroeptekens kan lezen, heeft ondertussen al drie eigen kabinetsmedewerkers bereikt en is nog door niemand geliket of gedeeld.

Blijf gvd eens ginder!!!

1. Het is hier echt niet tof soms. 

Echt waar. Maar ik meen dat dus hé. Dat is niet om jullie te misleiden of zo, maar je gemanipuleerde dieselwagen in een ondergrondse parking niet meteen terugvinden is gewoon niet fijn.

2. Er zijn wel knusse tentenkampjes, maar die zijn er zo heb ik me laten vertellen in en net buiten Syrië ook.

België heeft geen tentenkampencultuur, beter is dus om naar regionen met een ijzersterke reputatie op dat vlak als Libanon, Gaza en Rwanda te trekken.

3. En ik weet niet of je dat weet, maar als je komt, moet je uw eigen picknick meebrengen. 

Bokes met lekkere kip curry, maar dan doorweekt met water uit de Middellandse Zee. Een helse beproeving die je niet wil meemaken.

4. De Vlaamse gastvrijheid is zo warm en overweldigend dat het hartzeer zal doen om na jarenlang procederen, inburgeren en Nederlands leren teruggestuurd te worden.

Je moet als je dit weet goed gek zijn om hier nog een tweede verblijf na te jagen.

5. We passen onze gebruiken, riten en verering van Heilige Symbooldossiers op geen enkele manier aan.

Dat heeft niets te maken met kleinburgerlijkheid of hardvochtigheid, maar bedrijfswagens verdienen het nu eenmaal om aanbeden, geprezen, gekust, geadoreerd, vereerd, oraal bevredigd en van allerhande belastingen vrijgesteld te worden. Daar raakt niemand aan!!!!

6. Schapen worden altijd verdoofd geslacht. Nah. 

Of gekeeld in een erkend slachthuis dat dieren verwart met werknemers bij Amazon.

7. Er zijn hier drie gewesten, drie gemeenschappen, één Staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, Grote Steden en Wetenschapsbeleid en ook zes parlementen. Een Federaal, een Waals, een van de Franse Gemeenschap (dus twee parlementen in de Walen!!!!), een van de Duitstalige gemeenschap, een Brussels Hoofdstedelijk en een Vlaams (maar één hier, omdat Vlamingen veel efficiënter en minder geldverslindend zijn dan die vadsige Walen!!!!). 

Maar ja, je moet in je leven een oorlog meegemaakt hebben om dat echt te kunnen begrijpen.

8. De Vlaming heeft het soms lastig met alles wat multicultureler is dan zijn Nederlandse of West-Vlaamse buren. Dat heeft ook niets met kleinburgerlijkheid te maken, dat begrijp je wel.

Of misschien niet, maar als je in Syrië blijft en niet naar Vlaamse krantensites surft op je hippe (waar heb je die gekocht, vertel me dat eens??!!??) smartphone heb je daar geen last van.

9. Je moet oppassen naar welke feestjes je gaat en wat je er zegt. Een ontslag loert altijd om de hoek.

Werkzekerheid heb je dus nooit.

10. Excuses zal je niet gauw krijgen.

Nog eerder een hotelkamer.

11. Als je per ongeluk op een behoorlijk populaire verkiezingslijst belandt, ben je voor je het weet Staatssecretaris van iets waarvan je voordien alleen nog maar in de HLN-commentaren hebt gehoord.

Een nachtmerrie. Ik weet niet hoe ik dat zo zeker weet, maar ik weet het zeker.

12. Joke Schauvliege

Rik Torfs: ‘Antwerpen te klein voor één universiteit’

‘Antwerpenaren zijn bij wijlen een geniaal volk, maar er zijn limieten,’ aldus sprak rector van de KU Leuven Rik Torfs tijdens zijn toespraak bij de start van het academiejaar. ‘Het is geen populaire boodschap, maar eigenlijk is Antwerpen te klein voor één universiteit.’

‘Een diploma van een universiteit in Antwerpen is niet hetzelfde als het diploma van een universiteit, een diploma van een universiteit is dan weer niet hetzelfde als een diploma van de KU Leuven.’ Zo opende rector van de KU Leuven Rik Torfs zijn toespraak.’

‘We mogen niet zwichten voor valse dilemma’s,’ vindt Torfs. ‘We kunnen nu wel doen alsof Antwerpen een universiteit verdient of hierover eloquent debatteren, maar ieder mens met een beetje intellect weet dat een idyllisch haventje geen criterium is om een universiteit neer te poten. We mogen het wankele evenwicht van onze kenniseconomie niet in gevaar brengen door duizenden Antwerpse boerenkinkels plots te gaan beschaven. Er is niemand die hiervan de gevolgen juist kan inschatten behalve ik. Die zullen niet te overzien zijn.’

‘Dit is geen pleidooi tegen de democratisering van het hoger onderwijs,’ benadrukt Torfs. ‘Maar elk systeem heeft zijn uitwassen en die dienen bestreden te worden. We kunnen de grenzen niet blijven verleggen. Waarom moet je in godsnaam ook in een oord waar op verkeersborden tussen elk woord een liggend streepje staat omdat de plaatselijke inboorlingen het anders niet begrijpen een volwaardig diploma kunnen krijgen?’

Toch wil Torfs niet alle bruggen opblazen met Antwerpen. ‘In Antwerpen gaat dat ook nogal moeilijk,’ besluit hij.

 

Trein uit voorzorg tot ontploffing gebracht

Een trein die zeer vermoedelijk het doelwit was van een zwartrijder, is uit voorzorg door DOVO tot ontploffing gebracht. NMBS-baas Jo Cornu wil zo de kritiek voor zijn dat er in Nederland repressiever wordt opgetreden tegen zwartrijden dan in België.

Een Nederlandse zwartrijder wordt met de nodige omzichtigheid opgepakt. De NMBS wil zich aan dit kordate beleid spiegelen.

Een Nederlandse zwartrijder wordt met de nodige omzichtigheid opgepakt. De NMBS wil zich spiegelen aan dit kordate beleid.

Een prille dertiger met getaande huid stond gisterennamiddag op het perron van Boechout klaar om een kwartier later de trein met bestemming Herentals te nemen. Een surveillerende ooggetuige merkte hem op en belde de politie: ‘Hij zag eruit als een man zonder vervoersbewijs.’

NMBS-baas Jo Cornu kan dit bevestigen. ‘Er waren concrete aanwijzingen dat in Boechout een man zonder vervoersbewijs zou opstappen. Dan is het zaak om doortastend en proactief te handelen. Het zekere voor het onzekere te nemen. Dat hebben we ook gedaan.’

‘De trein die de verdachte man op het oog had, was inmiddels vertrokken vanuit Antwerpen-Centraal. In het station van Antwerpen-Berchem hebben we de passagiers in alle discretie gesuggereerd uit te stappen omdat hun trein vijf minuten later tot ontploffing zou worden gebracht. Iedereen was zeer snel uit de trein,’ stelt een tevreden Cornu vast.

Cornu vervolgt zijn verhaal. ‘We hebben de ontruimde trein niet in, maar net voorbij het station van Antwerpen-Berchem tot ontploffing gebracht. Alleen de machinist kwam hierbij om het leven. We zijn aan iets veel ergers ontsnapt. De zwartrijder kon een grote ravage aanrichten. Zoals zich verschansen in een wagon, de conducteur proberen om de tuin leiden met een smoes waarbij een terrorist in dezelfde wagon van dit moment van onachtzaamheid profiteert om iedereen dood te schieten. Of erger nog, onopgemerkt Herentals bereiken zonder te betalen.’

Uiteindelijk bleek het om loos alarm te gaan. De geseinde man die in Boechout de trein zou nemen, wilde alleen maar naar het toilet.

Commotie om VN-rapport: files achterhaalde traditie

Het jaarlijkse rapport van het VN-Comité voor de Uitbanning van Overbodige Tradities en Achterlijke Rituelen is duidelijk: Vlaanderen moet de files op haar grondgebied dringend terugdringen en op middellange termijn afschaffen. Dat stuit op hevig protest bij vele Vlamingen, die vrezen zo weerom een stukje van hun identiteit te verliezen.

De VN wil dat Vlaanderen de files afschaft. Een jarenlange traditie die niet mismeesterd mag worden, vindt men daar.

De VN wil dat Vlaanderen de files afschaft. Een eeuwenoude traditie die gekoesterd moet worden, vindt men daar.

Het VN-rapport is duidelijk. Het feit dat een traditie diepgeworteld is, wil niet zeggen dat ze niet aan herziening toe is. Zelfs als het gaat om met zijn allen drie uur in de auto te zitten ergens tussen Antwerpen, Brussel en Gent. Een schijnbaar onschuldig lokaal gebruik dat desondanks nefast is voor milieu, VO2-max en cholesterol.

Voorzitter van N-VA Bart De Wever roept de VN tot de orde. ‘Files zijn een eeuwenoude traditie. Het wakkert het saamhorigheidsgevoel aan. Tegelijk foeteren en zuchten, de buitenlucht volpompen met schadelijke stoffen en naar Vlaams gebral op Radio 2 luisteren. Kan het mooier? Het bindt niet alleen, maar het onderscheidt de Vlaming ook. Wie niet dagelijks drie uur in de file staat, is geen echte Vlaming. Maar stilaan wil men vanuit allerlei hoeken onze cultuur afbreken tot er niks meer overblijft en de Vlaming zo vervreemdt van zichzelf dat hij de fiets neemt naar het werk. Wat heeft Vlaanderen nu met fietsen? Je mag van een Keniaan ook niet verwachten dat hij gaat speerwerpen.’

Filip Dewinter (Vlaams Belang) meent dat dit een eerste stap is richting kalifaat. ‘De zoveelste kaakslag. De ene na de andere Vlaamse traditie sneuvelt zonder dat het haast opvalt en wordt vervangen door een islamgebruik. Files staan niet in de Koran en zijn dus haram. Geen files bijgevolg halal.’

Vrijdagnamiddag om 14 uur zal er in Brussel geprotesteerd worden tegen dit VN-rapport. Honderdduizend mensen hebben op Facebook al toegezegd te komen manifesteren. Door de verwachte monsterfiles zullen er dat naar alle waarschijnlijkheid maar enkele tientallen zijn.

Facebook lanceert enerzijds, anderzijds-knop

Mark Zuckerberg wil de conversaties op Facebook weer overzichtelijk maken. Die worden almaar vaker geteisterd door ellenlange reacties van mensen die hun mening niet kunnen vatten in één oneliner of saillante kreet. Dankzij de enerzijds, anderzijds-knop wordt hiermee komaf gemaakt en kunnen deze gebruikers blijk geven van een genuanceerd wereldbeeld, gewoon door op een duimpje te klikken.

De enerzijds, anderzijds-knop moet mensen zonder uitgesproken mening de kans geven die te uiten zonder lange epistels te moeten schrijven.

De enerzijds, anderzijds-knop moet mensen met een genuanceerde mening de kans geven die te uiten zonder andere gebruikers te vervelen met ellenlange epistels.

U kent het vast ook wel. U zit op Facebook in een geanimeerd gesprek over de vluchtelingencrisis waar u een uitgesproken mening over heeft die u graag met de rest van de wereld deelt. Ophoepelen! Geen kalifaat, jihad of schapen-die-onverdoofd-worden-geslacht-geblaat in mijn straat maar het is al te laat!!!! Hier de grote Jan, maar niet durven vechten in hun eigen land, vuile lafaards! De likes stromen binnen voor uw gevatte en ongezouten reacties wat alleen maar een bevestiging is van uw eigen grote gelijk, zo vindt u.

Niets kan een geslaagde namiddag op het werk nog tegenhouden. Tot er een malloot een reactie van 800 woorden post onder het bericht dat u intussen heeft kunnen afbakenen als uw territorium. Strontvervelend. ‘Ja maar, er zijn ook vluchtelingen zonder kwalijke bedoelingen. Bovendien kunnen ze een meerwaarde…’ Hier haakt u af, groot is de kans dat hij ook nog eens uit wetenschappelijke studies begint te citeren. U klikt op zijn profiel, hij luistert naar muziekgroepen die u niet kent, blijkt aangesloten te zijn bij een links-liberale denktank en supportert voor de voetbalclub die u haat. Weg sfeer en prettige namiddag.

‘Mensen vragen om die reden al langer om een enerzijds, anderzijds-knop,’ zo erkent Facebook-baas Mark Zuckerberg. Hij hoopt zo ecologisten die voor N-VA stemmen en begrip tonen voor de situatie van vluchtelingen uit het Midden-Oosten naar Facebook te lokken. ‘Het is voor mensen met een complex wereldbeeld niet altijd even gemakkelijk om op de vind-ik-leuk-knop te klikken. Nu zitten ze vaak een uur hierover te tobben, waarna ze besluiten te reageren met een ellenlang epistel waarop niemand zit te wachten. Zeker de Facebookgebruiker niet die van kort maar krachtig houdt en gaandeweg begint af te haken.’

‘Niet alleen politieke discussies kunnen zo vlotter verlopen,’ vertelt Zuckerberg. ‘Stel: één uwer vrienden wordt papa of mama en zet foto’s van de kleine op Facebook. U bent blij voor uw vriend dat hij of zij nu ouder is, maar vindt de baby een lelijk, niet om aan te kijken gedrocht. Vroeger zou u diplomatiek op uw tong bijten of met een wrang gevoel op de vind-ik-leuk-knop klikken. Dankzij de enerzijds, anderzijds-knop kan u nu uw echte gevoelens tonen.’

Push-back klimaatbeleid moet warme lucht in Afrika houden

Staatssecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) is het grondig zat. ‘Aldoor krijgen politici in Europa de schuld van de opwarming van de aarde. Maar dan mag de toevoer van lucht uit Afrika ook weleens stoppen.’ Hij stelt daarom een push-back beleid voor dat deze warme lucht aan de Middellandse Zee moet tegenhouden. Anders overweegt Francken om de grenzen met Frankrijk en Luxemburg te sluiten.

Hoogst verongelijkt kijkt Theo Francken naar het weerbericht. ‘Het is weer niet om aan te zien. Met die regenbuien kan ik nog leven. Maar van waar komt de lucht? Goed gezien, uit Afrika en/of het Midden-Oosten. We kunnen die niet blijven opvangen in knusse tentenkampjes.’

‘Het is dweilen met de kraan open,’ zucht hij. ‘We zijn in Europa steeds op zoek naar nieuwe maatregelen om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen, maar warme lucht uit Afrika kan hier dankzij het Schengenakkoord en de slappe controle aan de buitengrenzen gewoon Europa binnenwaaien en er zich vrij bewegen.’

Terwijl de kusthoreca pleit voor een spreidingsplan van die warme lucht heeft de staatssecretaris iets geheel anders in gedachten. ‘De enige manier om de klimaatcrisis het hoofd te bieden is een stringent push-back beleid. Lucht die zich wil laten strelen door het Europese vasteland, stoten we weer de Middellandse Zee op richting Afrika. Niet aanpassen, maar meteen opkrassen. Zo kunnen we de opwarming van de aarde in Europa gemakkelijk tegengaan en halen we de klimaatprotocollen moeiteloos,’ redeneert Francken.

‘Veel onheil had zo al vermeden kunnen worden,’ stipt Francken aan. ‘En dan heb ik het niet alleen over klimaatsongs van Nic Balthazar. Discussies over de afschaffing van bedrijfswagens zouden niet aan de orde zijn, de plaag van lieden met een bakfiets vol chiazaden in de stadsrand die zich om die reden moreel superieur wanen evenmin en voor het steenkolenengels van politici zouden geen dure emissierechten moeten betaald worden.’

Man in Antwerpen betrapt op fietsen na bankoverval

Na in het hartje van Antwerpen een bank te overvallen, wilde P. J. nog wat drugs gaan dealen in Park Spoor Noord en er een wulpse, jonge deerne verkrachten. Hij kwam op het lumineuze idee om die verplaatsing per fiets te maken. De politie betrapte hem hierbij op heterdaad en trad kordaat op.

Op heterdaad betrapt.

Op heterdaad betrapt.

‘Hier is sprake van een geïsoleerd geval,’ zo klinkt het in een persbericht van de lokale politie van Antwerpen. ‘De bewuste P. J. sloeg net op de vlucht na een bankoverval. Had hij te weinig parkeergelegenheid in de nabije omgeving om zijn vluchtauto klaar te zetten? Is het een groene anarchist die fabuleert over kristalhelder Scheldewater en kikkerpoelen bovenop Ringland? We weten het niet en het zijn sowieso geen excuses om de auto thuis te laten voor de fiets.’

‘De man liet een verwarde indruk na en beweerde een ik-ben-altijd-vriendelijk-voor-ik-wacht-wel-even-voor-het-rood-want-het-zebrapad-is-snel-gevonden-voetgangers-fietser te zijn. Onze agenten vroegen zich af of een opname in een psychiatrische instelling of een nachtje in de cel nodig was. Maar omdat hij er nogal blank uitzag, achtten ze dat niet opportuun.’

‘P. J. fietste op eigen houtje. Er was geen sprake van een tandem of van een gemotoriseerde tweewieler die hem voortsleepte of die zijn zog aanbood. Er lijken geen medeplichtigen in het spel, maar die piste kan pas na grondig onderzoek helemaal uitgesloten worden.’

‘We worden de jongste tijd wel vaker geconfronteerd met roekeloze weggebruikers. Het lijkt bij een bepaald deel van de bevolking zelfs een hype om zich al fietsend door Antwerpen te begeven, ondanks de hoge boetes die aan zulk vergrijp verbonden zijn.’

Het persbericht van de Antwerpse politie besluit: ‘Sensibilisering blijft daarom nodig. Een fietser in het Antwerpse straatbeeld kan een automobilist doen opschrikken. Levensgevaarlijk.’

De befaamde P. J. betaalde zonder morren zijn GAS-boete van €250 en mocht zijn tocht en leven voortzetten.

‘Stuur werkonwillige pasgeborenen naar Syrië’

Dagelijks worden er in dit land honderden kinderen geboren. Stuk voor stuk brengen zij de Sociale Zekerheid in gevaar. Ze werken niet, ze verwachten dat er scholen voor ze wordt gebouwd, er moet naschoolse opvang worden voorzien en ze kakken ook nog eens in hun broek. ‘De tijd van zulke privileges is voorbij, iedereen moet zijn steentje bijdragen,’ zo meent Liesbeth Homans (N-VA) die werkonwillige baby’s naar Syrië wil sturen.

'Stop met baby's zo te pamperen. Jong geleerd, oud gedaan.'

‘Stop met baby’s zo te pamperen. Jong geleerd, oud geprofiteerd.’

‘Hebben baby’s dan geen enkele zin voor verantwoordelijkheid?’ vraagt een zichtbaar getergde Homans zich af. ‘Heel het land bezuinigt en spant zich in om de economie te redden. En zij liggen in hun meest vitale jaren daar maar wat te slapen, te schreien en zich te wentelen in zelfmedelijden, terwijl ze zich evengoed economisch relevant kunnen bezighouden. We kunnen dat niet blijven opvangen.’

Exacte cijfers kan Homans niet voorleggen. ‘Zeker is dat de tewerkstellingsgraad bij kinderen en nog meer bij baby’s in vergelijking met de landen in Afrika en Zuidoost-Azië schrikbarend laag ligt. Dit is het gevolg van het falende pamperbeleid van de afgelopen jaren. Solidair is mooi, maar we moeten niet naïef zijn. Ze denken zich nu alles te kunnen veroorloven. Baby zijn is een verhaal van rechten en plichten. Dat mag vaker benadrukt worden.’

Daarom koppelt Homans voorwaarden aan het verblijf van baby’s in ons land. ‘Baby’s die één jaar na hun geboorte nog niet aan het werk zijn, hebben al een jaar te lang geleefd op kap van de staat,’ oordeelt Homans. ‘En zullen naar Syrië worden gestuurd, een land dat met een leegloop kampt. Al hun labbekakken komen naar hier, dus sturen wij als tegenprestatie de onze. De opvang daar mag geen probleem vormen, er staan in Syrië nu heel wat huizen leeg.’

Homans wil het beeld van hardvochtige tante toch ook even bijsturen en toont derhalve empathie. ‘Natuurlijk besef ik dat het emotioneel zwaar kan zijn om je baby na één jaar richting Syrië te zien vertrekken, maar afscheid moet er ooit genomen worden. En het hoeft niet definitief te zijn. Wanneer ze werk vinden dat niemand anders wil doen, is een terugkeer mogelijk.’

19-uur Journaal voortaan zonder beeld

De besparingsplannen voor de VRT opgemaakt door de Vlaamse Regering ontzien niets of niemand. Sport niet, Radio 2 niet en ook het 19-uur Journaal niet dat voortaan zonder beeld zal zijn. ‘Een gouden kans voor de constructieve journalistiek,’ jubelt een opgetogen hoofdredacteur van Het Journaal Björn Soenens.

Het enige beeld dat u voortaan zal te zien krijgen tijdens het 19-uur Journaal.

Het enige beeld dat u voortaan zal te zien krijgen tijdens het 19-uur Journaal.

Minister van Cultuurafbraak en Media Sven Gatz (Open VLD) licht de plannen met het 19-uur Journaal toe. ‘We zijn tot het besluit gekomen dat het VRT-Journaal zonder beeld niet minder relevant is dan nu. Op aandringen van mensen binnen de VRT blijft het geluid wel behouden. Een symbolische toegift waarmee we de makers van het VRT-journaal over de brug kregen.’

Voorvechter van de constructieve journalistiek en door een speling van het lot ook hoofdredacteur van Het Journaal Björn Soenens beseft dat dit een opportuniteit is. ‘Beelden zijn per definitie te expliciet om constructief van aard te kunnen zijn. Een Journaal kan geen halfuur lang filmpjes van schattige katjes, pas geboren olifantjes of Dimitri Bontinck tonen. Geluid zonder beeld is het medium van de toekomst.’

‘We zouden de beelden van Iedereen Beroemd kunnen blijven recycleren in Het Journaal, maar in een digitaal tijdperk komen mensen gemakkelijk te weten waar er oorlog is, door welke politici ze nu weer worden opgelicht en op welke toegangswegen naar Brussel er een halve dag voordien files stonden. Dat blijven verbergen is schier onmogelijk,’ zo verduidelijkt Soenens.

‘Oorlogen, bankiers, andere bandieten en zingende miljardairs. We hoeven niet meer na te denken hoe we ze niet in beeld brengen en we kunnen ons weer ten volle focussen op onze kerntaak, de mensen happy maken,’ concludeert een tevreden Soenens.

Er staat een vluchteling voor uw deur. Wat nu?

Met miljoenen tegelijk stromen ze het land binnen. Er is geen houden aan. Een trossel rotverwende Syrische vluchtelingen woonachtig te Aleppo met ook nog eens een luxueus buitenverblijf – vanuit de lucht bekeken vaak ook nog eens open bebouwing – in Kobani komen op onze sociale zekerheid af als een zwerm wespen op mierzoete stroop.

U bent het slachtoffer, vergeet dat vooral niet.

U bent het slachtoffer, vergeet dat vooral niet.

En dan is het wachten. Bang afwachten. Gaat u in actie moeten schieten? Zilverpapier verzamelen. Appels kopen ten bate van de Syrische weesjes. Afgedragen kleren in een vuilniszak stoppen en in een verroeste container dumpen. Maatschappelijke betrokkenheid en uw gul hart tonen zonder op ook maar één moment uit het oog te verliezen dat de onbekende ontvangers niet alleen rechten, maar ook plichten hebben. Want profiteurs zijn er al genoeg.

Nee, natuurlijk niet. Schei toch uit. Het is uw schuld niet dat die vluchtelingen zich laten bombarderen, zich hierdoor bedreigd voelen, hun familie en vrienden laten afpakken door diezelfde bombardementen en zich in een gammel bootje op de Middellandse Zee laten duwen. Rolluiken toe, onderuitgezakt in de zetel naar VTM kijken, een hele avond lang instemmend knikken wanneer Bart De Wever in beeld verschijnt en wachten tot u weer mag gaan doppen.

Maar dan gebeurt het. Op de voordeur van uw woonst in een stedelijke rand bonst een man. Op dit uur, wie zou dat zijn? Nieuwsgierig maakt u de deur open. En daar staat hij dan. Een man uit Syrië met in zijn kielzog zijn vrouw en drie bloedjes van kinderen die duidelijk aan een of andere tropische ziekte lijden die alleen in de rimboe ginds voorkomt, dat ziet u onmiddellijk en u zwaait de deur in één vlotte beweging dicht. Op geen enkel moment krijgt u zo de kans om medelijden te krijgen, laat staan hulp te bieden.

Heeft u ze in uw plaatselijke dialect ook nog iets racistisch toegeroepen? Uw ongezouten politiek incorrecte mening over vluchtelingen, over de overlast die ze veroorzaken vergezeld van een hele litanie over uw overtuiging dat de Syrische oorlog een complot is van moslims om gans het Midden-Oosten naar Europa te sluizen en hier het kalifaat te stichten in samenspraak met de linkse pers?

Dat is geen probleem. U bent dan wel niet als racist geboren, maar toch kan u er niks aan doen. Dus dan mag dat. Het is het falende beleid, dat vergoelijkt alle kletspraat die u uitkraamt. De open grenzen. Europa dat niet ommuurd wordt. Mensen met een andere huidskleur in uw eigen land niet inferieur mogen behandelen en die ofwel uw werk afpakken ofwel op de kap leven van de sociale zekerheid, dat kwetst. Bovendien wordt er u ook nog eens een geweten geschopt, al dan niet met foto’s van dode kinderen. Er wordt verwacht dat u genuanceerd over de dingen gaat denken.

Gelukkig zijn er nog politici als Bartje die de complexe grotemensenwereld op een heldere en simplistische wijze kunnen vertalen zodat het ook nog eens in uw kraam past. U bent het slachtoffer, vergeet dat vooral niet.