The Vremde Mirror

Herinnert u zich het allereerste seizoen van Fout Getrouwd nog? Tom en Liesbeth leken totaal niet voor elkaar geboren. Tom, de zakelijke en kille cijferaar. Liesbeth, de kille en zakelijke cijferaar. Toch vloeide er een kortstondige affectieve relatie uit. Waar ging het mis?

Het concept van Fout Getrouwd is algemeen bekend. Zogenaamde experts en algoritmen zetten mensen bij elkaar die echt niet bij elkaar passen, waarna de nieuwbakken koppels elkaar eeuwige ontrouw beloven en huwelijkscrisis na huwelijkscrisis voor de camera’s beleven en tussendoor heel omstandig vertellen waarom ze echt geen match zijn.

Tom blikt terug: ‘We waren er rotsvast van overtuigd dat we niet bij elkaar passen en dat er tussen ons niets is. Liesje leek echt iemand op wie ik de rest van mijn leven kwaad wil zijn. En ze had een politieke achtergrond, wat me nog van pas kon komen. Dus ik wilde echt slagen. Mislukken. We hadden er allebei alle vertrouwen in dat dit ging lukken.’

Liesbeth beaamt: ‘Dat was het begin van een verstandhouding. Wij zagen het niet. Onze relatietherapeute had al gauw door dat we afstandelijker tegen elkaar moesten doen. Dat was de eerste keer in mijn leven dat iemand dat tegen me zei. Maar ze had gelijk. Wij riepen niet tegen elkaar. We deden niet nukkig, ik heb zelfs een keer met Tom gelachen. Dat is geen realistisch huwelijk natuurlijk.’

Tom vult aan: ‘Toen grepen de programmamakers in. We bezochten onze schoonouders vaker et cetera. Het baatte niets. Integendeel, op den duur ontstond er iets tussen ons wat we allebei niet kenden. Ze noemen het gevoelens. En ja, dat escaleerde helemaal. Na een moeilijke dag op haar werk heb ik Liesje semiteder aangeraakt. We wisten toen: dit heeft geen zin meer. Ik verwijt haar niets. We zijn naar elkaar toegegroeid en dat is jammer.’

Liesbeth en Tom hebben elkaar na Fout Getrouwd nog maar zelden gezien. Liesbeth is sindsdien alleen en Tom vond zijn ongeluk bij een koude steen. Een collega van Liesbeth weet dat ze het nog altijd zwaar heeft. ‘Liesbeth faalt niet graag, Tom heeft daar minder problemen mee. Maar het is niet dat Tom kapot moet om wat hij haar heeft aangedaan of zo. We zijn geen bende kleuters.’

Geloof de media niet. Het lijkt wel alsof Tom Meeuws in ieder schandaal betrokken is. Is niet zo. Wij vonden met gemak 8 controverses zonder Tom Meeuws. En wie wat meer we nog zouden vinden, mochten we langer dan een week gezocht hebben.

1. De verzamelde tweets van Donald Trump. Hoe we zo zeker weten dat Meeuws hierbij niet betrokken is? Dat is bij nader inzien inderdaad een terechte bemerking.

2. Meeuws was niet betrokken bij de eerste en vierde goal van Eupen tegen Moeskroen (4-0), zij het ongewild.

3. Hij is nooit betrapt op doping. Criticasters werpen op dat hij nooit gecontroleerd is.

4. Meeuws heeft een lidkaart van sp.a. We geven toe: er bestaan betere voorbeelden.

5. Het Agusta-schandaal. Het is niet omdat je je verplaatst met een Agusta-helikopter dat je per definitie verdacht bent. Er is ook nog zoiets als een vermoeden van onschuld.

8. Meeuws gaf als consultant communicatieadvies aan het Antwerps stadsbestuur inzake Land Invest om de oppositie te tackelen. Het mag gezegd: hij deed zijn job uitstekend.

De NMBS heeft bij Bombardier een setje M35-dubbeldekstreinen met raketschild en kernraketlanceerbasis besteld. De vervoersmaatschappij wil zich zo wapenen tegen de toekomst.

De M35 vervangt deze modellen.

NMBS-baas Sophie Dutordoir is blij met de aankoop. ‘Sommige modellen kunnen echt niet langer mee. De vuilbakjes zitten vol en op sommige tafeltjes ligt nog een Metro uit het jaar 2016 met een reeds ingevulde sombrero.’

Toch is er commotie. Uit een externe studie blijkt echter dat de vuilbakjes geleegd kunnen worden. En zo luidt de conclusie: de treinen staan meer stil dan ze rijden en halen zelden hun topsnelheid waardoor ze tien jaar langer dan voorzien meekunnen. Wat er met het Metro-krantje uit 2016 moet gebeuren, vermeldt de studie niet.

Volgens oppositiepartij sp.a wist de regering van deze langere levensduur. Minister van Defensie Steven Vandeput (N-VA) ontkent niet: ‘Ja, en dan? Ik wil niet naïef zijn. Met wat er in Kleine Brogel ligt alleen maakt België op NAVO-bijeenkomsten geen indruk. Dit is de realiteit vandaag.’

Werkgevers vrezen voor meer vertragingen door een toename van nucleaire incidenten op het spoor.

Gisteren is in Antwerpen een fietser dood teruggevonden. De autopsie en de nekomtrek bevestigen nu dat de fietser is aangereden en uit Antwerpen komt.

Nu we eraan gewend raken dat er wolven Vlaanderen doorkruisen, mogen we ons aan nieuwe uitheemse soorten verwachten. Jakhalzen, hyena’s, alligators. Maar zijn we klaar om samen te leven met fietsers?

Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) zegt van niet. ‘Onze accommodatie is bepaald niet aangepast aan de fietser. Die is nooit prioriteit geweest: zwarte kruispunten, een overheid die moedwillig nalatig is, fietsersdoodrijdsuggestiestroken en fietsers die niet naar rechts mogen afslaan bij een rood licht. Dat heeft ervoor gezorgd dat er nooit fietsers in onze streken zijn gespot.’

Vele mensen zitten met vragen. Moeten we ons nu inenten tegen verschrikkelijke ziekten van ginderachter? Hoe hoog bedraagt de morele schadevergoeding die ik krijg als ik een fietser doodrijd? En geldt voorrang van rechts ook voor fietsers?

Ben Weyts stelt gerust: ‘Het is hier levensgevaarlijk voor fietsers. Langer dan een week overleven ze niet. We hebben jaren geïnvesteerd in het pamperen van automobilisten, waardoor fietsers wegbleven. Het is niet omdat er nu één fietser opduikt dat ons beleid gefaald heeft.’

Minister van Defensie Steven Vandeput (N-VA) haalt snoeihard uit. ‘Mijn incompetentie valt niet langer te negeren. Je kunt je afvragen wat ik nog te zoeken heb als minister van Defensie. Allemaal de schuld van de sossen.’

‘Ja, ik moest van dit rapport afweten. Ik moest ernaar informeren. Logisch dat ik het dan liever in de doofpot zie verdwijnen, wanneer de resultaten me toch ter ore komen. Zeker als ze mij niet bekoren. Maar ik heb er niet voor gekozen dat er nu zo’n heibel is over dat rapport, dat is de schuld van de sossen. Ik had altijd mijn mond gehouden.’

‘De sossen doorprikken mijn leugens, ze hekelen mijn beleid en nooit is het goed. Wist ik niet van het rapport, ben ik de controle over het leger kwijt. Wist ik er wel van, hield ik cruciale informatie achter. Ze gedragen zich als een regeringspartner van N-VA.’

‘Hoewel zij in de oppositie zitten. Daar zit je toch ook niet zonder reden, denk ik dan. Weinig nederig om als oppositie een minister het vuur aan de schenen te leggen die rapporten onder de mat veegt of op zijn minst totaal incompetent is. Waarmee ben je dan bezig? Ik wil de sossen zelf weleens zien regeren, benieuwd hoe ze dan zouden piepen.’

‘Hadden de sossen gezwegen, parelde er nog altijd angstzweet op mijn voorhoofd. Uit nervositeit om een proefritje te maken in een nieuwe F16,’ verduidelijkt Vandeput.

Hebben jullie me gemist? Niks zeggen. Ik ken het antwoord al. Afgelopen week stage gelopen bij Open VLD. Jullie dachten dat het na Sporza niet nog harder bergaf kon hé?

Maandag

De grote dag. Maar nu werkelijk. Eindelijk ga ik diepe politieke inzichten opdoen, leren debatteren niet gehinderd door enige kennis van zaken en de meest ingewikkelde en technische materie beheersen die onbehapbaar is voor het gewone volk. Kijk, ik begin al neerbuigend te doen. Om maar te zeggen dat ik op de juiste plaats zit. Mensen zijn vaak cynisch over politiek, hier ga ik leren hoe onterecht dit is. Ik heb het opgezocht: Open VLD ontkent al sinds 1999 dat ze een regeringspartij is.

Het bleef lang rustig op het hoofdkwartier van Open VLD. Het is maandag, dus dan strompelen rond 13 uur de eerste medewerkers binnen. De onbetaalde en – kan ik nu al onmogelijk weten dus is het raar dat ik dit hier schrijf – ferm uitgebuite stagiairs worden weliswaar om 7 uur verwacht.

De nieuwe vrijheid heeft nog een ander donker kantje, merkte ik snel op.

🎶 La même bitch qui me tournait le dos m’a en photo dans l’appareil. Bientôt riche. Quand Mwaka Moon aura fait mouche. 🎶

Het is Gwendolyn, de voorzitster van Open VLD volgens Wikipedia, die zingend kwam binnengevallen. ‘Allez, mensen. Dat is Damso ft. nog iemand. Het gaat over bitches en veel geld. Echt de shit maat. Hebben we eigenlijk al een partijhymne?’

Dinsdag

De resultaten van de laatste opiniepeiling blijven nazinderen. Vierde met twaalf komma vier procent, dat zijn twee kiesdrempels boven elkaar en nog een hupje. Niet onlogisch dat er euforie heerst.

Kanttekening: dat was wel voor het interview van Gwendolyn in Humo waarin ze zei dat we bijna in een communistisch land leven. Net als ze zei dat je perfect met N-VA kunt besturen. Hoewel je dan toch een belt ranzigheid door de vingers moet zien waardoor het algemeen belang en de eigen principes ondergeschikt lijken ten opzichte van de politiek opportunistische overwegingen. En zo’n partij is Open VLD niet, toch? De opmerking terzijde maakte zij niet, dat schrijf ik nu.

Zou ik het haar zeggen? Ik heb gehoord dat dissidente stemmen zich de relevantie van Jean-Jacques De Gucht, de significantie van Mathias De Clercq en de importantie van Rik Daems moeten aanmeten en ja, er was nog iets.

In de naam van Sven Gatz, Vlaams minister van Cultuur, had ik een kat gestuurd naar een debat van een Leuvense studentenvereniging. Een verwilderde vrouwelijke rosse straatkat met vlooien.

Het was niet de bedoeling dat het een echte betrof, maar intussen was het nog maar een klein uur tot het debat aanving en men ging ervanuit dat Sven daar present zou tekenen. Hij heeft aan zijn last minute afwezigheid een draai kunnen geven. Gedoe dat dat was. Je wilt het niet weten.

Gwendolyn ging pal achter Sven staan. ‘Een krak. Nul stemmen, wel minister. Dat is de toekomst van Open VLD.’

De kat is nog altijd niet opgedoken.

Woensdag

Ik mocht blijven, want uiteindelijk draaide het goed uit: Sven werd in De Afspraak gefileerd door een studente, maar hij kon er wel zijn ruimdenkendheid tonen inzake artistieke gezelschappen die IS-strijders zoeken, wat uiteindelijk niet helemaal het geval bleek, maar hoe dan ook mooi meegenomen voor een liberaal of Open VLD’er.

Het was voorts een mooie dag. In Gent pleitte Open VLD voor een kabelbaan. Mijn idee. 🙂

Donderdag

Een belangrijke ochtendmeeting met de vraag tegen wiens kar we vandaag gaan rijden terwijl we hiermee ons onmetelijk populair maken bij de modale kiezer zonder dat die beseft dat zijn karretje wordt gesloopt. ‘En als tweede vraag: ‘Welke emoji past daarbij?’ vulde Gwendolyn aan.

De huisvrouwen. Nee, hebben we al gehad. De werklozen. Goed idee. Ook al gehad. De 50+’ers die zonder job vallen. Ja! Nee, ook al de revue gepasseerd. Wie blijft er dan nog over? De middenklasse. Hiermee wachten we tot na de verkiezingen, daar was iedereen het over eens. Ik had alleen maar geknikt tot dan. ‘Heb jij geen idee?’ vroeg Gwendolyn aan mij. De grote vermogens, opperde ik niet bepaald weifelend.

Ze zei: ‘Ik stel voor om de vergadering voor onbepaalde duur te schorsen.’ Gwendolyn heeft de rest van de week niets meer aan mij gevraagd. Wel rustig zo.

Vrijdag

Stress. Het is al vrijdag en we hebben nog altijd geen zogezegd ernstig ideetje om in De Zevende Dag te lanceren, zondag.

Door het voorval gisteren mocht ik alle lof verschenen in de pers aan het adres van Open VLD of een Open VLD’er waar ook ter lande verzamelen en dit blanco A4’tje naar alle leden sturen. Met als doel om iedereen voor de gemeenteraadsverkiezingen gemotiveerd te houden en de goesting aan te wakkeren, zoals ze hier zeggen.

’s Avond keken we met zijn allen naar Daens. Zoals elke vrijdagavond kwam ik te weten. Na een drukke werkweek heerlijk ontspannen met de collega’s. Ik zie een aantal collega’s hun van weemoedigheid vochtige ogen drogen. Toch mooi.

Gwendolyn kan het niet laten. Ze heeft enkele visionaire ideeën gezien en noteert. Ik kijk over haar schouder mee. ‘Meer vrouwen en kinderen aan het werk, de arbeidskosten voor werkgevers verlagen, want vrouwen ontvangen een lager loon, maar zo geraken er wel meer vrouwen aan werk wat hun emancipatie bevordert.’

‘Ik wou dat het al De Zevende Dag was,’ jubelde ze.

Weekend

Niet dat de werkweek overigens afgelopen is. Of dat Gwendolyn in De Zevende Dag zit, ze wacht op een beter moment. Bovendien doet ze de hele zondag huisbezoeken. En ik mocht mee. ‘Wij weten wat er leeft bij de modale Vlaming met een mooie villa, een Ferrari op de oprit en een buitenverblijf in Toscane. Maar we laten dat te weinig zien,’ zei ze tegen niemand in het bijzonder.

Ik had de buitenlucht verdiend. Op zaterdag maakte ik voor onze parlementsleden een overzicht van wat er in de weekendkranten staat zodat zij niet de hele De Tijd moeten doorworstelen, maar direct aan Sabato kunnen beginnen.

Voorts op zaterdag de tweets voor Gwendolyn geschreven voor de komende week en een afspraak met Jan De Meulemeester geregeld voor zijn wekelijks politiek debat. Politici gaan graag naar hem. Zolang ze hem zich de koning laten wanen, iets wat niet bijster veel moeite kost, kan er niets verkeerds gaan. Weet je niet beter, denk je dat je te maken hebt met een sportverslaggever die nog uit de kast moet komen.

Zo’n weekendje bivakkeren in ons hoofdkwartier is best gezellig. Houtkacheltje aan en valt dat uit me opwarmen aan hyperambitieuze jongelingen die zichzelf opbranden in de hoop een politieke carrière na te jagen en hetzelfde lot lijkt het mijne. Ik inventariseer: we offeren alles op ten dienste van de partij, hebben geen leven, beseffen het niet eens, en een kleine fout kan onze carrière de nek omwringen. We leven zeg maar bijna in een communistische partij.

De Rode Duivels hebben gezamenlijk het gebruik van zenuwgas door Rusland streng veroordeeld. Ze laten het hier niet bij en boycotten voortaan alle Russische auteurs.

Een krachtig signaal van de Rode Duivels. Te krachtig? ‘Nee, wij hebben als Rode Duivels een voorbeeldfunctie. Als wij Russische schrijvers blijven lezen, lijkt het alsof we het Russische regime steunen. We willen niet onze ogen sluiten, dat zou misdadig hypocriet zijn,’ vindt Axel Witsel, ex-speler van Zenit Sint Petersburg en nu aan de slag bij Tianjin Quanjian, een club uit China.

‘Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar het lezen van Russische schrijvers conflicteert met mijn geweten,’ is Radja Nainggolan eerlijk. ‘Neem nu zo’n Solzjenitsyn (auteur van De Goelag Archipel, nvdr), heeft hij zich nooit afgevraagd waartoe de Russische autoriteiten in staat zijn? Ik kan me dat niet inbeelden.’

‘Boelgakov, Nabokov, Tolstoj en dan vergeet ik er nog veel. Er zit weleens een aanklacht tussen, maar ze bouwden hun reputatie op dankzij datgene ze aanklaagden. Is dat niet heel cynisch? Stuk voor stuk verdienden ze hun geld ermee. Hebben ze zich nooit de vraag gesteld waar dat vandaan kwam?’ is Witsel kritisch.

Volgens verschillende media is Kevin De Bruyne gisteravond op heterdaad betrapt toen hij Dostojevski aan het lezen was. ‘Ik kon de verleiding niet weerstaan. Een uitschuiver waarvan ik de gevolgen zal dragen. Hopelijk mag ik nog mee naar het WK.’

Het terreurgezelschap IS zoekt dringend acteurs om strijd te leveren. ‘Acteurs kunnen in hun rol meermaals per dag sterven zonder dat ze er iets aan overhouden. Dat is wat we zoeken.’

‘Bent u uit uw familie gestoten omdat u nog nooit echt gewerkt heeft? U wilt eindelijk kunnen uitleggen wat u godganse dagen verricht? U wilt over de tongen gaan? U droomt ervan om Parijse cultuurliefhebbers van hun sokken te blazen? Scriptloos acteren schrikt u niet af? En nodeloos dood en verderf zaaien strookt met uw nihilistische denkbeelden? Kom dan bij IS.’

De oproep die specifiek is gericht aan acteurs lijkt op een promostunt, maar het is IS menens. ‘Het is niet om te choqueren. Het gaat niet over het rechtvaardigen van Tegen de Sterren op, Loslopend wild & gevogelte, FC De Kampioenen of Sven De Ridder. We willen weer oprukken in het Midden-Oosten en in West-Europese grootsteden uitpakken met pop-upvoorstellingen die men er nog lang zal heugen.’

‘Kennis van de Koran is sowieso niet nodig. Religie is ook onbelangrijk. Man of vrouw speelt geen rol. De acteurs moeten alleen willen sterven en onmiddellijk weer opstaan voor de goede zaak.’

En mooi meegenomen: acteurs kunnen na hun periode bij IS vrijwel zeker aan de slag bij NTGent.

Een nieuw schandaal dreigt een schaduw te werpen over de internationale sportwereld. Heeft Milan (13) op eigen kracht de Coopertest uitgelopen of moest hij van matchfixers?

‘Anders moet Milan al een halfuur nahijgen wanneer hij nog maar naar een trap kijkt, nu loopt hij op zijn dooie gemak de Coopertest uit. Ik beschuldig niemand van wat dan ook, ik stel alleen maar vast,’ aldus klasgenoot Dennis*.

Ook op sociale media regent het verontwaardigde reacties. ‘Lachwekkend dat iemand die leeft op een dieet van chips en cola de Coopertest kan uitlopen. We spreken wel over de Coopertest, niet over de Antwerp 10 miles.’

De verdachtmakingen zijn niet min: omdat de bookmakers Milan kansloos achtten, heeft het goksyndicaat Milan verleid om niet op te geven tijdens de Coopertest. Manipulatie, oordelen velen. Milan is hiertoe niet in staat en toch doet hij het.

Milan komt nog meer in opspraak. Volgens bronnen dicht bij het parket gokte hij op zijn eigen Coopertest. Hij dacht dat hij de Coopertest exact 12 minuten zou volhouden en dat kwam naderhand ook uit. Te toevallig volgens het parket dat een onderzoek opende.

Dubbele inkomsten dus voor Milan. Al wil hij dat sterk nuanceren. ‘Ik heb zwaar moeten investeren: mijn epo, testosteron en groeihormoon zelf moeten bekostigen. Dat schijnt iedereen te vergeten.’

* Dennis is een schuilnaam.

Marc (61) houdt alleen maar goede herinneringen over aan zijn dienstplicht. ‘Ik heb er alles geleerd wat een mens nodig heeft om het ver te schoppen in het leven: stoppen met nadenken.’

‘Dat ze jongeren maar snel naar het leger sturen. Mietjes, dat zijn het. Maar dat mag je weer niet zeggen, want niet respectvol. Ik zeg het je: jongeren zijn dikke sukkels en bedorven scheten die geen respect meer kennen. Ze denken alles te mogen zeggen. In het leger, daar leer je wat respect is en je vergeet het niet meer voor de rest van je leven.’

Volgens Marc is het allemaal om zeep. ‘Discipline. Kent de jeugd dat nog? Kritiekloos de grootste dwaasheden uitvoeren omdat iemand dat brult? De Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, al die schone herinneringen, we gaan nog lang moeten wachten op een volgende. Wij hebben dat nog geleerd, wat stoppen met nadenken is.’

‘Jongeren, leer ze mij niet kennen. Ik heb er gewoon geen behoefte aan,’ aldus Marc.

Waarna Marc een goudeerlijke analyse maakt. ‘Jongeren, ze fietsen op het voetpad en ze kunnen mij niet onder tafel drinken, zelfs niet ladderzat met een auto rijden. Voer de dienstplicht weer in en ze zullen snel weten wat onze normen en waarden zijn.’

‘In het leger kom je in contact met anderen, waardoor je genuanceerder gaat denken en je leert er omgaan met andere culturen. Ik heb er zelfs met een Limburger op de kamer gelegen. Dat is weliswaar een extreem voorbeeld, maar ik kan zeggen: dan gaan je ogen wel open.’