The Vremde Mirror

Marc (61) houdt alleen maar goede herinneringen over aan zijn dienstplicht. ‘Ik heb er alles geleerd wat een mens nodig heeft om het ver te schoppen in het leven: stoppen met nadenken.’

‘Dat ze jongeren maar snel naar het leger sturen. Mietjes, dat zijn het. Maar dat mag je weer niet zeggen, want niet respectvol. Ik zeg het je: jongeren zijn dikke sukkels en bedorven scheten die geen respect meer kennen. Ze denken alles te mogen zeggen. In het leger, daar leer je wat respect is en je vergeet het niet meer voor de rest van je leven.’

Volgens Marc is het allemaal om zeep. ‘Discipline. Kent de jeugd dat nog? Kritiekloos de grootste dwaasheden uitvoeren omdat iemand dat brult? De Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, al die schone herinneringen, we gaan nog lang moeten wachten op een volgende. Wij hebben dat nog geleerd, wat stoppen met nadenken is.’

‘Jongeren, leer ze mij niet kennen. Ik heb er gewoon geen behoefte aan,’ aldus Marc.

Waarna Marc een goudeerlijke analyse maakt. ‘Jongeren, ze fietsen op het voetpad en ze kunnen mij niet onder tafel drinken, zelfs niet ladderzat met een auto rijden. Voer de dienstplicht weer in en ze zullen snel weten wat onze normen en waarden zijn.’

‘In het leger kom je in contact met anderen, waardoor je genuanceerder gaat denken en je leert er omgaan met andere culturen. Ik heb er zelfs met een Limburger op de kamer gelegen. Dat is weliswaar een extreem voorbeeld, maar ik kan zeggen: dan gaan je ogen wel open.’