The Vremde Mirror

Sinds eind mei al zijn mensen zonder papieren in hongerstaking in de Begijnhofkerk te Brussel. Ze worden nu toch geregulariseerd op voorwaarde dat ze op Linkeroever grond die vervuild is met PFOS opgraven en verplaatsen, desnoods met de blote handen.

Volgens staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) is het een aanbod dat je niet kan weigeren. ‘Deze mensen zonder papieren doen al jaren de vuilste jobs in de slechtst denkbare omstandigheden tegen een paar euro per uur. Zij verdienen beter. Een job in de frisse buitenlucht bijvoorbeeld.’

Mahdi denkt dat iedereen baat bij deze regeling heeft. ‘Als deze mensen ervoor kunnen zorgen dat Oosterweel geen dag vertraging oploopt, is het onze economische plicht hen aan verblijfspapieren te helpen. Zij gaan niet voor problemen zorgen. Het beste bewijs van integratie in onze samenleving is je leven geven voor een overbodig betonproject.’

Toch is het maar de vraag of deze poging om de hongerstaking te beëindigen iets zal uithalen. Enkele hongerstakers lieten al weten dat hun gezondheid prioritair is.

Miljonair Albert (62) vindt dat de gevolgen van de klimaatcrisis worden gedramatiseerd. ‘Als je ene villa onbewoonbaar is geworden, koop je toch gewoon een nieuwe villa. Of ga je wat vaker resideren op één van je domeinen elders in Europa of Amerika.’

Albert bekleedt een hoge functie bij een multinational gespecialiseerd in fossiele brandstoffen. Hij hoopt dat deze overstromingen een belangrijke les zijn. ‘Niet bot bedoeld, maar de vele mensen die nu het slachtoffer zijn van de overstromingen hebben dat in de eerste plaats aan zichzelf te danken. Het zijn vaak mensen zonder tweede verblijf of mensen die de middelen niet hebben om een nieuwe villa te kopen.’

‘Ik snap niet dat zij er niet eerder aan hebben gedacht om miljonair te worden,’ gaat Albert verder. ‘Kijk naar mij. Door te investeren in vastgoed, heb ik me gewapend tegen de klimaatcrisis. Wanneer mijn beveiligd privédomein in de Noorderkempen overstroomt, kan ik nog altijd naar mijn golfdomein aan de Spaanse kust. Of naar mijn kasteel langs de Loire. […] Of naar mijn appartementje in Monaco.’

Toch betekent dit volgens Albert niet dat arme mensen de klimaatcrisis het hardst voelen. ‘Als je huis van de kaart wordt geveegd, bouw of koop je er gewoon een nieuw. De rijken zijn het echte slachtoffer. Er wordt verwacht dat grote bedrijven almaar strengere milieu- en klimaatstandaarden hanteren om de planeet een beetje leefbaar te houden. Gelukkig is dat voor de Vlaamse regering geen prioriteit. Anders voelde ik het water tot aan mijn lippen komen.’

In onze mailbox belanden regelmatig hartverscheurende vragen die we helaas niet allemaal kunnen beantwoorden. Gisteren ontvingen we een noodkreet van trouwe lezer Rik T. die we echter niet konden negeren zonder ons schuldig te voelen.

Probleemstelling

Rik T.* woont naar eigen zeggen in een ivorenkerktoren van waaruit hij zijn gal spuwt over allerhande onderwerpen waarover hij variërend vrijwel niets, niets of nog minder afweet. Een van die onderwerpen is de klimaatcrisis. Maar laten we hem zelf aan het woord.

‘Jarenlang poogde ik klimaatactivisten- en wetenschappers in diskrediet te brengen. Ik moet zeggen: niet zonder succes. Menigvuldig hield ik mensen die hun leven lang het klimaat bestuderen uit talkshows omdat ik mijn mening in 280 tekens inclusief punten en komma’s kan vatten. Nu staat mijn ivorenkerktoren onder water.’

De vraag van trouwe lezer Rik T. luidt: ‘Moet ik mijn ongelijk toegeven of bestaat er een elegante manier om mijn gezicht te redden?’

Onze oplossing

Beste Rik, geef zeker niet toe dat je fout zat. Het zou zonde zijn om jarenlang een voorgewende expertise te hebben opgebouwd en die nu te zien verdwijnen als een dorp in de Maasvallei. Wat je moet doen is heel eenvoudig: zeg dat het weer en het klimaat niet hetzelfde zijn. Concreet: dat je ivorenkerktoren onder water staat is niet het gevolg van de klimaatcrisis, maar gewoon het weer.

Wetenschappers zeggen mogelijk iets anders, maar je dankt al jarenlang je twitterlikes aan de wetenschap belachelijk maken, dus laat dat asjeblieft niet aan je hart komen! Zeg dus elke keer dat er ergens ter wereld extreem weer is, desnoods tientallen keer per dag, dat dit het weer is en niet het veranderende klimaat.

50°C in Canada? Het weer, niet het klimaat. De smeltende Groenlandse ijskappen? Het weer, niet het klimaat. Inferno’s in Siberië? Het weer, niet het klimaat. Enzovoort. Oefen het goed in!

Het mooie is dat de zogenaamd extreme weertjes zo veelvuldig zullen voorkomen dat je al snel niet meer kunt zeggen dat ze extreem zijn, maar wel de nieuwe normale situatie vormen. Dat de nieuwe normale weersituatie ook extremen kent, logisch. Extreem weer is van alle tijden. Dus beste Rik, maak je geen zorgen mocht je na verloop van tijd de klimaatcrisis aan het bestrijden zijn bij temperaturen van 48°C boven het vriespunt terwijl er mensenkadavers door je straat drijven. Dat is gelukkig maar het weer.

* Uit privacyoverwegingen hebben we de naam van R. Torfs geanonimiseerd.

Voor Tony (56) zijn de klimaatactivisten verantwoordelijk voor de overstromingen die voor een ravage zorgen in ons land, Duitsland en Nederland. ‘Hadden zij de afgelopen jaren wat harder geroepen, hadden we hen misschien geloofd.’

‘Kijk naar mij,’ vertelt Tony. ‘Ik geloof niet in zoiets als een klimaatcrisis. Dat ligt aan de klimaatactivisten. Ze hebben jarenlang de kans gehad mij te overtuigen en toch is het niet gelukt. Mochten ze harder roepen, zouden ik en vele anderen misschien luisteren.’

‘Hierdoor ging een hoop kostbare tijd verloren,’ zucht Tony. ‘De verantwoordelijkheid van klimaatactivisten voor al het leed is verpletterend.’

‘En het is niet alleen bij mij zo,’ weet Tony. ‘Nooit werden klimaatactivisten ernstig genomen. Hun boodschap werd geminimaliseerd en weggelachen. Zelf werden ze uitgelachen, belachelijk gemaakt en met de dood bedreigd.’ Zelf noemde Tony Anuna De Wever in een tweet een hysterisch viswijf. ‘Zij roept te hard. Dat is ook niet goed.’

‘Nu is het te laat,’ aldus Tony. ‘Sommigen beginnen nu de overstromingen te linken aan de klimaatcrisis. Totaal onbeschoft. Het is echt niet het moment om tijdens de gevolgen van de klimaatcrisis te wijzen op de gevolgen van de klimaatcrisis. Je had eerder maar wat harder moeten roepen, totdat er iemand zou luisteren. Niet gebeurd. Dit komt ervan.’

Odiel (54) is een gefortuneerd zakenman die zichzelf graag een verzetje gunt. ‘Daarom mijn originele levensmotto. Work hard, play hard.’

‘Het is mijn gewoonte om elke maand een paar dagen naar Ibiza te gaan om er een stapje in de wereld te zetten. Met mijn privévliegtuig ben ik er in een hup en heb ik geen last van toeristen,’ vertelt Odiel.

Niettemin gaat het Odiel niet helemaal voor de wind. ‘De beelden van jongeren die de zomer gebruiken om elkaar op te zoeken, plezier te maken en te reizen naar landen als Spanje maken me razend. Ronduit gevaarlijk en onverantwoord. Het is door hen dat het uitgaansleven op Ibiza stil zal vallen en ik me zal moeten opsluiten in mijn villa met aangrenzend privépark.’

Odiel richt zich tot de ouders. ‘Laat je kinderen in een van mijn slachthuizen werken. Zo hebben ze iets te doen deze vakantie dat veilig is en zo zijn ze solidair met vijftigers als ik die door hun egoïstische gedrag nu nauwelijks kunnen buitenkomen.’

Jonas (34) nam vroeger altijd de wagen naar het werk. Maar toen experimenteerde De Lijn met coronabussen. ‘Ik heb spijt dat ik dit niet eerder ontdekte.’

Jonas is niet de enige die helemaal verkocht is. ‘Coronabussen worden bij een breed publiek almaar populairder,’ vertelt Vlaams minister van Mobiliteit Lydia Peeters. ‘We moeten op deze kar springen. In een coronabus is er altijd ambiance. In je wagentje zit je maar eenzaam je eigen ziel op te vreten.’

Jonas hoopt vurig dat De Lijn het aanbod aan coronabussen uitbreidt. ‘Het is volgens mij de oplossing voor het fileleed. Nu is er in coronabussen nog vaak veel te weinig plaats voor veel te weinig mensen die allemaal in je tronie hoesten tot ze stikkend in hun bloed erbij neervallen. Maar voor de rest: top!’

De Lijn weerlegt die kritiek. ‘Dat is het concept.’ De Lijn belooft wel op andere vlakken beterschap. ‘We zetten nu coronabussen in op enkele drukke lijnen naar de grootsteden. We bekijken of er coronabussen kunnen worden ingezet naar scholen en rusthuizen. Daar zit vast nog groeimarge.’

Wat we tot dusver wisten over het PFOS-schandaal blijkt maar het topje van de ijsberg te zijn. Uit metingen blijkt dat de Antwerpse cocaïne vervuild is met PFOS. Burgemeester Bart De Wever heeft het gemeentelijk rampenplan afgekondigd.

Antwerpens grootste nachtmerrie is werkelijkheid geworden. De Antwerpse coke blijkt helemaal vergeven te zijn van PFOS. Eerder bleek PFOS al in vlees, vis, eieren en drinkwater te zitten, maar dat veroorzaakte begrijpelijkerwijs geen rimpeling op de Schelde.

Het behoeft geen verdere uitleg dat de wanhoop in Antwerpen groot is. Cokegebruikers in Antwerpen blijken jarenlang onbewust de vuilste rommel door hun lichaam te hebben gejaagd. Deze gezondheidscrisis treft Antwerpen vol in haar ziel. Elke Antwerpenaar kent nu wel iemand die vol PFOS zit. Elke Antwerpenaar kent zichzelf.

Ook de vaste klanten van het Antwerpse restaurant ’t Fornuis zitten met de handen in het haar. Een van hen wil getuigen, zij het volledig anoniem. ‘De schaamte is te groot. Ik wil niet dat bekend is dat mijn lijf vol PFOS zit. PFOS ontregelt de hormoonhuishouding, vernietigt het immuunsysteem en is bron van kankers. Hoe kan ik ooit nog onbezorgd een lijntje snuiven?’

De Antwerpen politie raadt aan om de vervuilde coke naar het politiebureau te brengen. Uw naam wordt daar zorgvuldig geregistreerd zodat men u later kan contacteren voor verdere onderzoeken.

Terwijl de gevolgen van de klimaatcrisis zich almaar pertinenter openbaren, kondigen politici het einde van de wereld aan nu een zwembad in een stad waar ze nooit komen aparte zwemuren heeft aangekondigd. Tot groot afgrijzen van de politici zijn boerkini’s er ook welkom. De generaties na ons knikken instemmend toe.

De -56-jarige Germaine bewondert de huidige politici. ‘Het is verleidelijk het anno 2021 te hebben over smeltende ijsbergen, stijgende zeespiegels, uitstervende soorten, absurde hitterecords, extreme orkaanseizoenen, ongeziene overstromingen, onbedwingbare bos- en natuurbranden, plots verdwenen gletsjers en de onomkeerbare smeltprocessen die de opwarming van de planeet onhoudbaar versnellen waardoor een massa-extinctie nakend is. Toch tweeten politici zich suf over boerkini’s. Dat getuigt van doorzettingsvermogen.’

Germaine hoopt dat de huidige politici hun bestaansrecht blijven vinden in voorspelbare tweets bedenken over boerkini’s. ‘In 2100 ben ik er in normale omstandigheden 23. Als we de klimaatverandering onvoldoende maar wel een piepklein beetje afremmen, ga ik in mijn leven waarschijnlijk moeten vechten om aan voedsel te geraken, vluchten naar stukjes aarde die bewoonbaar zijn om uiteindelijk anoniem te sterven door de extreme hitte. Als politici blijven kletsen over boerkini’s, maakt mijn voorbestemde moeder die in 2040 wordt geboren dit al mee zodat ik nooit het levenslicht hoef te zien.’

De -28-jarige Frank-Theo is de huidige generatie politici die zich een ongeluk tweet over boerkini’s bijzonder dankbaar. ‘Mijn geboortejaar is 2049. Ik mag er niet aan denken wat het met mijn porseleinen egootje doet wanneer de oprukkende zee Vlaamse steden onder water zet en mensen in een boerkini me moeten helpen in veiligheid brengen.’

We gaan in de toekomst veel meer pandemieën nodig hebben, willen we de aandacht blijven afleiden van de klimaatcrisis. Dat staat in een rapport van Shell.

De oliereus Shell heeft een alarmerend rapport uitgebracht. Dat rapport stipt aan dat we nog voor 2050 jaarlijks meerdere pandemieën nodig zullen hebben om de aandacht voor de klimaatcrisis onder controle te houden. Volgens eerder onderzoek zou een pandemie om de twee jaar voldoende zijn.

‘De situatie is desastreuzer dan we dachten. De klassieke afleidingsmanoeuvres en desinformatiecampagnes volstaan steeds minder. Zelfs een pandemie kan niet alle klimaatberichtgeving tegenhouden. Dat berichten over temperaturen tot minder dan 50°C in het westen van Canada Europese media bereikten, is een signaal dat we niet mogen negeren,’ waarschuwt Shell.

‘Willen we niet bedolven raken onder klimaatberichtgeving, moeten we nu ingrijpen,’ aldus Shell. ‘De mens is 100% verantwoordelijk voor alles wat over de klimaatcrisis in de media verschijnt. Toch liggen we hier nauwelijks wakker van. Berichten over extreme klimaatverandering gaan alsmaar vaker voorkomen. Dat proces is zo ingrijpend dat velen nog voor 2030 het crimineel gaan vinden dat wij ongestoord CO2 in de atmosfeer lozen.’

Toch is er volgens Shell nog hoop. ‘We kunnen het tij nog keren. De organisatie van een EK voetbal tijdens een pandemie blijkt berichten over de klimaatcrisis flink naar de achtergrond te dringen. We hebben als mensheid meer in de hand dan we soms denken.’