The Vremde Mirror

Zaterdag werd in intieme kring Albert Louppe begraven. Louppe voorspelde al in 1926 de terugkeer van de wolf in Vlaanderen. Hij was toen zegge en schrijve 10 jaar oud.

Toch kreeg Louppe gedurende zijn leven nooit de erkenning die hem toebehoort, ook omdat de wolf een tijdje op zich liet wachten. Het ongeloof groeide en Louppe werd het slachtoffer van spot, hoon en brutaal leedvermaak.

In plaats van rekening te houden met zijn eigen feilbaarheid, ging Louppe zich nu pas helemaal opwerpen als voorganger van het geloof dat de wolf wie weet ooit nog weleens een stap zet op Vlaamse grond. Op universiteiten en andere openbare plaatsen liep hij rond met gele plakkaten bedrukt met de tekst ‘EN toch KEERT DE wolf TERUG’, cijfermatige parallellen moesten vergeefs zijn gelijk staven. Alsof dat nog niet volstaat, zwoer hij pas te sterven na de terugkeer van de wolf.

Het effect laat zich raden: Louppe werd een zielig figuur, te onbetamelijk voor uitlachtelevisie.

De heel zijn leven verguisde verschoppeling blijkt nu een briljant visionair. De charlatan een man van zijn woord. De commentaren zijn uitsluitend lovend. ‘Dat je zo ver op voorhand kunt voorspellen dat er een wolf Vlaanderen doorkruist, dan ben je een grote meneer,’ aldus eerste Belg op de maan Mark Peeters.

Toen de wolf in Vlaanderen opdook, kroonde De Galileo-stichting hem terstond tot erelid.

Louppe dacht het zijne van deze plotse opstoot van lof, maar ondanks het jarenlange misprijzen kon hij de aandacht best appreciëren. Verbitterd was hij al een leven lang.

Volgens zijn discipelen heeft Louppe ook voorspeld dat zijn discipelen Louppe voorspellingen zouden toedichten die een ander toekomen. En inderdaad, het was iemand anders die dat voorzag.

Louppe heeft niet lang van zijn roem kunnen genieten. Toen een uitnodiging voor Van Gils en Gasten in de bus viel, achtte hij zijn tijd gekomen. Albert Louppe werd 101 jaar.