The Vremde Mirror

Matthias (27) wordt 27 vandaag. Veel vraagt hij niet. Een andere wereld, verder niets.

Hoe hij dat ziet? Eigenlijk is het heel eenvoudig. Het komt neer op minder hebzucht. Op meer gemoedelijkheid en minder onverschilligheid om de planeet ook wel.

Verder op een beetje meer verdraagzaamheid en tolerantie.

Op minder hebzucht, maar dat had hij al gezegd.

Op meer mededogen, minder speed pedelecs, op uitlevering van automobilisten aan de Chinese overheid en een tolerante Chinese overheid behalve voor automobilisten.

Armoede, uitbuiting, kinderarbeid, opiniestukken van Mark Elchardus, racisme, antisemitisme, mag stoppen voor hem. Geweld in het algemeen, niet doen. Vindt hij.

Wereldvrede, is hij ook voor te vinden.

Net als voor politici die zich even hard kunnen inleven in de ander als in zichzelf.

Mensen krijgen tijd om te ontdekken wie ze zijn: inhalige idioten die zichzelf voor de gek houden dat ze van betekenis zijn.

Een andere economie wil hij ook. Een waar fossielebrandstoffenhandelaars na één dag failliet zijn, wapenfabrieken na één uur en kerkjuristen meer tijd hebben om zich in de opwarming van de aarde te verdiepen.

Een waar mensen die hun dagen vullen met het nabootsen van iemand die druk bezig is en belangrijk werk verricht zo lang als ze willen naar een beetje zinvol werk kunnen zoeken zonder zichzelf in armoede te storten. (Beetje naïef van hem om te denken dat presentatoren van Gert Late Night elders aan de bak kunnen, nvdr.)

Minder letterlijkheid, meer verbeelding. Hij bedoelt: een wereld waarin we economen even ernstig nemen als alle mensenkinderen Siegfried Bracke.

En het belangrijkste misschien wel: hij wil een wereld waarin een emmer verf die omvalt en waarvan de verf vervolgens wordt uitgesmeerd niet telt als fietspad.

Dat is het al. Kan iemand hier voor zorgen?

(Hij wil ook nog een wereld waarin media bezinnen over wie ze een forum geven en wie niet, hebben we weggelaten, hij moet ook niet als een goedgelovige dromer overkomen.)