The Vremde Mirror

Omdat we het niet kunnen maken dat u vandaag geen informatie verkrijgt over de verkiezingen, kunt u hier de verkiezingsdag volgen van bij de opening van de stemlokalen tot bij de sluiting.

8.17 Via de Instagram-pagina van Conner Rousseau sijpelt het nieuws binnen dat Rousseau voor een tweede keer ontbijt, omdat de VTM-beelden van zijn eerste ontbijt mislukt bleken. Over een kwartier staat een ontbijt gepland voor de VRT-cameraploegen.

8.24 Volgens VTM waren de beelden niet mislukt, maar had Conner aardbeienconfituur gemorst op zijn wit hemdje.

9.08 Veel nieuwe mensen die hun naam verbinden aan een lijst. Zo ook deze lijstduwer.

9.11 Filip Dewinter vindt het juiste stemhokje niet. Nochtans kent hij de plattegrond van Peking op zijn duimpje.

9.52 Door de straten dolen tal van zwevende kiezers. Open Vld-kandidaat Arend-Jan weet nog altijd niet op wie hij gaat stemmen.

10.24 Er doen ook kleinere partijen mee waaronder de SP. SP staat voor Socialistische Partij en is een partij die sociaaldemocratisch is. Een nieuw concept in de Vlaamse politiek. Gat in de markt of doodgeboren kind? Hier vind je meer info over sociaaldemocratie.

11.19 Is de grootste verrassing van deze verkiezingen al een feit? Een lijsttrekker bij de Europese verkiezingen vindt zichzelf in het stemhokje terug op een Europese lijst.

12.12 Politieke waarnemers hopen dat de kiezer de kaarten complex zal schudden. Een snelle regeringsvorming stort België mogelijk in bestuurlijke stabiliteit.

13.16 Tom Van Grieken hekelt op zeven tv- en radiozenders tegelijk de overdreven aandacht die het Vlaams Belang in aanloop van de verkiezingen kreeg. “Een doelbewuste strategie van de media om ons domme dingen te laten zeggen.”

13.17 Tom Van Grieken legt op dezelfde zeven tv- en radiozenders uit hoe hij ondanks de geringe media-aandacht toch een spetterend resultaat voor het Vlaams Belang verwacht.

14.00 Een vervroegd einde van dit liveblog. Het zijn moeilijke jaren geweest om politieke satire te creëren die te onderscheiden valt van de werkelijkheid, maar de VTM-uitzending op verkiezingsdag is de definitieve doodsteek. Onze redactie gaat op bezinning.

Op het nippertje trakteren we u op de betrouwbaarste stemwijzer. Verkiezingsdag draait traditioneel rond één essentiële vraag: wie wilt u helemaal kapot? We geven van alle partijen het overzicht wie zij het leven onmogelijk willen maken.

CD&V

De vrijwilligers van Natuurpunt, milieu-inspecteurs met een bijzondere interesse in de waterkwaliteit, bodemkwaliteit en natuurkwaliteit, mensen die megastallen geen ongerepte natuur vinden, ketters die niet weten waar Pinksteren voor staat, dobberende mensen op de Middellandse Zee, mensen die kritiek hebben op staatssecretarissen omdat die kinderen op straat laten slapen omdat ze willen tonen hoe streng ze zijn en mensen die beginnen over mensenrechten.

Groen

Mensen die tegen een eerlijk klimaatbeleid zijn dat iedereen meeneemt, mensen die andere mensen willen achterlaten, mensen met een kerncentrale in hun tuin, mensen die opkomen voor de grote vervuilers, mensen die geen propere lucht willen inademen, mensen die op onveilige fietspaden willen fietsen, mensen die meer afval willen in de natuur, mensen die vinden dat mensen niet per se een dak boven hun hoofd nodig hebben en mensen die niet vinden dat mensen lief voor elkaar en de natuur moeten zijn.

N-VA

De Boerenbond, milieu-inspecteurs in de Haven van Antwerpen, niet-VOKA-leden, vluchtelingen, werkzoekenden, Walen, langdurig zieken, 180.000 mensen die op zoek zijn naar een sociale woning, de mensen die wel een sociale woning hebben, mensen die Stijn Baert geen visionair vinden en Jan Jambon geen retorisch talent, zagende leerkrachten, betogers, Open Vld, CD&V, PS, cokegebruikers die op Zurenborg wonen en mensen die beginnen over mensenrechten.

Open Vld

Open Vld’ers.

PVDA

Bankiers, multinationals, politici, factcheckers, mensen die het NAVO-alfabet uit hun hoofd kennen, ondernemingen die miljoenen besteden aan andere zaken dan Facebook en TikTok, mensen die niet anti-Amerikaans genoeg zijn om halfslachtig te dwepen met dictatoriale regimes en mensen die beginnen over mensenrechten van de Oeigoeren.

Vlaams Belang

Mensen met een kleurtje dat niet door de zonnebank komt, werkzoekenden, Walen, langdurig zieken, mensen die naar de VRT kijken, mensen die niet kunnen lachen met de moppen van Ben Crabbé, mensen met een voortuin zonder kiezelstenen, mensen die vegetarisch barbecueën, mensen die tweets liken van linkiewinkies als Zuhal Demir en Theo Francken, fans van culturele voorstellingen met zwaaiende piemels, culturo’s, LGBTQI+-personen, vrouwen die nog geen drie kinderen hebben gebaard voor hun dertigste, vrouwen tout court, mensen die boeken lezen, mensen die geloven in klimaatverandering, mensen die denken dat er geen omvolking is, mensen die aanhanger zijn van de sekte van elektrische wagens, mensen die van andere dieren houden dan honden, mensen die met Chinese spionnen gaan eten en zich niet laten trakteren, mensen die met de fiets in plaats van de auto naar de bakker een straat verder gaan, mensen die wetenschappelijk onderzoek serieuzer nemen dan de stem van het volk en mensen die beginnen over mensenrechten. Niet: Luc, Tony, Paul en Rob.

Vooruit

Roma, bruin gespuis, mensen die politieagenten er niet attent op maken dat ze hun vriendin kunnen afzuigen, mensen die hun best niet doen, mensen die zich thuisvoelen in Molenbeek, mensen die niet kijken naar F.C. De Kampioenen, mensen met een levensbeschouwelijk breder spectrum dan koopkracht, mensen die ooit een jeugdkamp hebben georganiseerd zonder daar tot hun dood dagelijks mee uit te pakken, mensen zonder sixpack en mensen met een sixpack uit Ninove.

Een dag voor de verkiezingen worden wij nostalgisch. Waar gingen campagnes vroeger over? Bijvoorbeeld over klimaatverandering. Huh, klimaatverandering? Dat moeten we even uitleggen.

Even terug in de tijd. Een deel van de samenleving maakte zich ernstig zorgen over de klimaatverandering. Met klimaatverandering wordt de stijging van de wereldtemperatuur bedoeld sinds het pre-industriële tijdperk ten gevolge van het in de atmosfeer pompen van broeikasgassen. Deze temperatuurstijging heeft enkele gevolgen: weggespoelde huizen door overstromingen, mensen die doodvallen van de hitte, watertekorten, mislukte oogsten, smeltende ijskappen, stijgende zeespiegels, bosbranden, afkalving van de biodiversiteit en zure oceanen.

Sommige mensen achtten de gevolgen van klimaatverandering levensbedreigend en ze kwamen op straat om de problematiek aan te kaarten. Het idee hierachter was even simpel als geniaal: als politici adequaat en toekomstgericht handelen, kunnen de ergste gevolgen van klimaatverandering nog worden afgewenteld. Politici leken hier ook oren naar te hebben, tot er twee tractors Brussel binnenreden.

Tijden veranderen. Inmiddels is klimaatverandering geen verkiezingsthema meer. Je kunt het de mensen vroeger niet kwalijk nemen dat ze zich bekommerden om het lot van de volgende generaties en niet alleen het eigen consumerende ik-je centraal stelden, maar ook dachten aan hun leefomgeving. Nu vinden we het begrijpelijk genoeg lachwekkend dat mensen in klimaatverandering een verkiezingsthema zagen, omdat we met de kennis van nu weten dat we het er ook gewoon niet over kunnen hebben.

Jeremie Vaneeckhout, een voorzitter van Groen, denkt er toch aan om bij een volgende verkiezingscampagne klimaat weer voluit op de agenda te plaatsen. “We moeten daar niet bang voor zijn. De peilingen tonen dat we ook zonder klimaat als verkiezingsthema kunnen ontgoochelen bij de verkiezingen.”

Een ongemakkelijk momentje in Het Conclaaf op VTM. Toen Alexander De Croo werd gevraagd naar de premier van de Vivaldi-regering gaf hij niet thuis. “Ik ben niet zo’n quizzer.”

“De premier van de Vivaldi-regering? Daar vraag je me wat, Eric. Heb je een tip? Zijn vader is politicus en hij is lid van de liberale partij. Een liberale partij in Vlaanderen? Sorry, maar daar ben je me helemaal kwijt. Ik heb hem vast al de hand geschud, maar ik ben niet zo goed in namen en feitjes”, verdedigt De Croo zich.

“Wat ik wel kan zeggen, is dat er wellicht een reden is dat ik me zijn naam niet herinner”, gaat De Croo verder. “Wat heeft hij betekend voor de jobs, voor de begroting, voor de welvaart, voor de hoogste en vooruit ook laagste inkomens? Ik zou het helemaal anders doen dan zijn regering. Helemaal. Ik hoop dat hij in de spiegel kan kijken.”

De premier van de Vivaldi-regering reageert ontgoocheld op De Croos uitspraken. “Ik had Alexander persoonlijk wat collegialer ingeschat. Dit zal even blijven hangen, ik ben geen vergeetachtig type.”

In een reportage van Terzake speelde Tony (66) gisteravond de hoofdrol. Hij vertelde dat hij op 9 juni op het Vlaams Belang stemt omdat hij een racist is en dat zijn denkbeelden volmaakt overlappen met die van het Vlaams Belang.

Het veelbesproken straatinterview met Tony begint met de vraag op welke partij Tony zal stemmen. Tony antwoordt dat hij op het Vlaams Belang zal stemmen.

De interviewer: “Je stemt natuurlijk Vlaams Belang omdat het leven te duur is.”

Tony: “Nee, eigenlijk niet.”

De interviewer dringt aan: “Je stemt Vlaams Belang omdat je het sociaal moeilijk hebt en je de traditionele partijen een duidelijk signaal wilt geven.”

Tony: “Ik stem eigenlijk Vlaams Belang omdat het Vlaams Belang de enige partij is die volmondig opkomt voor mensen zoals ik.”

De interviewer: “Mensen met een kwetsbare achtergrond voor wie het leven te snel gaat en die door de politiek zijn vergeten?”

Tony: “Nee, racisten.”

De interviewer: “Maar Tony, het is toch ook een stem tegen de gevestigde elite?”

Tony: “Ja, zo kun je het bekijken. De gevestigde elite die al dat bruin gespuis van ginderachter binnen sleept.”

De interviewer: “Je bedoelt dit natuurlijk niet racistisch. Je voelt een soort van knetterend onbehagen wanneer je door de buitenwijken van Schilde wandelt en je krijgt dit gevoel moeilijk gekanaliseerd wat resulteert in een stem voor het Vlaams Belang.”

Tony: “Ik bedoel het eigenlijk wel racistisch. Ik wil dat allochtonen het land worden uitgejaagd omdat ze een minderwaardig volk zijn. Het Vlaams Belang is de enige partij die dagelijks op hun kap zit.”

De interviewer: “Dat bedoel ik dus. Je hebt je hele leven hard gewerkt en nu kun je nauwelijks rondkomen. Dat maakt mensen zoals jou wanhopig. Het Vlaams Belang speelt handig op die zorgen in.”

Tony: “Goh, dat valt wel mee. Het is niet omdat je op het Vlaams Belang stemt dat je te dom bent om te beseffen dat het Vlaams Belang totaal geen zier geeft om sociale rechten. Al die vreemdelingen moeten gewoon buiten.”

De interviewer: “De sociale problemen hakken er diep bij je in. Je moet echt diep in de ellende zitten om op een partij te stemmen die het leven van bepaalde groepen in de samenleving onmogelijk wil maken.”

Tony: “Nee, dat is net de reden dat ik op het Vlaams Belang stem.”

De interviewer: “Ja, u hoort het. De bestaansonzekerheid zorgt ervoor dat het Vlaams Belang voor mensen als Tony de enige mogelijke keuze is op 9 juni.”

Presentatrice: “Bij ons in de studio zitten Mark Elchardus en Rik Torfs die al langer dan vandaag zeggen dat mensen die op het Vlaams Belang stemmen geen racisten zijn, maar dat er een breder ongenoegen schuilt onder hun stem.”

Conner Rousseau, de jonge lijstduwer van Vooruit in Oost-Vlaanderen, kan tot zijn eigen verbazing op redelijk wat media-aandacht rekenen. “Fijn dat de jonge genieën in onze partij worden opgemerkt.”

De naam ‘Conner Rousseau’ doet bij de trouwe politieke volgers mogelijk een belletje rinkelen. Recent was hij op televisie te zien in een verkiezingsdebat. En in nog een debat. En in een talkshow. En in een ander verkiezingsprogramma. En in nog een andere talkshow. Ook minder recent, waarmee we bedoelen langer dan één avond geleden, dook Rousseau weleens in de media op en bij wijze van variatie op Instagram. Kortom, tijd om even met hem kennis te maken.

Rousseau zegt ietwat verrast te zijn door de media-aandacht. “Als lijstduwer verwacht je dat niet. Ik dacht af en toe een klapke te doen op de markt van Sint-Niklaas, maar bij mijn eerste marktbezoek doken daar ineens cameraploegen op. Sindsdien hebben ze me begrijpelijk genoeg niet meer losgelaten.”

Schrikt al die aandacht hem niet af? “Ik ben niet de persoon die snel gaat zweven. Ik ben wie ik ben. Een doodnormale gast met toevallig tonnen politiek talent waar je niet naast kunt kijken. Ik kan er weinig aan veranderen dat dit de media ook is opgevallen in de aanloop van de verkiezingen.”

Of hij ooit het voorzitterschap ambieert? “Zeg nooit nooit. Alle schijnwerpers staan dan wel op je gericht. Een verkeerd woord kan bij wijze van spreken al je graf betekenen. Laat me maar verder in de luwte werken aan mijn weg. Vergeet ook niet dat wanneer er een jonge voorzitter aantreedt, er altijd wel een oud-voorzitter is om alle aandacht naar zich toe te trekken. In die situatie wil ik niet belanden.”

Vlaams Belang wil dat elke school een safe space inricht die geen enkele kleur van de regenboogvlag bevat. “We willen kinderen beschermen tegen verdraagzaamheid”, aldus voorzitter Tom Van Grieken.

“In de safe spaces zullen jongeren op geen enkele manier aan de regenboogvlag worden herinnerd”, prijst Van Grieken het voorstel van zijn partij. “De regenboogvlag zorgt voor vervreemding. Al die kleuren, die kom je in de natuur nooit in die combinatie tegen.”

“Bij veel jongeren roept de regenboogvlag ook een gevoel van angst en twijfels op”, gaat Van Grieken verder. “Zij stellen zich vragen als: ga ik echt in een samenleving groot worden waar iedereen moet worden gerespecteerd? In een samenleving waar ik niemand kan misprijzen en uitsluiten? Vooral onder blanke jongens leeft het gevoel dat anderen gelijkwaardig zijn en dat maakt hen onzeker.”

“Kinderen worden van jongs af aan opgedrongen om verdraagzaam te zijn”, hekelt Van Grieken. “Laat kinderen gewoon kind zijn en de buitenbeentjes zo hard pesten dat ze levenslange trauma’s krijgen en tot hun dood het gevoel hebben dat ze er niet bij horen. Of ze kunnen ook wat minder lichtgeraakt zijn. Maar ik accepteer nooit ofte nimmer dat we onze jongeren kwetsen met een regenboogvlag.”

“Laat kinderen met rust”, besluit Van Grieken. “Soms verlang ik naar de tijd dat pastoors tegelijkertijd ook leraar waren.”