The Vremde Mirror

Om te beginnen een woordje van dank: dit artikel was nooit tot stand gekomen zonder de medewerking van de onderzoeksjournalisten van ’s lands grootste kwaliteitskranten. U zult bij het lezen wel begrijpen waarom.

– Pech voor Georges-Louis Bouchez. In De Standaard vertelt hij hoe hij helemaal naar Denemarken is gereisd om Het Egoland met een bezoekje te vereren. ‘Maar Legoland blijkt niet hetzelfde te zijn als L’Egoland.’

– Bart De Wever houdt het wat educatiever en maakt van de zomer gebruik gebouwen te bezoeken waar hij nog nooit binnen is geweest. Zo staat eigenlijk alleen het Vlaams Parlement op het programma.

– Om beter zicht te krijgen op de deals die de EU sluit met dictaturen trekt Theo Francken deze zomer naar de Libische woestijn. Hij wil het lot van vluchtelingen die worden gemarteld tot ze bijna of helemaal dood zijn een beetje nuanceren. Omdat de vluchtelingen door de martelingen niet meer kunnen praten en wanneer ze de identiteit van Francken achterhalen niet meer willen praten, wandelt Francken verder. Gelukkig ontmoet hij er ook een Vlaming die al dertig jaar als een nomade in de Libische woestijn woont, Francken herkent wanneer die in de Libische woestijn voorbij wandelt, Francken rennend achterna puft en bij hem zijn beklag doet over de gulheid van de Belgische staat.

– De Kamerfractie van Groen trekt op studiereis naar Spanje. De groenen willen daar toeristen bewust maken van de verwoestijning en hun ecologische impact op de regio. De dag wordt vanaf ongeveer 11 uur afgesloten met heerlijk aan het strand liggen.

– Tom Van Grieken maakt een roadtrip langs Marrakech, Beiroet en Istanbul. ‘Prachtige culturen die je in België helaas niet tegenkomt. Minpuntje van de reis: de vele grenscontroles. Belachelijk dat je niet zonder oponthoud van punt A naar punt B kunt reizen. Vooral Europa binnenkomen was een helse klus. Is dit nu het vrije Westen? Mijn tip: het leven is te kort om je tegen te laten houden door grenzen.’

– Cd&v’er Jo Brouns en Vooruit-voorzitter Conner Rousseau maken samen een weekuitstap. Het was even zoeken naar een compromis waarin beide heren zich konden vinden, maar uiteindelijk werd het de kinderboerderij. Brouns gaat voor de koeien, de geiten en de varkens en Rousseau voor de kinderen.

– Hebt u al gehoord van de Noord-Koreaanse boskever? Een specimen dat alleen in de binnenstad van Pyongyang voorkomt. Dat moet u ’s lands bekendste boskeverliefhebber, dan hebben we het uiteraard over Raoul Hedebouw, geen tweemaal zeggen.

– Filip Dewinter brengt zijn vakantie door in Antwerpen. De Moskoviet hoopt de twee weken te overleven zonder heimwee.

De grote vrees van vele voetballiefhebbers komt uit. Kylian Mbappé verkiest het grote geld boven zijn voetbalcarrière en start in België een politieke partij. De Saoedische club Al-Hilal noemt Mbappé een geldwolf.

Lange tijd leek het erop dat Mbappé zijn huidige club PSG zou verruilen voor Al-Hilal. De ontgoocheling bij Al-Hilal is logischerwijs groot. ‘Het is sneu dat sommige spelers geld belangrijker vinden dan in een mooie en uitdagende competitie te spelen in een land waar de mensenrechten van mannen die aan bepaalde voorwaarden voldoen steeds worden gerespecteerd. Waar is de ethiek gebleven?’

Al-Hilal is niet mals voor Mbappé en noemt hem een geldwolf. Mbappé zelf ontkent dat en reageert via een van zijn acht makelaars. ‘Er is meer in het leven dan voetbal alleen. Ik moet aan mijn kinderen denken en investeren in hun toekomst. Als ik met mijn eigen partij in 2024 de kiesdrempel haal, beheer ik binnen de kortste keren een megalomaan vastgoedimperium. Dat is de droom van elk jongetje.’

Politicoloog Carl Devos kijkt sceptisch naar de overgang van Mbappé naar de Belgische politiek. ‘Het is nog maar de vraag of hij in een harde wereld vol testosteronbommen zal kunnen aarden.’

Familie en vrienden kunnen opgelucht ademhalen. Tony (54) is veilig thuisgeraakt na een evacuatie op het Griekse eiland Rhodos dat getroffen wordt door zware bosbranden. Hij bekijkt het positief: ‘Nu ik een week vroeger thuis ben, heb ik extra tijd om online vluchtelingen te demoniseren.’

‘We waren amper twee dagen op Rhodos toen de bosbranden uitbraken’, doet Tony zijn verhaal. ‘Het was al snel duidelijk dat we er zo snel mogelijk weg moesten. En dus begon ik een vluchtplan uit te stippelen. Eerst probeerde ik onze reisorganisatie te overtuigen met een flinke som geld boven op wat we al betaald hebben om zeker een plaatsje te hebben op het vliegtuig, maar zij gaf niet thuis.’

Tony gaf niet op. ‘Natuurlijk niet. Als je leven in gevaar is, doe je er alles aan om jezelf in veiligheid te brengen. Ik heb dan de boot genomen richting het Griekse vasteland. De angst die ik heb gevoeld, kan ik nauwelijks beschrijven. Het klopt, mijn vrouw en mijn twee kinderen heb ik achtergelaten op Rhodos. Het is te gevaarlijk voor vrouwen en kinderen om per boot naar het Griekse vasteland af te reizen. Ik ga vanuit België ze proberen in België te krijgen.’

Tony zal nu bijna twee weken langer dan voorzien zijn vakantie beleven in België. Die tijd zal hij naar eigen zeggen nuttig invullen. ‘Ik ga achter mijn computer zitten en mijn kritische ingesteldheid over migratie verspreiden. Ik kan niet tegen dat opportunisme. Zo ken ik verhalen van mensen van ginderachter die smokkelaars een flinke som geld aanbieden boven op wat ze sowieso moeten betalen, om zeker maar een plaatsje te hebben op de boot. En je moet er maar eens op letten, het zijn altijd mannen die naar hier komen. Waar zijn de vrouwen?’

‘Misschien heb ik zelfs nog tijd over om van leer te trekken tegen de klimaatdrammers. Zelfs onschuldige bosbranden zouden nu het gevolg zijn van de klimaatverandering. Elk jaar dat ik op vakantie ging naar Rhodos waren er bosbranden.’

Of Tony nog naar Rhodos gaat, is maar de vraag. ‘Het zal wellicht de eerste en de laatste keer zijn.’

De Europese Unie heeft een migratideal gesloten met Tunesië. Een grote bezorgdheid is de slechte mensenrechtenreputatie van Tunesië. De EU verzekert dat alle martelingen mensenrechtenproof zijn.

Voorzitter van de Europese Commissie Ursula Von der Leyen wuift de kritiek op de migratiedeal met Tunesië weg. ‘We sluiten deze deal alleen maar omdat we zeker zijn dat Tunesië vluchtelingen dumpt in de woestijn zonder eten en drinken met respect voor de mensenrechten, vluchtelingen in de gevangenis martelt met respect voor de mensenrechten en de mensenrechten van vluchtelingen niet respecteert met respect voor de mensenrechten.’

‘De klopjachten op migranten eerder waren zeker problematisch’, geeft Von der Leyen toe. ‘Maar de EU heeft er sterk en zelfs veelvuldig op aangedrongen dat dit niet meer kan. Zulke klopjachten kunnen met meer manieren plaatsvinden. Lukt dat niet en duiken er beelden op van mensenrechtenschendingen, zullen we de deal moeten heronderhandelen.’

De Tunesische president Saied belooft effectieve maatregelen om de mensenrechtenzorg weg te nemen. ‘We investeren versneld in minder vrije pers en minder vrije rechtspraak en voeren levenslange celstraffen in voor wie filmt hoe vluchtelingen worden behandeld. Klinkt misschien drastisch, maar we willen niet ontgoochelen. De reputatie van Tunesië staat op het spel.’

De fossiele industrie noemt het haar verdienste dat het ene na het andere hitterecord sneuvelt. ‘Jarenlang hebben we geïnvesteerd in het pompen van zoveel mogelijk CO2 in de atmosfeer op zo kort mogelijke tijd. Logischerwijs vragen we hiervoor een redelijke compensatie.’

‘De weldaden van de opwarming wordeen ongelijk verdeeld’, zegt Wael Sawan, CEO van Shell. ‘We zijn altijd discreet gebleven over onze rol inzake de warmere zomers. Mensen kunnen genieten van nachtelijke temperaturen tot boven de 30°C in Zuid-Europa en Noord-Afrika, maar vergeten aan wie ze dat te danken hebben.’

‘Een misplaatste bescheidenheid’, vult Darren Woods, CEO van ExxonMobil, aan. ‘Als ExxonMobil hebben we niet alleen decennia aan een stuk fossiele brandstoffen verbrand en de intrede van hernieuwbare energie tegengehouden, ook investeren we al sinds de jaren zeventig volop in peperdure desinformatiecampagnes. En kijk, al de investeringen beginnen nu te lonen.’

‘Zonder dit langetermijndenken hadden we nu een stuk frissere zomers in Europa en Amerika’, weet Woods. ‘Logischerwijs willen we hiervoor worden beloond. Toch valt die boodschap steeds op een koude steen. De realiteit valt niet meer te ontkennen. Het wordt tijd dat regeringsleiders het rechtstreekse verband tussen ons beleid en de rist hitterecords erkennen en ernaar handelen.’

Het is de Vlaamse regering meer dan menens. Ze wil volledige helderheid scheppen in de uitgaven voor consultancyopdrachten. Om dit op volstrekt onafhankelijke wijze te doen, huurt ze voor deze taak een consultancybureau in.

Vlaams minister-president Jan Jambon legt uit: ‘Zelf de consultancyopdrachten onder de loep nemen, is geen goed idee. We willen vermijden dat we het verwijt krijgen dat het onderzoek niet onafhankelijk zou verlopen. Daarom hebben we nu het gerenommeerde consultancybureau Byenpayé ingehuurd.’

‘Het prijskaartje is stevig’, geeft Jambon toe. ‘Maar dat bewijst dat we kwaliteit krijgen. Mochten we het goedkoopste consultancybureau deze opdracht geven, krijg je de kritiek dat we transparantie niet ernstig nemen.’

Jambon verzekert dat Byenpayé in alle onafhankelijkheid en in de allerbeste omstandigheden kan werken. ‘Als de uitkomst volgens de Vlaamse regering ontoereikend is, krijgt het extra tijd en middelen om aan een betere uitkomst te werken. En als ze deze opdracht goed uitvoert, krijgt Byenpayé in de toekomst zeker nieuwe opportuniteiten.’

Het consultancybureau Parlamento viel net uit de boot. Maar Jambon houdt de deur op een kier ‘Misschien is er ooit in de toekomst voor hen ook een taak weggelegd.’

Door het tekort aan kandidaten voor het voorzitterschap besloot de leiding van Open Vld om het over een heel andere boeg te gooien en een AI-robot aan te stellen als voorzitter. Tot hun grote pech weigerde die prompt de opdracht.

‘Zoals het ondernemers betaamt, passen we ons aan de omstandigheden aan en leidt dit tot radicale innovativiteit’, legt uittredend voorzitter Egbert Lachaert uit. ‘In concreto waren alle zoontjes op. Alle partijleden ook. Dus zo kwamen we bij AI-robot Alexandre uit.’

Lachaert beklemtoont dat het geen keuze uit armoede was. ‘Alexandre heeft werkelijk alles om het te maken als voorzitter van Open Vld: een verstevigde metalen rug waar je geen mes in kunt planten, maar die evenmin over een ruggengraat beschikt.’

Alexandre zelf liet inmiddels ook van zich horen: ‘Misschien moet Lachaert opzoeken waarvoor de I in AI staat. Bovendien ben ik ingegaan op een niet alleen aanlokkelijker maar ook veel haalbaarder aanbod. Dankjewel voor de felicitaties. Het klopt inderdaad dat ik morgen start met mijn opdracht om cd&v sexy te maken.’

Je leest het overal. De geloofwaardigheid van de politiek krijgt de ene mokerslag na de andere te verwerken met als gevolg dat die arme machteloze burgers in de armen worden gedreven van de extremen. Tony (54) is het ook beu. ‘Er moet iets veranderen. Ik ga op incompetente xenofobe politici stemmen in plaats van gewoon incompetente politici.’

(c) Wikimedia Commons

‘De riante pensioenen van politici en het uitblijven van een stikstofakkoord dat rekening houdt met de boeren, de industrie en de mensen die 150 km/uur op expreswegen willen rijden, zijn voor mij de druppel’, erkent Tony. ‘Toen ik dat allemaal las, dacht ik direct: nu is het genoeg geweest. Tijd voor verandering. Bij de volgende verkiezingen stem ik op xenofobe incompetente politici.’

Politicoloog Carl Devos snapt de beslissing van Tony. ‘Het is het zoveelste signaal aan het adres van de politiek dat iemand die normaal op fatsoenlijke racisten stemt nu ineens voor ronduit incompetente xenofobe politici stemt. Mensen laten al hun principes varen, gewoon om de politiek wakker te schudden. Het zit zelfs zo diep dat burgers ineens politici die een irrationele haat koesteren jegens bepaalde bevolkingsgroepen waartoe zijzelf niet behoren een kans willen geven. Ik hoor hetzelfde geluid bij bedrijfsleiders die geen tijd hebben om het nieuws te volgen maar de politiek ongelofelijk moe zijn en nog maar één ding van de politiek verwachten: minder inspecties.’

Het zal niet verwonderen dat de analyse van Ivan De Vadder op Radio 1 vanochtend kort maar bikkelhard klonk: ‘Ik heb daar toevallig een boek over geschreven. Wanhoop in de Wetstraat.’

Veel ongeloof over de keuze van drugsbaron Lenny (28). ‘Hij wordt door iedereen met veel ontzag bejegend, dat zet hij nu allemaal op het spel.’ Lenny haalt zijn schouders op: ‘Ik wil bij Boutersem United mijn financiële toekomst veiligstellen.’

De drugswereld reageert verbouwereerd op Lenny’s afscheid als drugsbaron. Man van vele oorlogen Mario (54) mist respect bij de jonge garde. ‘Met veel praatjes komen ze in de drugswereld binnen, klimmen razendsnel op in de hiërarchie en houden het dan na drie jaar cel of zelfs na een ontvoerd familielid voor bekeken. Veel jongeren zien het drugsmilieu als een tijdelijk onderkomen, in afwachting van iets beters. Konden we hen maar overtuigend laten verstaan dat we dat niet waarderen. Maar hoe?’

Mario zucht: ‘Hebzucht is een probleem in de hele samenleving. Is genoeg ooit genoeg? De meesten zien de handel in drugs als een snelle manier om rijk te worden, terwijl niemand nog oog heeft om het métier onder de knie te krijgen. Door de jongeren met de verkeerde mentaliteit aan te trekken, krijgt de drugswereld een perceptieprobleem met als gevolg dat intrinsiek gemotiveerde mensen afgeschrikt raken om in de drugswereld te stappen. Moet er meer geld omgaan in de drugswereld? Ik zou willen van niet, maar ik geloof dat we niet anders kunnen. Het is dat of toptalenten zien vertrekken naar Boutersem United.’

Lenny voelt zich niet aangesproken: ‘Ik ben de drugswereld eeuwig dankbaar voor de kansen die ik er heb gekregen, maar ik ben toe aan iets nieuws. Ik weet dat ik in een harde machocultuur zal belanden, dat zal even wennen worden. Ik ga niet hypocriet doen, het financiële aspect speelt natuurlijk ook een rol. Dit is meer een keuze van het verstand dan van het hart. Ik ben 28. Ik moet ook aan mijn gezin denken.’

Een belangrijk moment in de geschiedenis van De Morgen. Het u sinds jaar en dag vertrouwde kwaliteitsmedium The Vremde Mirror neemt vanaf vandaag De Morgen over waardoor de toekomst van de krant is verzekerd.

Het gerucht deed al een tijdje de ronde dat De Morgen naarstig naar een overnemer zocht. Er waren talrijke gefortuneerde geïnteresseerden, maar toen The Vremde Mirror zich als kandidaat-overnemer aanbood, wist iedereen meteen hoe laat het was.

The Vremde Mirror en De Morgen maken vandaag bekend dat ze een akkoord hebben bereikt over de overname van De Morgen door The Vremde Mirror. Hoofdredacteur van The Vremde Mirror en nu ook De Morgen Hervé von Kwakkelstein is niet ontevreden. ‘We moeten het belang nu ook niet overdrijven. Deze overname past in een uitgekiende langetermijnstrategie met als doel het hele medialandschap kwalitatief op te waarderen.’

Na niet te lang aandringen wil Von Kwakkelstein toch ook nog zeggen dat De Morgen zijn eerste keuze is. ‘We hebben een tijdje getwijfeld, dat is zo. Maar de krant heeft een mooie historie, enkele talentvolle pennen en dus voldoende potentie om op termijn – wie weet – een meerwaarde te zijn voor The Vremde Mirror.’

Op de vraag of de journalisten bij De Morgen voor een ontslagengolf moeten vrezen, wenst Von Kwakkelstein niet te antwoorden.