The Vremde Mirror

Vremde | Iran dreigt met een boycot van westerse voedingswaren. Een streep door de rekening van de hostiekwekers. De Vremdse hosties worden door deze boycot mogelijk niet geplukt.

De paus bekijkt aandachtig een hostie. Aan de kleur te zien duidelijk van Vremdse makelij.

De tijdelijke sluiting van de kerk in Vremde gecombineerd met de boycot door Iran van Europese voedingsmiddelen zorgt ervoor dat het een barslecht jaar is voor de Vremdse hostiekwekers. ‘We verliezen grip op de markt,’ vertelt hostiekweker Raf. ‘De kerk van Vremde was een belangrijke afzetmarkt, die we nu kwijt zijn. Het belang van een stevige lokale verankering is nauwelijks in woorden uit te drukken. Zo zijn we kunnen uitgroeien tot een wereldspeler.’

‘Deze situatie mag niet te lang aanslepen of we zijn onze koppositie kwijt,’ waarschuwt Raf. ‘De concurrentie uit andere gebieden, vaak Oost-Europese landen, is moordend. Goedkope importhosties uit Polen en Tsjechië veroveren de markt. Zij kennen niet de volle smaak die de ambachtelijk gekweekte hosties uit Vremde wel hebben. Bovendien zijn onze hosties geheel conform de traditie niet glutenvrij en bevatten ze Omega 3-vetzuren.’

‘De heroriëntering van de afzetmarkten verloopt eerder stroef,’ geeft Raf toe. ‘We proberen nu voet aan de grond te krijgen in China en Saoedi-Arabië. Maar daar bekijken ze ons vooralsnog vies wanneer we onze hosties aanprijzen.’

Moeten we nu massaal hosties gaan eten? Het antwoord is ja. Raf rekent erop dat de plaatselijke consument in plaats van een peer nu eens een hostie extra eet. ‘Er hangen vele mooie ronde hosties aan de bomen. Het zou zonde zijn deze gewoon maar te laten hangen.’

Dat moet je Dirk geen twee keer zeggen. Hij komt met zijn vrouw Magda bij hostiekweker Raf een zak hosties kopen. ‘Daar kom ik maar een week mee toe, want ik eet vier hosties per dag,’ vertelt Dirk. ‘Nu met die Iraniërs hun strapatsen ga ik zes hosties per dag eten. Ik let er altijd op dat ik Vremdse hosties koop. Normaal gezien gaan we daarvoor naar de supermarkt, maar ik zei tegen mijn vrouw dat ik nu speciaal langs de hostiekweker zelf wilde gaan om die mensen een extra duwtje in de rug te geven.’

Vremde | De opmerkzame Vremdeling zal het al wel opgevallen zijn. De kerk wordt niet langer opgefleurd door een haan. Deze is niet weggehaald uit veiligheidsmaatregelen om hem tijdens de herstellingswerkzaamheden niet te beschadigen, noch uit angst dat hij gepikt zou worden, wel is hij verdwenen omdat hij al gepikt is.

De Walen zijn weg met de windhaan. Om dit in de toekomst te vermijden zal er een koe op de kerk komen. Past beter bij het landelijke karakter van Vremde.

De twee dieven deden zich voor als herstellers van de kerk en maakten van de verwarring gebruik om er met de kerkhaan vandoor te gaan. Iemand die de misdaad zag gebeuren, was Ronny (56). Hij ging de twee dieven nog achterna, maar kon met zijn gammele omafiets de bestelwagen die richting Boechout reed niet volgen. Nog buiten adem geeft hij de feiten weer. ‘Ge zag duidelijk dat het Walen waren. Allez, ’t waren geen bruin mannen deze keer. Ook geen ‘zwetten’ zelfs. Dus dan kunnen het niet anders dan Walen geweest zijn. Het is ook altijd iets met die mannen. Bartje mag het hebben.’

Om dit voorval te duiden, is er politicoloog Carl Devos. ‘Ik schreef het enkele weken geleden al: de kerkhaan van Vremde kan wel eens een struikelblok worden in de federale regeringsonderhandelingen. Het is erg provocerend om een Waalse haan op een Vlaamse kerktoren te zetten. Zeker in politiek niet onverdachte tijden. De Waalse onderhandelaars willen niet met borrelnootjes van de onderhandelingstafel gaan, want zo lijden ze onherstelbaar gezichtsverlies bij de Waalse kiezer. De kerkhaan van Vremde overhevelen naar Wallonië is meer dan een symbool, het is een zeer precaire kwestie en het is niet moeilijk om te voorspellen dat dit niet zonder gevolgen zal zijn voor het verdere verloop van de onderhandelingen.’

Ondanks het emotioneel zware verlies, blijft men in Vremde niet bij de pakken zitten. In plaats van een haan komt er nu een koe op de kerktoren. Een haan is niet Vremds genoeg. Een koe daarentegen belichaamt de traditionele normen en waarden waar de Vremdeling zich mee wil associëren en past beter bij het landelijke karakter van Vremde.