Man praat zichzelf aan zinvol bezig te zijn door mails te sturen naar collega’s die zichzelf aanpraten zinvol bezig te zijn door mails te sturen

Maar hij wordt wel vet betaald.

© Wikimedia Commons

Hans (49) is senior customer account executive bij een dynamische, middelgrote KMO. Hij vertelt zelf wat dat juist inhoudt.

‘Ik stuur mails. Ook ontvang ik mails, delete ik mails en markeer ik mails als ongelezen. Gisteren markeerde ik nog toevallig een mail als spam, maar dat gebeurt vrijwel nooit.’

‘Het zou van een ongepaste nederigheid getuigen mocht ik het tegendeel beweren: ik ben onmisbaar. Natuurlijk heb ik in een neerslachtige bui me weleens afgevraagd hoe nuttig mijn werk is. Maar het duurt nooit lang eer ik een mail ontvang en dan weet ik het weer: ik ben een levensnoodzakelijke schakel in een keten van mensen die zichzelf voor de gek houden.’

‘Mails onbeantwoord laten of laattijdig en onzorgvuldig beantwoorden? Doe je niet. De vragen die onbeantwoorde mails kunnen oproepen. Denk er liever niet aan. Is mijn werk niet zinvol? Is dit de appreciatie die mij toekomt? Om terstond in een diepe depressie te belanden, nog gezwegen van de hele keten van nep geluk die in elkaar stort.’

‘Jazeker, ik besef heel goed welke grote verantwoordelijkheid ik draag. Is het gek dat ik dan moe en gelukzalig thuiskom en de hele avond niets anders doe dan tv-kijken, omdat ik die dag heel wat mensen heb afgeschermd van de grote leegte die hun leven is en die nu moe en gelukzalig thuiskomen en naar dezelfde leeghoofdige programma’s kijken?’

‘Nee, prijs ik mezelf gelukkig dat ik zulk zinvol werk kan doen.’