5 politici die ook lef hadden

Niet weinig waarnemers roemen de Nederlandse politicus Thierry Baudet om zijn lef. Is hij in feite de eerste politicus met lef? Blijkt uit eigen onderzoek van niet. Wij doken de geschiedenisboeken in en troffen vijf voorgangers aan.

© Wikimedia Commons

1. Léon Degrelle

Liet ontegenzeggelijk een ander geluid horen. Degrelle had het lef om dingen te zeggen die je niet kon zeggen. Hij hekelde het partijkartel, nam geen afstand van rassentheorieën en regelde ontmoetingen met politieke figuren die bij gutmenschen weerstand opriepen.

2. Adolf Hitler

Hij vermoordde zes miljoen joden. Dat lag toen misschien niet zo gevoelig als nu, maar je moet het toch maar durven.

3. Peter De Roover

Hij durft te zeggen wat elk weldenkend mens te ranzig vindt, hij riskeert zijn leven door zich te verzetten tegen niet-bindende pacten en is zo brutaal om Tom Lenaerts tegen te spreken in Van Gils en gasten. God, beseft Vlaanderenland wel hoe gezegend het is met dit soort van koene manskerels die je alleen in sprookjesboeken of speeches van Vlaams-nationalisten vindt?

4. Jozef Stalin

Joeg miljoenen mensen de dood in terwijl dat destijds not done was. Boog niet voor de drammende politiek-correcte elite en zette consequent zijn eigen willetje door tot er van een drammende politiek-correcte elite niet langer sprake was.

5. Benito Mussolini

Mussolini vond democratie en intellectuelen maar niets, hij handelde ook als iemand die democratie en intellectuelen maar niets vindt. Dat zorgde nu en dan voor frictie, evenwel verkeerd gedacht dat hij zich hierdoor liet afschrikken.

Viel net naast de boot: Veerle Wouters, coauteur van het Grendelboek dat de Vlamingen op een haar na bevrijdde van het juk der Walen!