The Vremde Mirror

Maak kennis met Noël Geerts (36) en Bart Stijnen (52), twee topeconomen die bekend zijn omdat ze over meer zaken een opinie hebben dan er zaken zijn. Ze hebben gelukkig meer in hun mars dan dat alleen.

Plaats van interview – © Flickr

Ontvingen wij op een gezegend moment in onze geschiedenis een berichtje. ‘We willen recht van antwoord,’ schreven twee topeconomen die wij uitsluitend van televisie kennen zodoende wij dit bericht meteen wisten. Echter bleven deze twee heren aandringen dat we uit beleefdheid besloten hun grieven te aanhoren. Het blijven natuurlijk mensen.

Hun belangrijkste klacht is dat The Vremde Mirror geregeld economen te kijk zet. En dat kunnen wij niet ontkennen, evenmin zoals een bakker zal ontkennen broden aan de man te brengen. Ze voegden er haastig aan toe dat ze zichzelf echt kunnen relativeren, dat je met alles en iedereen moet kunnen lachen, maar de spot drijven met economen, nee, dat is niet netjes.

Aangezien het onze basisfilosofie is niet naar beneden te stampen, hadden ze daar wel een punt. En dus stonden wij een interview toe bij wijze van herstelbetaling.

Geerts wilde duidelijk geen tijd verliezen, je bent topeconoom of je bent het niet, en stak meteen van wal. ‘The Vremde Mirror doet alsof economen niets anders kunnen dan hun goedkope mening verkondigen. Dat is veel te kort door de bocht.’

Stijnen vulde aan: ‘Zo ben ik heel goed in mensen vertellen waarom ze te veel vakantie hebben en te weinig werken voor het geld dat ze krijgen. Zowel in geschreven vorm als gesproken vorm.’

Stijnen illustreerde dat meteen, en het klopt, hij sprak met zo weinig nederigheid dat wie hem in de rede zou vallen niet anders dan een communistisch despoot kan zijn.

‘Ik versta de kunst om toch als redelijk gezien te worden en tegelijk de belangen van de rijke toplaag te behartigen. Dat is niet gemakkelijk, soms kost het mij veel moeite mijn primaire driften te onderdrukken. Weinig mensen snappen dat, maar mensen middels neerbuigende tweets vertellen dat ze klaplopers zijn en ze dat doen geloven hoewel ze tegen de armoedegrens aanhikken, dat is de essentie van het econoom-zijn,’ weet Geerts.

‘We maken geen onderscheid,’ vult Stijnen aan. ‘Leraren, mensen in de zorg, Walen, vakbonden et cetera, allemaal zijn het ergens wel profiteurs. Je wilt niet weten hoeveel jobs er zijn, zeker in de publieke sector, waarvan je je afvraagt wat hun maatschappelijke meerwaarde is.’

‘Opgelet, we applaudisseren wel voor de mensen in de zorg. We zijn geen onmensen,’ benadrukt Geerts.

‘Alleen mensen met een eigen bedrijf, een bankrekening in een belastingparadijs of al wie een bedrijfswagen heeft sparen we. Er zijn aan alles grenzen behalve de groei.’

‘Mensen staan er zelden bij stil hoeveel moed het vergt om vanuit deze ivoren toren te tweeten dat mensen vakantiedagen en geld moeten inleveren. Ik denk dat dit komt omdat we het zo eenvoudig doen lijken,’ aldus Geerts.

Stijnen beaamt: ‘We zijn er gewoon te goed in. U ziet dat wij van vele markten thuis zijn. Ik hoop dat we hebben laten zien waarom The Vremde Mirror te ver is gegaan met ons te kijk te zetten en dat The Vremde Mirror hieruit leert.’

‘Men verdenkt ons soms ervan dat wij een ideologie hebben,’ besluit Geerts. ‘Dat is lasterlijk. Rijke mensen die rijker worden ten koste van de gewone burgers is geen ideologie. Dat is de natuur. Kunt u dat alstublieft zo neerschrijven? De waarheid heeft haar rechten.’