Dorpsschool voert schoolreislening voor kleuters in
door The Vremde Mirror
Vremde | De Dorpsschool in Vremde verdriedubbelt de prijs van schoolreizen voor kleuters. Kleuters die nauwelijks gespaard hebben of te kwistig zijn omgesprongen met hun zuur verdiende duiten in de tomatenteelt, kunnen wel een schoolreislening aangaan.
‘De schoolreislening voor kleuters moest er gewoon komen,’ aldus directeur van de Dorpsschool van Vremde Jozef Schoofs. ‘Niet om te stigmatiseren of zo, maar het zijn vooral die armoezaaiers uit de Witte Wijk die nu al moeite hebben om een schoolreis te betalen. Nu de prijs voor schoolreizen verdriedubbeld zal worden, kunnen ook zij nog dankzij de schoolreislening mee op uitstap.’
Criticasters werpen op dat dit de toekomst van de kleuters hypothekeert. Een opvallende stem in het hele debat is André Oosterlinck van de Associatie KU Leuven, die deze kritiek van de pot gerukt vindt. ‘Het is mits een beetje spaarzaamheid perfect mogelijk om schoolreisleningen in combinatie met andere studieleningen tegen je 40ste af te lossen. Op je 60ste zou je een eigen auto afbetaald moeten krijgen en op je 90ste een eigen huis. Dat lijkt mij een mooie carrièreplanning.’
Wouter (5): ‘We moeten af van de idee dat schoolreisjes vanzelfsprekend zijn’
‘Kleuters moeten dringend zelf het heft in handen leren nemen in plaats van godganse dagen te liggen tamzakken,’ vindt Vlaams Minister-President Geert Bourgeois (N-VA). ‘Het moet maar eens gedaan zijn met die strontvervelende kleuters die op de kap van de samenleving een luizenleventje leiden zonder de maatschappij ook maar iets in de plaats terug te geven behalve geluidsoverlast in de buurt van scholen, speeltuinen en kindercrèches. Zij zijn met hun egocentrische ingesteldheid een rem op de economie. Praktijken die in het warme Vlaanderen anno 2014 ongeoorloofd zijn. Kleuter zijn is een verhaal van rechten, maar ook zeker een van plichten. Dat laatste wordt maar al te vaak over het hoofd gezien. Vlaanderen moet zich verder kunnen blijven profileren als ambitieuze kenniseconomie. Laten we daarom draconisch besparen op onderwijs.’
‘Ik ben blij dat ik toch nog op schoolreis kan,’ vertelt Alexia (4) uit de Witte Wijk. ‘Mijn mama en papa vinden zo’n schoolreis nu al te duur. Door centjes te lenen, kan ik nog wel op schoolreis. En als ik flink spaar, kan ik misschien later als ik groot ben ook nog een ticket voor Tomorrowland kopen of aan een universiteit gaan studeren. Gelukkig kan ik dan weer lenen. En hopelijk vind ik dan snel werk. Dan kan ik eindelijk het geld teruggeven aan die lieve grote meneren van de bank die mij geld hebben toegestopt om op schoolreis te kunnen.’
Ook Wouter (5) is grote voorstander van het systeem. ‘We moeten af van de idee dat schoolreisjes vanzelfsprekend zijn. Een schoolreis moet een uniek gebeuren zijn. Dat is het al lang niet meer, vrijwel elke kleuter is al wel eens op schoolreis geweest. De prijs opvoeren is daarom een toe te juichen voorstel. Dat kan voor meer kwaliteit en elitevorming zorgen. En zij die gaan lenen om mee op schoolreis te kunnen, zullen extra gemotiveerd zijn om iets van hun dag te maken. Zo altijd naast dat plebs in de bus moeten zitten, is heus geen pretje. Je kan dan wel constant je neus dichtknijpen, maar dat is moeilijk een hele busrit vol te houden. En ze zijn ook zo onbeschoft meneer. Nog maar weinig van die armoezaaiers die de schoenen poetsen van de elite. Ik verwacht toch een beetje meer respect om het feit dat ik stinkend rijke ouders heb.’