The Vremde Mirror

Vremde | Gisteravond is een Spaanse gelukszoeker met pek en veren uit Vremde verdreven. Hij was in het gezelschap van een paard en een zwarte medeplichtige. De bende komt er zo al bij al nog goed van af. Op het overtreden van de avondklok staan immers strenge straffen.

Gisternacht omstreeks 01.30 werden een Spaanse gelukszoeker en zijn op suikerklontjes sabbelende compagnon op heterdaad betrapt door een verdwaalde politiepatrouille toen ze door de Vremdse straten aan het dwalen waren. Ze hadden een grote zak met snoep en speelgoed bij zich. Naar alle waarschijnlijkheid hun recentelijk gestolen buit.

Concrete bewijzen dat de Spaanse gelukszoeker en zijn compagnon op rooftocht waren, zijn er evenwel niet. Theoretisch gezien kan het natuurlijk altijd zo zijn dat ze ’s nachts over de daken paraderen om dan elk huis van lekkers en speelgoed te voorzien, maar dat is wel heel erg hypothetisch. Toch geldt in Vremde ook het principe dat iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen is.

In de zakken van de Spaanse gelukszoeker werden ook valse geldbiljetten van onbekende signatuur aangetroffen. De op het eerste zicht bejaarde man ontkende meteen de betichtingen van valsmunterij en verklaarde dat hij een eigen munteenheid heeft die overal probleemloos aanvaard wordt. Edoch opnieuw een ander indirect bewijs dat aantoont dat het hier gaat over een goed gestructureerde bende die allesbehalve aan haar proefstuk toe is.

De verdachten lijken nog goed weg te komen met alles. Maar waar wel strenge straffen op staan in Vremde, is het schenden van de avondklok. Tussen 22u en 06u mag er zich in de herfst en in de winter niemand op straat begeven. Dat zijn Vremdse tradities waar niet aan geraakt mag worden. Tradities mogen nooit met de voeten getreden worden, Spaanse gelukszoekers staan op dat vlak niet boven de wet.

Tradities mogen nooit met de voeten getreden te worden, Spaanse gelukszoekers staan op dat vlak niet boven de wet.

De Spaanse gelukszoeker begon zich door het onvoorziene oponthoud zichtbaar geagiteerd te voelen. ‘Ik heb nog veel werk vannacht. Anders gaan er morgenvroeg veel kinderen verdrietig zijn.’ De politieagenten lieten zich door deze emotionele tirade niet uit hun lood slaan. ‘Ah meneer, is ook nog eens een kinderlokker? Beseft meneer dan niet dat het strafbaar is om ’s nachts op straat te komen in Vremde? Daar staan strenge straffen op.’

En zoals dat gaat in een boerengat verspreidt zo’n nieuwtje zich als een lopend vuurtje. Ook ’s nachts.

‘Zeg Christine, weet ge wat ik heb gehoord van de Jules? Ze hebben een man opgepakt die de avondklok heeft overtreden. En hij heeft een baard en had een zak met snoep bij zich.’

‘Moet ik aan Marianne vertellen.’

‘Zeg Marianne, ze hebben een terrorist opgepakt in Vremde die snoep bij zich had.’

‘Het is nergens meer veilig hé. Misschien weet Gertrude er meer van.’

‘Gertrude, moet ge nu eens wat weten? Ze hebben zonet een terroristische kinderlokker opgepakt.’

‘Dat moet ik aan mijn man vertellen.’

Avondklok of niet. Met riek, hark en een pot pek en veren bestormde niet veel later een woedende menigte Vremdelingen de Spaanse gelukszoeker en zijn compagnon. De politiecombi maakte zich snel uit de voeten. Met beroepsplicht moet niet overdreven worden. De verdachten ondergingen gewillig hun droeve lot. Met pek en veren werden ze richting Boechout verdreven, alwaar ze naar hartenlust verder onrust kunnen stoken. De kans is klein dat dit gezelschap zich het eerste jaar nog in Vremde durft te vertonen.