The Vremde Mirror

Hoe ver mag je gaan in het beledigen van gesteenten en mineralen? De eeuwenoude discussie is weer in volle hevigheid losgebarsten nu een koude steen vergeleken werd met Liesbeth Homans.

Het is moeilijk om er geen mening over te hebben. Een Vlaamse mineraloog vergeleek een specifieke koude steen (zie foto) met Liesbeth Homans. Is hij zijn boekje te buiten gegaan?

Nee, vindt het ene kamp. Het recht om stenen te beledigen die in het openbaar te vinden zijn is onbeperkt. Ook al is het noch geestig, noch functioneel, noch smaakvol. Het is niet omdat het hier een koude steen betreft, dat we plots van onze steen een hart moeten maken.

Daar gaat het niet over, meent een ander kamp dat het ontslag van de mineraloog eist. Hij kan onmogelijk zijn beroep uitoefenen als hij de objecten die hij objectief dient te benaderen zo vooringenomen te lijf gaat. Dan had hij maar journalist moeten worden.

Een volgend kamp (3/143) acht het beledigen van koude stenen onnodig provocatief, zielig en vindt het zwak om zaken met elkaar te vergelijken die zelf niet bij machte zijn glashelder weerwoord te bieden.

Andere kampen: moraalfilosofen die naar kerkvader Augustinus verwijzen, schetterende kerkjuristen, Bergen-Belsen en mensen die oordelen dat de Holocaust in iedere discussie nodeloos erbij gesleurd wordt.

Kan je stenen en mineralen zomaar uitmaken voor eender wat? Discussieer lekker mee via de geijkte fora. De koude steen laat het in ieder geval niet aan zijn hart komen.