The Vremde Mirror

Dan hier een boom, dan daar een boom, dan ginds weer geen. Bossen zijn dikwijls een zootje. Aan die ruimtelijke verrommeling wil Vlaams minister van veel te belangrijke zaken om er Joke Schauvliege mee te belasten Joke Schauvliege (CD&V) nu een einde maken.

Het Zoniënwoud. Pure wanorde.

‘Dikke bomen met een volle kruin, hoge bomen, bomen die scheef groeien, bomen die kastanjes dragen, bomen die er gewoon maar staan mooi te wezen, nog gezwegen van de afstand tussen de bomen onderling die bijzonder grillig is. Ik kan deze ruimtelijke wanorde in bossen niet langer aanschouwen.’

‘Hier schuilt geen enkel plan achter,’ fulmineert Schauvliege. ‘In bossen mogen bomen groeien naar eigen goeddunken. Vanwaar die voorkeursbehandeling? Denk je dat een fabriek dit daar moet proberen? Geloof me maar van niet. Misselijkmakend hypocriet.’

‘Bossen zijn een lappendeken van bomen,’ doceert Schauvliege. ‘Anarchie die niet meer van deze tijd is. Door de lukrake opstelling van bomen verkwist je veel kostbare grond. Staan de bomen dichter op elkaar en verwijder je de afzichtelijke exemplaren, kan die fabriek of dat winkelcentrum er wel komen.’

‘Gelijke monniken, gelijk kappen,’ besluit Schauvliege. En dus gaat volgende week het Zoniënwoud al tegen de vlakte. ‘Een typisch voorbeeld van ruimtelijke wanorde alleen in België mogelijk. Na het kappen zullen we welgeteld honderd bomen planten, tien bij tien. Dat zal veel ordelijker ogen en de ruimte wordt eindelijk efficiënt benut.’