The Vremde Mirror

Almaar meer hallucinante berichten uit Aleppo bereiken de rest van de wereld. Het is nog altijd een raadsel wat een 17-jarige jongeman bezielde toen hij zonder fietslicht op pad ging.

Aleppo in tijden dat fietsers niet zo roekeloos waren.

Het schemert. In de verte hoor je de gebruikelijke knallen. Rook kringelt omhoog in de avondlijke lucht. Sfeervolle toestanden verpest door een onbesuisde imbeciel die zonder licht fietst.

De stad is in shock. Mensen durven niet meer de straat op uit vrees tegen een fietser op te botsen. In de Facebookgroep ‘Ge zijt van Aleppo als’ gonzen reacties die ronduit giftig zijn. De angst zit er goed in. De sociale cohesie is verstoord. Aleppo verdeelt zich in kampen. Aan de ene kant mensen die zich gematigd vinden en aan de andere kant ook. Het Syrische leger wordt laksheid verweten. Een buurtinformatienetwerk moet de situatie stabiliseren.

Het verweer van de fietser zonder licht die Aleppo terroriseert? ‘Ik droeg een kogelvrij vest.’ Ik droeg een kogelvrij vest, zegt hij! Als je fietslicht werkt, heb je geen kogelvrij vest ter bescherming nodig.

Beelden van fietsongevallen moeten de jongeman met zijn roekeloosheid confronteren. Om jeugdtrauma’s te voorkomen worden de bloederigste fragmenten wazig gemaakt. Het blijft immers een kind.

In de stad wordt gefluisterd dat de 17-jarige halvegare eigenlijk levensmoe is. ‘Was ik dat niet, zat ik al lang op een gammel bootje op de Middellandse Zee. In gezelschap van al wie nu nog verblijft in Aleppo.’