The Vremde Mirror

Wie vanochtend door de kranten bladert, zal wellicht opmerken dat Ivo (53) uit Zoersel geen opiniestuk heeft geschreven. Hoe is hij daarin geslaagd? The Vremde Mirror wist Ivo te strikken voor een exclusief interview.

Ongeloof bij de fans van Ivo.

Beste Ivo, allereerst onze welgemeende gelukwensen voor dit – we mogen toch wel zeggen – huzarenstukje. Ben je er zelf al goed van?

Ik wist dat het in me zat. Maar dat het er nu zou uitkomen, is voor mij ook een volkomen verrassing. Ik beschouw het als een beloning voor het jarenlange, harde labeur.

Maar laten we nog eens helemaal naar het begin gaan. Hoe kwam je op het idee om geen opiniestuk te schrijven?

Een moment van genialiteit. Dit valt alleen uit te leggen aan iedereen en bij uitbreiding alle mensen die opiniestukken schrijven.

Oké, hoe ging het vervolgens verder?

Ik vatte gewoontegetrouw plaats achter mijn pc, opende een leeg Word-document, maar in plaats van dat te vullen en op te sturen naar alle media, bleef ik staren naar het lege Word-document. Mijn vingers raakten na 7, 33 en 124 minuten wel even het toetsenbord op willekeurige plaatsen, maar dichter bij een openingszin kwamen ze niet.

Wanneer wist je: dit wordt geen opiniestuk?

Eigenlijk al vrij snel. Nog voor ik achter mijn pc plaatsnam. Dat ik dan ook mijn plan tot in de kleinste details wist te realiseren, maakt dit onbestaande opiniestuk alleen maar des te onwezenlijker.

Je onbestaande opiniestuk kan in binnen- en buitenland op een storm aan lovende reacties rekenen. Had je dit verwacht?

Nee, ik ben werkelijk overdonderd. Op het moment zelf van de niet-publicatie wist ik dat dit goud is. Maar dat dit mijn doorbraak zou worden bij het grote publiek had ik na al die jaren vruchteloos azen op erkenning niet durven dromen. Je kunt nu zeggen dat ik het eerder had moeten doen. Ik bekijk het als een proces. Zonder mijn hele oeuvre had ik dit onbestaande opiniestuk nooit op deze wijze niet gepubliceerd. Het moest nu gebeuren. De timing was perfect. Ik was er klaar voor. De mensen ook.

Er zijn ook kwatongen die beweren dat je geen invalshoek vond.

Ja, jaloezie. Ik zal ermee moeten leren leven. Sterren fonkelen door de duisternis om hen heen.

Maar bewijs dan het tegendeel.

Ik kon het gerust over Trump hebben. Dat hij een belediging voor de mensheid is. Dat hij Noord-Korea van de kaart wenst te vegen, oké. En dat hij vrouwen minderwaardige schepsels vindt, des te beter. En al zijn leugens. Ook geen probleem, het is een politicus. Ik ben daar best nuchter over. Maar voor de rest zegt hij maar wat. De ooievaar drinkt de deur te pletter. Dat vind ik ervan in een notendop.

Krasse taal. Zou Trump zijn toon niet matigen mocht hij hiervan op de hoogte zijn?

Ik ben altijd inzetbaar voor de internationale gemeenschap. Dat is altijd al zo geweest en dat zal niet veranderen. Dat heeft alles met loyauteit te maken. Maar ik verwacht van de internationale gemeenschap een seintje willen ze mijn expertise benutten. Ik blijf niet smeken. Het gras moet ook nog gemaaid.

Tot slot: is deze stunt voor herhaling vatbaar? 

Ik ga niet in de val trappen een succesformule uit te melken. Het is niet omdat ik één keer geen opiniestuk schrijf dat dit een garantie op succes blijft. Hetgeen ik niet wilde zeggen, heb ik niet gezegd.