The Vremde Mirror

Als het van Open VLD afhangt, wordt op elk dorpsplein een grote kooi geplaatst, waarin langdurig werkzoekenden met overvolle Lidl-zakken sjouwen, Cara Pils drinken en Axl Daeseleire van zich afslaan.

Voorzitster Gwendolyn Rutten: ‘Langdurig werklozen blijken te waardeloos om betaald werk te vinden. Dan mag je blij zijn dat je iets mag doen en heel dankbaar zijn dat je de kans krijgt je te laten gebruiken door politici met onnozele ideetjes.’

Egbert Lachaert concretiseert: ‘Ofwel nemen werkloze sukkels iedere avond plaats in de kooi ter vermaak van depressieve, uitgebluste forenzen, ofwel retweeten en liken ze elke week een tweet van Gwendolyn.’

Criticasters verwijten Lachaert werkzoekenden voor een valse keuze te stellen. ‘Lachaert negeert dat werkzoekenden ook een eergevoel hebben en dat ze in de praktijk dus zonder uitzondering ‘kiezen’ voor de kooi.’

Dat lacht Lachaert weg. ‘De werkloze mag blij zijn zich nuttig te maken. Wie gaat hem de kans geven? Hij doet iets terug voor de gemeenschap, hij herinnert de depressieve, uitgebluste forens eraan dat die loonsverlaging geen reden is om te staken. De werkloze geraakt uit zijn sociaal isolement, door in een kooi te zitten met andere werklozen. En hij doet relevante ervaring op wat betreft uitgebuit worden.’

Lachaert benadrukt dat het niet om een sanctie gaat. ‘Het is een bijkomend instrument om het beeld te bevestigen dat werklozen uitvreters en nietsnutten zijn.’

Politicoloog Carl Devos denkt de demarche van Open VLD te snappen. ‘De partij zoekt naar de meest eerbare uitweg voor haar mandatarissen na de komende verkiezingen.’