Straatlawaai niet te harden: buurtcomité wil straten verbieden
door The Vremde Mirror
Vremde | Vremde krijgt meer en meer te kampen met straatlawaai. Plaatselijke buurtcomités willen daarom de straten in Vremde sluiten.
Niet te harden. Onleefbaar. Getraumatiseerd voor het leven. Verschrikkelijk. Dat de politiek daar eens iets aan doet! Vroeger hé… Het zijn maar enkele woorden die volgens buurtbewoners de schrijnende toestand in Vremde-dorp het best uitdrukken. ‘Vroeger was het normaal dat er een halve dag geen auto voor de deur passeerde. Een zalige rust. Nu is er ’s morgens verkeer, ’s middags verkeer en ’s avonds verkeer. De mensen kennen geen uren meer. Als er nu een halfuur geen auto passeert, kunnen we van een wonder spreken,’ vertelt Josephine (79).
Oprichter van het buurtcomité Vremde 1820 Ivan Dagano (54) kan dat volledig beamen. ‘Vremde is niet meer leefbaar. We leggen daarom als buurtcomité klacht neer en hopen zo de straten in Vremde te verbieden. Zo is het probleem van dat straatlawaai meteen van de baan.
‘Wel, dat is nu eens een goed idee,’ mengt Jef (83) zich geheel ongevraagd in de conversatie. ‘Een mens kan met al dat verkeer van tractors, auto’s en solexen al niet meer geconcentreerd zijn sudoku in de gazet maken. Er is niet alleen het lawaai, maar een mens moet ook gezien hebben wie er voor zijn voordeur passeert. Op den duur wordt het onmogelijk om dat nog tot in detail bij te houden. Ik kan veel hebben, ik ben geen onverdraagzaam type, maar er zijn wel grenzen.’
‘Dergelijke klachten zijn heel herkenbaar,’ verduidelijkt Ivan Dagano van het buurtcomité Vremde 1820. ‘Schaffen we de straten af, dan zal er in Vremde geen verkeer meer zijn en kan iedereen ongestoord leven. Onbegrijpelijk dat er hier ooit straten zijn aangelegd, het potentieel aan overlast dat zoiets met zich meebrengt in gedachten. We hebben intussen al twaalf handtekeningen verzameld met het buurtcomité. Om toch enige kans op slagen te hebben, hopen we er aan twintig te geraken. Een ambitieus plan, maar gezien de nobelheid van ons doel zeker niet onoverkomelijk.’