The Vremde Mirror

Volwassenen hebben zwaarder te lijden onder de morele superioriteit van kleuters dan algemeen werd gedacht. ‘We kunnen niet meer gezellig racistisch doen of onze kleinste heft al vermanend zijn vingertje.’

Het gelukzalige gezicht van een kleuter die zich net moreel superieur heeft gewaand.

‘Laatst had ik collega’s thuis uitgenodigd voor een etentje. Samen ouwehoeren en dollen op kap van het leed van Syrische vluchtelingen. Je kent dat wel. Heerlijk politiek incorrect allemaal. Tot ik met volle mond voorstelde om vluchtelingen geen eten meer te geven.’

‘Dat kon niet door de beugel vond onze politiek correcte multicultidochter van 4, die zo nodig tussenbeide moest komen: ‘Maar papa, dat zijn toch ook mensen.’ Hondsirritant is het. Een avond vol knus racisme en oprechte achterlijkheid meteen vergald,’ getuigt Carl.

Dat beaamt ook Theo. ‘Telkens ik zeg vluchtelingen die naar hier komen de zee in te willen duwen, stijgt mijn populariteit. Alleen een Gutmenschkleuter durft dan weleens een nare opmerking maken over westerse normen en waarden, de verharding van de maatschappij en onaanvaardbare domheid.’

‘Een repressief en kordaat beleid, dat is de enige optie,’ oordeelt Bart, een andere vader. ‘Gisteren deden ze het nog in hun broek, vandaag lossen ze wereldproblemen op. Maar eerlijk, wat draagt zo’n kleuter nu bij aan de maatschappij? Dat ligt ganser dagen wat te tekenen en met plasticine te spelen, maar gaat volwassenen wel betweterig de wet dicteren in plaats van een beetje dankbaar te zijn voor onze gastvrijheid.’

Toch meent Liam (5) dat volwassenen het probleem vormen. Dat weet hij zeker. ‘Ik heb altijd gelijk. Dat gevoel heb ik al onophoudelijk sinds mijn geboorte.’