The Vremde Mirror

Machteld (51) is een echt gezelligheidsdier. Droomt ze niet van een knus diner met Sven Ornelis, dan wel zoekt ze anno 2016 met Sven Ornelis naar parkeerplaatsen in stadscentra op spuugafstand van restaurants of decodeert ze columns van Sven Ornelis. Met andere woorden bizar dat ze niet eerder voor Open VLD koos.

Machteld omschrijft zichzelf als volgt. ‘Ik hou van bestuurlijke gezelligheid, heb twee honden en ben op zoek naar duurzame vriendschappen voor de rest van de maandagvoormiddag.’

‘Dan is ze bij onze hobbyclub aan het juiste adres,’ kwekt voorzitster Gwendolyn Rutten die een doorsnee week schetst. ‘Om de week goed in te zetten beginnen we die met een interne afrekening. Dinsdag laten we een fijne collega een controversieel standpunt verkondigen, we steunen die door dik en dun, wat even op de tanden bijten is. Maar dat is nodig om woensdag die dierbare collega boink te laten vallen en zonder schaamte het populairdere tegengestelde standpunt in te nemen. Voor de groepssfeer beslechten we donderdag een eeuwenoude vete alvorens vrijdag een slangenkuil te bezoeken; geen paniek: er is een ruime parking voorzien aan onze lokalen. Zaterdag plegen we naar aloude traditie een karaktermoord en op zondag mag het al eens minder ernstig, dan spelen we mes-in-ruggetje. En dit is niet alles: in het midden van elke bijeenkomst laten we iemand onder druk uit eigen beweging opstappen. Supertof allemaal.’

Ondanks het gevarieerde programma houden velen het niet lang uit bij Open VLD. ‘Het is geen vrijblijvend engagement,’ beseft Machteld. ‘Maar het moet te combineren zijn met het uitbaten van een biomassacentrale.’