The Vremde Mirror

Papa Herman (41) zit met de handen in het haar. ‘Onze Alexander is al drie jaar en lust nog altijd geen bier bij het ontbijt. Wat doe ik verkeerd? En hoe wordt hij zo ooit een gewaardeerd parlementariër?’

‘Ik drink principieel alleen tijdens het werk’, houdt Alexander (3) zich stoer, ‘en om mijn zus (5) in elkaar te slaan heb ik geen alcohol nodig. Ik ken er anderen.’

‘De gebruikelijke excuses. Hij heeft geen werk, de luie pap drinkende donderstraal,’ becommentarieert papa Herman. ‘Typisch het gedrag van iemand die zijn probleem met alcohol niet wil erkennen.’

Volgens mensen wier beroep op -peut, -ige of -onorroe eindigt hoeft Herman zich maar matig zorgen te maken. ‘Als ouder wil je het beste voor je kind en denk je snel aan het ergste, aan blunders bij de opvoeding. Onterecht! We zien het nog dat kinderen pas rond de leeftijd van zes jaar een flinke alcoholverslaving ontwikkelen.’

‘Zijn veelbelovende carrière als parlementslid kan hij wel op zijn buik schrijven,’ vreest papa Herman. ‘Is het uit angst verslaafd te geraken? Onderschat de sociale controle aan de ontbijttafel niet. Daar ga je niet snel meer dan tien biertjes drinken. En daarbij, hij is toch geen kleuter?’