The Vremde Mirror

Hoe houdt Matthias (25) dit toch vol? Matthias vraagt het zich in alle eerlijkheid af. Al dagen valt hij anderen lastig met de boodschap dat hij last heeft van hooikoorts. En het einde is nog niet meteen in zicht.

© Wikimedia Commons

‘Ik geraak er maar niet van verlost. Vreselijk. Overal waar ik kom, begin ik over mijn hooikoorts. Kijk, nu doe ik het weer.’

Niet iedereen reageert even begripvol op de breedvoerige uiteenzettingen van Matthias. ‘Zit je te klagen over hooikoorts, raden ze een puffer aan. Een puffer, alsof dat me doet ophouden met te praten over mijn hooikoorts. Ik win er hoogstens de Giro mee.’

‘Sommigen vinden ook dat ik overdrijf. Ze zeggen: ‘Het zijn maar klaagzangen over hooikoorts. Weet je wat pas ellendig is? Hooikoorts.’ Dan zie je dat alleen maar kunnen praten over je eigen hooikoorts nog in de taboesfeer zit. Dit onbegrip stimuleert niet om erover te praten.’

‘Niezen, jeukende ogen, kortademigheid, moe, soms ook hoofdpijn, algehele malaise in feite. Beroerd voel ik me ook. Dat zijn de typische symptomen die je ziet bij mensen die maar over één ding kunnen praten: hun hooikoorts.’

‘En artsen staan machteloos,’ weet Matthias. ‘Wachten tot het hooikoortsseizoen voorbij is, zeggen die. In afwachting zal ik ermee moeten leren leven dat ik iedereen over mijn hooikoorts inlicht.’

Matthias (25) verwacht evenwel niet dat hij eraan zal sterven. ‘Het is geen hooikoorts.’