The Vremde Mirror

Pol (59) is niet verrast dat Jan Fabre zich bezondigde aan grensoverschrijdend gedrag. ‘Ik heb hem altijd al een zak gevonden. En een viespeuk. Maar ja, niet willen luisteren.’

‘Je zag dat toch zo aankomen. Aan wat? Ik mocht hem niet.’

Pol preciseert. ‘Ik ken hem niet persoonlijk, maar ik heb Fabre altijd een glad en luguber mannetje gevonden vanaf het eerste moment dat ik hem op televisie zag. Een viespeuk. Een geile bok die zijn machtspositie misbruikt. Een man die vrouwen als onderdanige schepsels aanziet. Maar ja, mij niet serieus willen nemen. Kijk nu.’

‘De misbruikte vrouwen hebben nu niet te klagen,’ vindt Pol. ‘Hadden ze maar naar mij moeten luisteren. Ik had hen met plezier persoonlijk ontvangen en hun de patronen leren herkennen van seksueel misbruik.’

‘Niettemin huiver ik van een publieke schandpaal,’ bekent Pol. ‘Anderzijds, medelijden is ook ongepast. Weet je wat ik het ergste vind? Het schuldbesef lijkt bij Fabre volstrekt afwezig.’