The Vremde Mirror

Aanvankelijk wilden wij een genuanceerd en bevlogen artikel schrijven over de hiaten in de formules van Frenet-Serret. Ja, eindelijk! Toen tikte onze baas ons op de vingers: ‘We spreken al vaak genoeg met academici. Wat vindt de man in de straat eigenlijk?’

Detailstudie van een gewone man in het wild.

Manu (46): ‘De formules van Frenet-Serret? Fabeltje van subsidieslurpende academici om zichzelf in leven te houden met ons belastinggeld. Ik heb gewoon een mening, als dat mag?’

‘En dan die naam. Frenet-Serret. Proef het dedain voor de gewone man. Waarom niet gewoon Maes of Vandesteene? We verloochenen steeds meer onze christelijke roots en we vinden het nog normaal ook. We. Wij. Onze maatschappij. Beleidsmakers. Pers. Iedereen. Omdat we politiek correct willen zijn. Niks fout toch met Maes of Vandesteene heten?’

‘En kunnen we echt niet met een formule minder?’ vraagt Manu zich af. ‘Ik stel me in elk geval ernstig vragen bij dit zootje. Mijn argumenten hebben niets met wetenschap te maken, maar alles met gevoel. Wat is daar verkeerd aan? We mogen toch nog kritisch zijn?’

‘Maar wacht, zei jij nu Frenet-Serret? Dan neem ik mijn woorden terug. Ik bedoelde de formules van Viète waarmee de coëfficiënten van een polynoom uitgedrukt worden in sommen en producten van de nulpunten. Totaal iets anders natuurlijk.’