The Vremde Mirror

Het is Steve (46) menens. ‘De spijbelaars voor het klimaat hebben mij overtuigd van de ernst van de problematiek. Hoe kon ik jarenlang zo blind zijn? Nee, vanaf nu voor mij geen vlees- of visgerechten meer die ik niet lust.’

© Wikimedia Commons

Het leven van Steve verandert drastisch. Voor hem voortaan geen stokvis, kippensoep of cavia meer.

‘Ik ben een week bezig en het gaat redelijk vlot,’ stelt Steve. ‘Maar het gevaar ligt altijd op de loer. Gisteravond kreeg ik op een receptie een stukje cavia aangeboden, maar ik zei dat ik geen cavia lust en men maakte daar gelukkig geen probleem van.’

‘Niet sociaal,’ erkent Steve. ‘Maar is vlees eten dat je niet lust dat wel? Die vraag horen we ons te stellen. Ik bots op heel wat weerzin. Vroeger was ik die goedlachse vleeseter. Nu ben ik voor velen die zure morele scherpslijper.’

‘Ja, ik ben al vrienden verloren. Mensen die me kennen schrikken dat ik zo begaan met het klimaat en het milieu. Sommigen zijn ook benieuwd. Kan een mens zonder? Ik vul mijn tekorten aan vitamine B12 aan met tournedos, ribbetjes en hamburgers. Gezondheid mag dus geen excuus zijn. Is dat niet lastig, Steve, nooit cavia eten? Een minimum aan wilskracht is vereist. Anders houd je het geen week vol.’

Steve motiveert zijn ideologische ommezwaai als volgt: ‘Als je er dieper over nadenkt echt schandalig dat er nog mensen vlees of vis eten die ze nauwelijks lusten. Zitten zij niet in met het klimaat en het milieu? Zulke egoïsten. Ja, het maakt me oprecht kwaad.’

‘Ik doe dit voor de toekomst,’ besluit Steve. ‘Voor mijn kinderen en kleinkinderen. Voor alle generaties na mij. Ik wil aan de juiste kant van de geschiedenis staan. Al besef ik ook: alleen ga ik het verschil niet maken. Ik hoop anderen te kunnen inspireren. Want alleen samen redden we onze mooie planeet.’