The Vremde Mirror

Vincent (30) slaakt een noodkreet: ‘Ik kan het niet meer aan. Ik ben dertig jaar en wacht tevergeefs op een burn-out. Komt het ooit nog slecht met mij?’

© Wikimedia Commons

‘Jonas, Merel, Lisanne, Evert, Femke. Waarom hebben al mijn vrienden een burn-out en ik niet? Wat doe ik verkeerd? Kan er iemand mij helpen?’

Volgens Vincent is geen burn-out nog altijd een taboe. ‘Dit economische systeem bezorgt de meesten van ons vanzelf een burn-out. Maar als je ongevoelig bent voor burn-outs val je uit de boot. Stuit je op muren van onbegrip. Besta je niet.’

‘Nochtans word ik geteisterd door vele klachten,’ aldus Vincent. ‘Ik ben kapot van de stress, slaap slecht, kamp met concentratieproblemen, functioneer in het algemeen niet en laat mijn dessert staan.’

‘Mijn vrienden met een burn-out begrijpen niet dat die stress en onzekerheid een mens langzaam opvreten. Ze zeggen: wees blij dat je geen burn-out hebt.’

Vincent mijdt daarom het contact met zijn vrienden. ‘Ik sluit me af van alles en iedereen en vlucht in mijn werk. Opstaan, werken, slapen, de slaap niet vatten, mailen, de slaap niet vatten, mailen, opstaan, werken, enzovoort. Gelukkig heb ik die routine nog. Ik weet niet of ik het anders zou overleven.’