The Vremde Mirror

De geldautomaat in Vremde verdwijnt, tot grote opluchting van de lokale bevolking. De geldautomaat blijkt er niet opgewassen tegen de oude gebruiken. Vremdenaren zijn het gewoon om met slaven te betalen.

Maria (74): ‘Ik spreek nog altijd over slaven in plaats van over slaven. In plaats van over euro’s bedoel ik. Zie, nu doe ik het weer.’

Ze hoeft zich vanaf heden niet meer te corrigeren. ‘Ik ben blij dat ik mijn pintje op café gewoon weer in slaven kan betalen. Soms ga je met te weinig geld naar de winkel en dan moet je naar de geldautomaat wederkeren. Overbodig gedoe. Ik heb altijd vijf slaven bij mij. Dat is vele eenvoudiger.’

Romain (98) graaft in zijn immense geheugen: ‘Ik weet het nog goed, alsof het vorig jaar was. Het was februari 2018 toen ze ineens kwamen zeggen dat we met geld moesten betalen. Dat slaven niet meer van deze tijd zijn als betaalmiddel. De meeste slaven zijn toen geëxporteerd naar de grote stad om in dienst te gaan bij Uber, Deliveroo en hippe dynamische salesbedrijven, maar ik heb vernomen dat ze daar ongelukkig zijn. Voor die bedrukte papiertjes en rosse muntjes kunnen we ze ongetwijfeld terughalen.’

‘Zelf heb ik mijn slaven onder de matras verstopt. Over twee heb ik een sok getrokken,’ verklapt Romain.

Zo’n slaaf is Gustaaf (82). ‘Vroeger was ik op zijn minst een halve koe waard. Met de intrede van geld honderd gram biefstuk in het zwart. Ik ben blij dat die tijd voorbij is. Het afgelopen jaar voelde ik me echt als een waardeloze slaaf.’

Dat Vremde een beetje achterloopt op de werkelijkheid vindt Mathilde (101) lulkoek: ‘Er wonen hier ook veel jonge mensen. Zoals Theo (64) die zaterdag vijfenzestig wordt.’