The Vremde Mirror

In het kader van de besparingen hebben de Vlaamse regering en de federale regering beslist om de Zelfmoordlijn met de klantendienst van de NMBS te laten fuseren. Een logische beslissing volgens de bevoegde ministers, daar beide veelal gecontacteerd worden voor het verstrekken van treininformatie.

De klantendienst van de NMBS fuseert met de Zelfmoordlijn. Een centralisatie waar de gebruiker alleen maar beter van wordt.

Eerder was er al een fusie tussen justitiepaleizen en psychiatrische jeugdinstellingen. Nu is het de beurt aan de klantendienst van de NMBS en de Zelfmoordlijn. Zij zullen vanaf 1 juli bereikbaar zijn op hetzelfde nummer.

‘Een logische evolutie,’ vindt Vlaams Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). ‘Het is nu eenmaal efficiënter om de twee te laten samensmelten en de knowhow te bundelen, aangezien de Zelfmoordlijn en de klantendienst van de NMBS geconfronteerd worden met dezelfde vragen over het treinverkeer.’

‘Zonde dat men ooit bestaansrecht heeft toegekend aan iets als de Zelfmoordlijn,’ treedt Federaal Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) hem daarin bij. ‘Het budget dat daaraan besteed werd, kon evengoed gaan naar investeringen in spoorinfrastructuur, wegeninfrastructuur of belevingsparadijzen.’

Onder treinreizigers heerst er een zeker optimisme omtrent deze beslissing. Treinreiziger Ronny (55) ergert zich al lange tijd aan treinen die enkele minuten vertraging oplopen door een aanrijding van een persoon. ‘Goed gezien van ons Maggie. Laten we nog wat meer aandacht schenken aan mensen die zich voor de sporen gooien. Aandachttrekkers door wie de hardwerkende Vlaming zijn avondeten koud wordt. Het moet maar eens gedaan zijn met die linkse fantasietjes.’

Toch is De Block bereid water bij de wijn te doen. ‘Ik ben geen gevoelloos wezen zoals men mij wel eens afschildert. Maar mensen die zelfmoord willen plegen mogen wel gestimuleerd worden om solidair te zijn met de hardwerkende Vlaming.’

‘Met het geld dat vrijkomt door de fusie kunnen er ’s nachts treinen rijden waar mensen zich voor kunnen gooien. Door over spoorlijnen te rijden dicht bij een psychiatrische instelling moet deze zelfmoordtrein ook laagdrempelig genoeg zijn voor de suïcidale persoon in kwestie. Over de kosten van de treinen die ’s nachts rijden maak ik me geen te grote zorgen. Die worden overdag toch ruimschoots gecompenseerd omdat de treinreiziger dan tijdens de ochtend- en avondspits minder met doffe spoorellende geconfronteerd wordt.’