The Vremde Mirror

Zowel werkgeversorganisaties als vakbonden schuiven het mislukken van het sociaal overleg in de schoenen van de zelfmoordterroristen. ‘Er valt niet mee te onderhandelen. Hun compromisloze houding werkt misschien in een totalitair regime, niet in een beschaving als deze.’

‘Een bom onder het overlegmodel,’ meent Rudy De Leeuw (ABVV). ‘Er valt niet met ze te praten. Dwarsliggen zit in hun genen.’

Karel Van Eetvelt van UNIZO valt hem bij. ‘Nog nooit zo’n Calimero’s gezien. Zelfmoordterroristen besmeuren de reputatie van de kleine zelfstandige. We kunnen ze in tijden van besparingen niet zomaar een pensioen geven omdat ze bekend zijn.’

Meteen een belangrijke eis. Voorts wensen de zelfmoordterroristen morele garanties, omdat ze naar eigen zeggen een knelpuntberoep uitoefenen en zich aldoor opgejaagd wild voelen. Ze komen vaak uit verpauperde buurten omdat de blanke middenklasse zich voor dit werk te goed voelt. Je moet flexibel zijn, hoewel je het voor het geld niet moet doen, er zijn hoge risico’s aan verbonden, de mortaliteitsgraad ligt betrekkelijk hoger dan in andere beroepscategorieën, een gezin stichten zit er dan vaak niet in.

Om dit persoonlijke leed te compenseren eisen de zelfmoordterroristen vakantiegeld, een vlottere toegang tot openbare plaatsen, ontraceerbare pizzakoeriers, extra middelen om talent aan te trekken, stageplaatsen, meerdere adressen en portretrechten.

De zelfmoordterroristen hebben al met stakingen gedreigd. Veiligheidsdiensten denken niet dat het zover zal komen.