The Vremde Mirror

Het lijkt een onzinnige gedachte om iedereen die een bomgordel draagt over één kam te scheren. Toch wordt dan al snel gezegd: ‘Hij zal wel een aanslag willen plegen.’ Of al even veroordelend: ‘Het zal wel een terrorist zijn.’ Zijn we echt paranoïde geworden?

Mensen met een bomgordel zijn een gemakkelijk slachtoffer van vooroordelen en kortzichtige medeburgers. Gewoon omdat enkele van hun onervaren collega’s de boel in het verleden opbliezen. Het gevolg is dat vele dragers van een bomgordel hiervoor niet openlijk durven uitkomen uit angst gestigmatiseerd of scheef bekeken te worden. Een pijnlijk verlies voor een samenleving die gediversifieerd wil zijn, zoveel is zeker. Wil iedereen met een pistool in zijn nachtkastje een bloedige moord plegen? Waarschijnlijk wel. Slecht voorbeeld.

Op de opiniepagina’s van kwaliteitskranten woedt al enkele weken een oorlog. Mensen met een bomgordel hebben door de band genomen altijd snode bedoelingen, meent het ene kamp. Hun toekomst is uitzichtloos; ze zijn langer dan een week werkloos, ze doppen en leggen zo een bom onder de sociale zekerheid. De economie!!!11!!1!1!!11!

Gevaarlijk en onverantwoord kort door de bocht, vindt het andere kamp. Vele mensen dragen een bomgordel uit traditie of omdat hun geloof dit voorschrijft. Het zijn altijd enkelingen die het voor de rest verzieken. Vaak zijn het mensen met een verstoorde work-lifebalans. Benader ze met voorzichtigheid. Nodig de drager van de bomgordel bij je thuis uit. Knuffel elkaar. (maar niet te hard)

Marc draagt al sinds zijn tweeëntwintigste een bomgordel. Nu is hij miljardair. ‘Ik kan niet zonder mijn bomgordel. Het maakt het leven spannend. Je weet nooit wanneer je de lucht invliegt. Je leeft alsof het altijd je laatste seconde kan zijn. Dat het nog taboe is? Tja, pioniers krijgen altijd de wind van voren.’