The Vremde Mirror

Het is al enige tijd stil rond Barry. Afgelopen week zou hij een toespraak houden voor de Griekse politieke partij Gouden Dageraad, maar de gedachte alleen al aan de naam bleek te vermoeiend en hij liet zich noodgedwongen vervangen. Zo blijft het op straat zetten van het vuilnis in mei 2014 zijn laatste publieke optreden.

Barry (links)

Toch is er niemand die zich zorgen maakt om Barry en hem opzoekt. ‘Dat zou alleen maar gedoe opleveren. Opstaan en de voordeur opendoen,’ vertelt Barry vanuit zijn bed aan zijn management.

‘Het hakt er stevig in. Het helse ritme van opstaan, in de zetel verpozing zoeken en weer gaan slapen. En dat dag na dag, zonder uitzondering. Het werd haast obsessief, ik kon het niet loslaten. Dat is mijn perfectionistische instelling.’

‘Nu blijf ik al eens een hele dag in mijn bed liggen,’ geeft Barry toe. ‘Altijd diezelfde tv-programma’s, diezelfde geribbelde chips, diezelfde barre tocht van de zetel naar de koelkast en terug. Het vernielde mijn levenslust achteraf bekeken.’

‘Ben ik daarom een slechte werkloze?’ stelt Barry zich de vraag. ‘Dan is dat maar zo. Vroeger zou ik een godganse dag herhalingen van Blokken bekijken om het tegendeel te bewijzen, nu kan ik dat beter relativeren.’

Doch heeft hij nog wat tijd nodig voor zichzelf. ‘Ik heb lange tijd op een slappe koord gebalanceerd. Volledig herstel is nu het voornaamste, maar ondanks de omstandigheden maak ik in het voorjaar al een comeback,’ onthult een strijdvaardige Barry. ‘Een exact tijdstip kan ik niet geven, maar hoe dan ook voor 2034.’