The Vremde Mirror

Een acteur luidt de noodklokken. ‘Ik wil zelf kunnen kiezen hoe ik iemand doodrijd. Hoe kun je met de huidige strenge straffen voor strontzat achter het stuur kruipen van vrijheid spreken?’

‘Een oeroude, Vlaamse traditie dreigt uit te sterven als we nu niet ingrijpen,’ weet de acteur. ‘De strafmaat voor rijden onder invloed ontneemt iedere zin om onder invloed iemand dood te rijden. Moet alles zo radicaal en buitenmaats?’

‘Willen we leven in een maatschappij waarin ons wordt voorgekauwd hoe we andermans leven in gevaar brengen? Ja, is het dat wat we willen? Mensen kunnen wel voor zichzelf denken. De heksenjacht die men voert, leidt tot totalitaire toestanden. Levensgevaarlijk,’ waarschuwt de acteur.

De acteur schudt het hoofd. ‘Wij worden behandeld als een stel ondermaatse individuen. Deze politieke betutteling maakt onze samenleving kapot. Ik ben oud en wijs genoeg om zelf te beslissen hoe ik het leven van volledige families vernietig. Waarom moet je altijd met je smartphone in de hand een dodelijk verkeersongeval veroorzaken?’

Het spreekt voor zich dat we door de aard van zijn uitspraken de acteur in kwestie tegen zichzelf in bescherming nemen en anonimiseren.