The Vremde Mirror

Het enige betrouwbare medium uit Vremde buiten paragnostische Agnes

Maand: september, 2014

Vremde viert zondag Gesloopte Monumentendag

Vremde | Op tal van plaatsen kunnen er komende zondag in Vremde activiteiten gedaan worden die passen in het kader van Gesloopte Monumentendag. Het thema is dit jaar Vroeger was alles beter.

De publiekstrekker deze Geslopen Monumentendag is de Kerk van Vremde.

De Kerk van Vremde moet de publiekstrekker worden op Gesloopte Monumentendag.

De voorbije jaren overschreed Gesloopte Monumentendag in Vremde telkens de kaap van de 27 bezoekers. ‘We hopen dit jaar op zijn minst even goed te doen,’ vertelt burgemeester Koen T’Sijen (Pro). ‘Gezien de goede weersomstandigheden in het vooruitzicht en de reclame in de plaatselijke kwaliteitsmedia mag dat geen probleem vormen.’

‘Dat Gesloopte Monumentendag nu eigenlijk niet meer weg te denken is, is niet evident,’ vervolgt T’Sijen. ‘Het evenement kent een woelige geschiedenis. Tijdens de eerste editie zo’n zes jaar geleden heette het nog Geslopen Monumentendag. Maar toen hadden we nog niet door dat geslopen het voltooid deelwoord is van sluipen. Tot een bezoeker ons daar op attendeerde. Die dag zijn alle bezichtigingen op kousenvoeten moeten gebeuren.’

Intussen is Gesloopte Monumentendag uitgegroeid tot een klassieker. In Vremde is er op het vlak van monumenten in erbarmelijke staat en verval voor elk wat wils. De publiekstrekker wordt zondag in ieder geval de kerk. Er is een klimmuur voorzien, er is de mogelijkheid om een stellingenoorlog te voeren en mits aangepaste veiligheidskledij en het dragen van een eclipsbrilletje mag je de kerk ook gewoon van buitenaf bekijken.

Verwacht wordt dat ook de gotische glascontainers veel kijklustigen zullen lokken. De jongste jaren zijn deze twee monumenten in verval geraakt door vandalen die glas in de containers gooiden. Kinderen onder de 12 jaar mogen op Gesloopte Monumentendag in de glascontainer kruipen mits toestemming van hun advocaat en hun ouders.

De gotische glascontainers. De voorbije jaren in verval geraakt door vandalen die er glas ingooien.

De gotische glascontainers. De voorbije jaren in verval geraakt door vandalen die er glas ingooien.

Een outsider op deze Gesloopte Monumentendag kan wel eens het wegdek van de Boomkensstraat worden. De putten en oneffenheden zullen voor veel bekijks zorgen. Zeker nu twee weken geleden drie speleologen er zich lieten afzakken in de putten, maar sindsdien niets meer van zich hebben laten horen.

Andere instellingen die hun deuren zullen openen op deze Gesloopte Monumentendag zijn het oude postkantoor, het oude gemeentehuis en de Dorpsschool.

Voor wie dit alles wil zien, maar vreest dit zelf niet allemaal gepland kan krijgen op één dag, is er nog steeds de gegidste wandeling die gaat langs alle gesloopte monumenten in Vremde. Deze wandeling is gratis. Het dragen van een veiligheidshelm, een fluo vestje en een E-Waves Phone Chip is wel verplicht.

Vremde herdenkt 11 september

Vremde | Het is vandaag exact 10, 25, 50 en 100 jaar geleden dat het 11 september was. Dat wordt in Vremde uitvoerig herdacht.

Ook de Berkenlaan herdenkt dat het vandaag exact 10, 25, 50 en 100 jaar geleden is dat het 11 september was.

De Berkenlaan herdenkt op serene wijze dat het vandaag exact 10, 25, 50 en 100 jaar geleden is dat het 11 september was.

Deze gebeurtenis verdient het om op een waardige en serene wijze herdacht te worden. Daarom laten we enkele mensen op straat aan het woord. Opgelet: sommige getuigenissen komen zo recht uit het hart dat ze u een krop in de keel kunnen bezorgen.

Marcel (59): ‘Het is iets waar we bij moeten stilstaan. Zulke zaken worden te gemakkelijk vergeten, maar het gebeurt niet elke dag dat het 10, 25, 50 en 100 jaar geleden is dat het nog eens 11 september was.’

Rosa (68): ‘Hier wordt een mens echt stil van. Maar denkt ge dat de jeugd van tegenwoordig dit interesseert? Ge moet het niet denken. De jeugd van tegenwoordig heeft geen historisch besef meer en gaat aan zulke momenten gewoon voorbij, terwijl zonder die 11 septembers er van een twaalfde september nooit sprake zou zijn.’

Diaken Jan (64): ‘Laten we bidden dat dit met knapperig gebak met veel slagroom op kan herdacht worden.’

Jelke (8): ‘Dat is iets van voor mijn tijd. Maar mama en papa hebben mij verteld dat het vandaag een heel belangrijke dag is.’

Marie-José (91) ‘Een herdenking hier, een herdenking daar. Waar gaat het toch met de wereld naartoe? Toen ik jong was, en dan spreken we over het begin van de jaren 1940, moesten er toch minder 11 septembers herdacht worden. Ja ja, vroeger was alles beter.

Lieve (44): ‘Je voelt toch dat dit niet een dag is zoals een andere. En ja … sorry, de emoties worden me wat te veel.’

Raymond (55): ‘Het blijft een spijtige zaak dat zoiets herdacht moet worden. Het was beter geweest dat het niet was gebeurd, maar aan de andere kant geeft het toch ook wel kippenvel om zoiets bewust te mogen meemaken. Een moment om te koesteren en om later aan mijn kleinkinderen te vertellen. Die gaan grote ogen trekken!’

 

 

 

Aquino’s klagen eigen advocaten aan voor witwassen misdaadgeld

Buitenland | Er voltrekt zich een verrassende wending in het spraakmakende Aquino-proces. De Aquino’s willen hun eigen advocaten voor de rechtbank slepen wegens het witwassen van misdaadgeld. Door zich zo openlijk van hen te distantiëren, hopen de Aquino’s alsnog de opgelopen imagoschade te beperken.

Walter Van Steenbrugge, één van de advocaten die door de Aquino's wordt aangeklaagd voor het witwassen van misdaadgeld.

Walter Van Steenbrugge, één van de advocaten die door de Aquino’s wordt aangeklaagd voor het witwassen van misdaadgeld.

‘We hebben uit eerste hand vernomen dat onze advocaten zich voor hun diensten laten betalen door ordinaire drugstrafikanten, die er niet voor terugdeinzen mensen af te persen, te bestelen en zelfs fysiek te bedreigen,’ vertelt één van de Aquino’s. ‘Het is jammer dat we dit pas achteraf zijn te weten gekomen en dat we ons hebben laten omringen door advocaten die een loopje nemen met alle deontologische voorschriften.’

‘We worden in de media constant op dezelfde lijn gezet als Sven Mary, Jef Vermassen en Walter Van Steenbrugge, omdat zij optreden als onze raadsmannen,’ ventileert een andere Aquino zijn ergernis. ‘Onze familie heeft zo in een week al meer imagoschade geleden dan in een heel leven drugs verhandelen samen. Zelfs wanneer we worden vrijgesproken, wordt het niet evident om onze bloeiende handeltjes verder te zetten. We denken er dan ook aan om onze advocaten voor het gerecht te slepen.’

Walter Van Steenbrugge is niet onder de indruk. ‘Kunnen de Aquino’s bewijzen dat ze hun geld hebben vergaard uit drugstrafieken? Er is hoegenaamd geen enkel bewijs dat ik me heb laten betalen met misdaadgeld.’

‘De opsporingstechnieken die de speurders hebben gebruikt zoals het inzetten van burgerinfiltranten, zijn in ons land illegaal,’ vervolgt Van Steenbrugge zijn betoog. ‘Hierop doen de Aquino’s wel beroep om aan te tonen dat ze geld verdienden met drugshandel om zo mezelf en mijn collega’s door het slijk te halen. Dit zijn ongeoorloofde praktijken die je zou verwachten van crapuleuze misdaadclans, niet van een eerbare Limburgse familie die ethiek hoog in het vaandel draagt.’

De andere advocaten hullen zich in stilzwijgen. ‘Procedurefouten, procedurefouten, procedurefouten, procedurefouten, dikke tetten, procedurefouten, procedurefouten, procedurefouten,’ was het enige wat Jef Vermassen over de zaak kwijt wilde.

Brandweer krijgt vlam met moeite onder controle

Vremde | Vremde is gisteren aan een gigantische ramp ontsnapt. In de avond werd er ter hoogte van Don Bosco een brandende toorts opgemerkt. Het vuurtje verspreidde zich razendsnel door het hele dorp. Van Don Bosco ging het naar de Broechemsesteenweg, het dorp en de Lindelei. Een waakzame burger bemerkte op de Broechemsesteenweg het vuur en belde de brandweer, die meteen ter plaatse was en met moeite de toorts kon blussen die in lichterlaaie stond.

Deze hardnekkige brandhaard kon in Vremde gisteravond met veel moeite geblust worden.

Het kostte gisteravond veel moeite om deze hardnekkige brandhaard te blussen.

In de avond kreeg de brandweer van Edegem een oproep binnen voor een brand op de Broechemsesteenweg. Toen de brandweer in Vremde arriveerde, had het vuur zich al razendsnel verspreid naar de Lindelei via het centrum van Vremde.

‘Het was een hardnekkige brandhaard,’ vertelt brandweercommandant Joël Slangen. ‘Het duurde even vooraleer we het vuur onder controle kregen. De rookontwikkeling was dan wel eerder gering, maar dat wil niet zeggen dat het risico op een totale verwoesting van Vremde daarom minder reëel was. Voor de zekerheid gaan we vandaag ook nog een hele dag nablussen. Met het aan het blussen verspilde water, had men zeker iets van een 17.000 Ice Bucket Challenges kunnen doen. Maar goed, de veiligheid prevaleert uiteraard.’

‘Ik deed met het oproepen van de brandweer niet anders dan mijn burgerplicht,’ vertelt Michael (33), bewoner van de Broechemsesteenweg.

‘Mijn ventje heeft dat goed gedaan,’ komt zijn vrouw meteen tussenbeide. ‘Ik riep: ‘Michael, Michael, Michael, kom nu eens kijken. Is dat geen vuur?”

‘Maar ja, dat is vuur schat. WATER WATER WATER!!! Evacueer de kinderen en vooral rustig blijven. Het is maar wat vuur, suste ik mijn vrouw. Vervolgens trok ik met een emmer water naar buiten. Er waren al politiemensen aanwezig bij de brand, maar die toonden opvallend weinig initiatief om de vlammenzee te blussen. Dan heb ik maar mijn verantwoordelijkheid genomen door de brandweer te verwittigen, die de brand pas in de Lindelei onder controle kreeg.’

‘Geef mijn Michael nu maar een lintje voor zijn heldendaad,’ stipt zijn eega aan. ‘Ja maar, wat als dat vuur Boechout zou bereiken? Of het containerpark? Dan zou de schade niet te overzien zijn. En nog iets. Al die mensen die meeliepen met dat vuur. Wat een ramptoeristen. De mensen tegenwoordig, ze generen zich voor niks meer.’

De rookschade valt al bij al mee en ook zijn er heel weinig burgers met brandwonden of ademhalingsmoeilijkheden door de rookontwikkeling naar het ziekenhuis gebracht. In Vremde beseft men maar al te goed dat men aan een totale catastrofe is ontsnapt.

Opinie: ‘Kiss and ride my ass’

Sinds zelfs voor Vremdese kinderen een afstand van meer dan 500 meter niet langer op eigen kracht overbrugbaar is, beschikt ook Uw dorp over een bijzonder eigentijdse K&R- zone rond de Dorpsschool.

Sta me daarom toe om voor het schooljaar 2014-2015 de alom gerespecteerde Hiërarchie Foutparkeren in herinnering te brengen:

1. BMW vanaf reeks 5: foutparkeren mag binnen een straal van 5m rond de schoolpoort.
2. SUV Duits merk: vanaf 10m.
3. SUV Oosters merk: alleen parking Sporting Vremde, liefst achter een camionette.
4. Gewone belastingvrije bedrijfswagen: dubbel, op alle voetpaden tussen het winkeltje en de apotheek.
5. Met gratis tankkaart: vanaf den beenhouwer, zeer dwars en vooral tot tegen de gevel.
6. Van schuifdeuren voorziene Franse gezinsbestelwagentjes: overal tussen, mits bestuurd door moeders met halfhoge laarsjes en te melkwitte benen.
7. Grootouders met Marokkanenmercedes: swastikagewijs rond het H.Hartbeeld.
8. Grootouders zonder Mercedes doch met andere beperkingen: voor de KBC, mits gebruik van 4 pinkers.
9. Grootouders met een verleden in de tomatensector: foutparkeren mag binnen een straal van 5m rond de schoolpoort.
10. Ook moeders met halfhoge laarsjes en te melkwitte benen dienen ten laatste om 10u30 de site te verlaten.

Tevens had ik u graag met enkele gewone verkeerstips opgezadeld:
1. Voor voormalige bewoners buurt Dageraadplaats (alsook vertrokkenen op het Zuid wegens Sinksenfoor) : in Vremde zijn geen tramsporen !!! U kan dan ook met uw bakfiets gewoon de meest rechtse kant van de rijbaan gebruiken.
2. Voor moeders op de fiets die hun kroost begeleiden: mobiel telefoneren in een Zone 30 is goed voor het imago (in Niger, Hamont-Achel en Opper-Volta*).
3. Voor kinderen met fluo vestjes, fietshelmpjes, blauwe zwaailichtjes, ijshockey-schouderstukken, laterale airbags, radarinstallaties, luchtafweergeschut, begeleidende drones, 5 zwaantjes voor en 3 achter, vuurpijlen van de Navy, enz, enz…: tijdens de verkeersles is de meester U iets vergeten te vertellen.

Hiermede U en de verkeerssituatie in Vremde van dienst geweest te zijn, groet ik U.

Triphone V.

* Noot van de redactie: Opper-Volta is het huidige Burkina Faso.

Koen T’Sijen wordt Eurocommissaris voor het Landelijke Karakter van Vremde

Vremde – Europa | Een verrassende wending op het toneel van de internationale politiek. Burgemeester van Boechout-Vremde Koen T’Sijen (Pro) zegt de lokale politiek vaarwel en wordt Eurocommissaris voor het Landelijke Karakter van Vremde.

Huidig burgemeester van Boechout-Vremde Koen T'Sijen krijgt onverhoopt een zware Europese post.

Huidig burgemeester van Boechout-Vremde Koen T’Sijen krijgt onverhoopt een zware Europese post.

Dat T’Sijen Eurocommissaris zou worden voor Boechout-Vremde hing al een tijdje in de lucht. Maar dat hij een zware post als die van het Landelijke Karakter van Vremde zou krijgen, had zelfs politicoloog Carl Devos niet zien aankomen.

‘Het was geen makkelijke keuze,’ geeft T’Sijen toe. ‘Maar na uitvoerig wikken en wegen kon ik niet anders dan tot de conclusie komen dat dit een opportuniteit is die ik niet kon laten liggen. Hoeveel mensen op de wereld kunnen er zeggen dat ze Eurocommissaris voor het Landelijke Karakter van Vremde zijn?’

‘Eurocommissaris worden terwijl je burgemeester van Boechout-Vremde kan zijn. ‘Kent T’Sijen zijn prioriteiten wel?’ vraagt men zich bij oppositiepartij N-VA af. ‘Hij vertrekt toevallig net nu de dorpskern van Vremde moet vernieuwd worden en er een veelbesproken woonerf komt in het midden van het dorp. Hij ontvlucht gewoon deze problemen door zich terug te trekken in een Europese ivoren toren waar hij naar hartenlust kan liggen graaien.’

T’Sijen laat de kritiek van N-VA niet aan zijn hart komen. ‘Ik ben blij dat ik eindelijk op niveau zal kunnen debatteren met mensen die een beetje fatsoen hebben zoals Nigel Farage.’

Wie T’Sijen nu zal opvolgen als burgervader van Boechout-Vremde is nog onduidelijk. De beurzen reageren vooralsnog afwachtend op deze politieke omwenteling, maar het is duidelijk dat deze onduidelijkheid niet te lang zal mogen blijven duren of er zal een lange periode komen van economische en politieke instabiliteit in Boechout-Vremde, wat zo zijn repercussies zal hebben op de rest van Europa en de wereld.

‘Ik ken nog wel iemand die net het premierschap door zijn neus zag geboord worden en nu extra veel vrije tijd heeft,’ liet Kris Peeters (CD&V) onze redactie alvast weten.

 

Wie wordt de violist(e) van I Am Wolves?

Vremde – Het Muzikale Universum | De hele culturele sector van Vremde ligt op apegapen. De plaatselijke muziekgroep I Am Wolves zoekt een violist. En omdat ze daar niet kieskeurig zijn mag een violiste zelfs ook. Indien u zich nu al aangesproken voelt: hier brandt de lamp.

Een viool zoals u ze alleen nog maar op Google Afbeeldingen zag.

Een viool zoals u ze alleen nog maar op Google Afbeeldingen zag.

Maar niet te snel. Eerst de nodige achtergrond, duiding en diepgang zoals u intussen van ons gewend bent. Een violist is een mannelijk iemand die viool speelt. Een violiste is een vrouwelijk iemand die viool speelt. Een viool is een snaarinstrument. Door de snaren aan het trillen te brengen ontstaan er klanken. (bron: Wikipedia Encyclopedia Britannica)

Wist je dat het verkleinwoord van viool 'viooltje' is?

Wist je dat het verkleinwoord van viool ‘viooltje’ is?

Dus I Am Wolves zoekt iemand die in zijn of haar vrije tijd zich bezighoudt met het produceren van klanken door middel van met een stokje de snaren van een viool aan te raken. Want I Am Wolves zonder violist(e) is als een kerk zonder kerkhaan. Het is niet meer hetzelfde. U gelooft ons niet? Het bewijs: in het woord ‘viool’ zit er tussen de v en de o één letter en in ‘wolves’ ook! Zo veel gelijkenissen kunnen gewoonweg geen toeval zijn.

Zoals uit bovenstaand muziekfragment blijkt, is de ultieme droom van I Am Wolves niet alleen de Vlaamse Ultratop 10 bereiken maar bovenal één keer te mogen optreden op het Schlagerfestival. Dat moet van voor het begin van alle waarnemingen geleden zijn zulke ambitie in Vremde gezien te hebben. Of om het met de woorden van frontvrouw Gwen Verlinden te zeggen: ‘I am in the game for the fame,’

Voor de goede verstaander, de prominentste leden van I Am Wolves komen uit Vremde. Zij maken er vooral de noordelijke banlieues onveilig. Het zou natuurlijk doodzonde zijn mocht de hele culturele sector van Vremde van de kaart geveegd worden, gewoon omdat er niemand op deze aardbol rondloopt die viool kan spelen.

Alvorens de NAVO een troepenmacht moet sturen naar Vremde om deze crisissituatie op te lossen, hoopt de internationale gemeenschap dat I Am Wolves op diplomatieke wijze aan een violist(e) kan geraken. Volgens sommige bronnen ziet CD&V hier een eerbare uitweg voor Kris Peeters nu deze het premierschap door zijn neus ziet geboord worden. ‘Dit is niet meer dan een denkpiste,’ vertelt voorzitter Wouter Beke. ‘Maar niemand die zal tegenspreken dat Kris erg graag de eerste viool speelt.’

Maar tot dan zijn alle kandidaturen bij I Am Wolves nog steeds welkom. Wat moet u kunnen? Plat Vremds spreken is mooi meegenomen, maar geen basisvereiste. Fijnbesnaarde humor hebben is een pluspunt, maar niet doorslaggevend. Viool kunnen spelen is dat verrassend genoeg wel. En voor de rest gewoon een beetje competentie uitstralen. Dat doet u door bijvoorbeeld geen boeken te schrijven waarin u vertelt in welke straten u allemaal al gewoond heeft.

Wie? I Am Wolves (we worden betaald per keer dat we I Am Wolves hier neerschrijven)

Wat? Viool spelen

Contact: De Facebookpagina van I Am Wolves

De Berkenlaanwatcher (3): Berkenlaan vervangt Meir in Monopoly

Vremde | Gerechtigheid is afgelopen week geschied. Tot op heden was er van de Berkenlaan in de Belgische Monopoly geen sprake. Daar komt in de volgende versie van het bordspel verandering in. De Meir zal moeten opkrassen, de Berkenlaan komt in de plaats.

Fenomenaal zicht op het straatnaambordje van de Berkenlaan.

Feeëriek zicht op het straatnaambordje van de Berkenlaan.

De makers van het Monopolyspel slaan mea culpa en vragen om clementie. ‘Het was inderdaad een grove fout om jarenlang de Berkenlaan over het hoofd te zien. Wij waren verblind door de economische bedrijvigheid op de Meir. Maar uiteindelijk is dat slechts een mist die er wordt gecreëerd om de miserabele wantoestanden die er plaatsvinden te bedekken. Tijdens solden vinden er bloedige gevechten om een lapje stof plaats waar zelfs IS het schaamrood op de wangen van zou krijgen, mannen worden er geheel tegen hun wil mee naartoe gesleurd en Karl Vannieuwkerke heeft er al eens gewandeld. Deze wantoestanden, een westerse maatschappij anno 2014 onwaardig, zijn we ook pas achteraf allemaal te weten gekomen.’

Volgens anonieme bronnen treft de makers van Monopoly meer schuld dan ze nu willen doen uitschijnen. Zij zouden van lobbyisten van de Meir onder tafel steekpenningen ontvangen hebben om de Meir een prominente plaats toe te bedelen in Monopoly. ‘Absolute onzin,’ fulmineert een maker. ‘Kortingsbonnen en gratis kledij dat wel, maar geen steekpenningen onder tafel. Dit is laster en pure eerroof. Wie mij hiervan beschuldigt, sleep ik voor het gerecht!’

Het goede nieuws is in ieder geval dat de Berkenlaan nu eindelijk haar welverdiende plaatsje heeft op het Monopolybordspel, dat in één klap haar prestige en geloofwaardigheid ziet stijgen nu het uithangbord van Vremde onderdeel wordt van Monopoly.

Er wordt nu ook aan gedacht om een Monopolyspel van Vremde alleen op de markt te brengen. Welke straten daar allemaal in zullen voorkomen, is nog onduidelijk. Wel is al uitgelekt dat de Berkenlaan de duurste straat zal zijn. En wie de Lindelei koopt, krijgt er geld bij.

 

Iemand schrijft geen boek

Het Literaire Universum | Er heeft iemand geen boek geschreven. Een revolutionair concept dat de literaire wereld op haar grondvesten doet daveren. Zodanig zelfs dat er al sprake is van een nieuwe stroming: het feuilleblanche.

Er heeft iemand geen boek geschreven. Volgens mensen die het kunnen weten de trend van het literaire najaar. Veel onheil was te voorkomen indien deze trend zich eerder manifesteerde.

Er heeft iemand geen boek geschreven. Volgens mensen die het kunnen weten de trend van het literaire najaar. Veel onheil was te voorkomen indien deze trend zich eerder manifesteerde.

De Boekenbeurs belooft voor het eerst sinds het begin van de waarnemingen interessant te worden. Volgens trendwatchers wordt het niet schrijven van een boek een absolute trend dit najaar. Een anonieme schrijfster getuigt: ‘De trend was me volledig ontgaan. Als ik dat had geweten, had ik die intensieve research naar de straten waarin ik gewoond heb niet gedaan. Laat staan dat ik mijn stembanden zou hebben kapot gegild in mijn wagen.’

Iemand schrijft geen boek.

Zeer accurate reconstructie van iemand die geen boek heeft geschreven.

Maar wat is nu het geheim achter het niet schrijven van een boek? ‘Veel karakter tonen, niet bezwijken onder de druk, geen uitgeverij vinden en vooral veel inspiratie hebben om niet te schrijven,’ vertelt H. Brusselmans, de meest bekende niet-schrijver van Vlaanderen. ‘Ik had eigenlijk toch niks te vertellen. Dus heb ik ook geen boek geschreven. Niet om te choqueren, te provoceren of minderheden tegen elkaar op te zetten of zo, maar gewoon om te benadrukken dat mijn eigen uniciteit niet in een boek te vatten valt.’

Deze nieuwe literaire stroming, het feuilleblanche, kan volgens literaire onderzoekers wel eens een blijvertje worden. ‘Ondanks de hoge moeilijkheidsgraad. Het is in deze postmoderne tijden niet evident om niet achter je schrijftafel te kruipen en allerhande persoonlijke onzin neer te pennen waarin je jezelf op allerhande manieren blootgeeft,’ stippen ze aan.

‘Het is vooral een statement,’ vertelt Jef, beenhouwer en in zijn vrije tijd een fervent niet-schrijver. ‘Door geen boek te schrijven kan ik mijn online perfectie doorbreken.’ Welke raad heeft hij nog voor mensen die op het punt staan om niet met het schrijven te beginnen? ‘Niet twijfelen. Gewoon doen.’

 

Het gemeenteblad: een literaire analyse (de herkansing)

Het Literaire Universum | Juicht ende jubelt! Recent zat het gemeenteblad ook in uw brievenbus. Als het daartoe de kans al kreeg tenminste. Toen u de postbode zag aankomen, griste u het gemeenteblad al uit zijn handen vooraleer hij het in uw brievenbus had gestoken. U las het één keer, twee keer, drie keer, u fluoresceerde de belangrijkste passages net als u intussen het woord vooraf van meneer de burgemeester uit het hoofd kan opdreunen alsook de openingsuren van de bib van Vremde.

boechout3

Maar goed, dergelijke gezaghebbende bladen verdienen het natuurlijk om kritisch onder de loep te worden genomen. Dat deden we eerder al met het gemeenteblad editie juli/augustus.  We uitten gefundeerde kritiek, deden aanbevelingen en hoopten zo het literaire gehalte van ’t Forum op een hoger niveau te tillen. Nu is het als kritische waakhond uiteraard onze taak om te zien of onze aanbevelingen zijn opgevolgd en of het gemeenteblad zich eindelijk naast de werken van de grote literatoren der aarde als Vladimir Nabokov, Marcel Proust en Joy Anna Thielemans mag plaatsen.

Het antwoord is neen. Desondanks beginnen we met het goede nieuws. De plaatselijke sportvedettes worden in de spotlights gezet. Niet meer dan terecht. Sport is een belangrijke bindende factor in onze maatschappij. Zonder sport was er geen sport geweest. Op pagina 30 en 31 kan u een interview vinden met de Boechoutse sportieve trots. Dat doet het onheilsbericht op de laatste bladzijde dat er in het containerpark tot maar 15 minuten voor sluitingstijd toegang is meteen vergeten.

Maar belangrijker nog is het om te kijken wat er met onze aanbevelingen is gedaan. Weinig. De plot is en blijft warrig. Op het voorblad staan twee topsportende medemensen die pas aan het einde van het verhaal aan bod komen. Nu ja, verhaal. Het gaat van jubilarissen tot afgeschafte nachtbussen om vervolgens het te hebben over armoede, azalea’s kopen en een overzicht van de bezigheidstherapie voor linkse culturo’s in de maand september. De overgang van het ene thema naar het andere verloopt bruusk, zonder samenhang en doet de lezer algauw het vermoeden krijgen dat dit geen materiaal is dat kan meedingen naar de Nobelprijs voor Literatuur, hoogstens naar de Libris Literatuurprijs.

Een belangrijk punt waar we het niet over gehad hebben in onze vorige literaire analyse van het gemeenteblad zijn de Vremderquota. Van bladzijde 17 tot en met 25 wordt er gewag gemaakt van 23 culturele of sportieve activiteiten.  U begrijpt even goed als ons dat er in Vremde meer te doen valt dan alleen maar een familiedag van de Scouts van Vremde en wat meelopen met een olympisch vlammetje. Zoals euhm dingeskes hé ge weet wel. Voilà. Het is dan ook een schande dat hier niet meer melding van wordt gemaakt. Het gemeenteblad heeft aldus ook nog eens jammerlijk gefaald in het halen van de Vremderquota.

Voorts vallen er weinig hoogstandjes te melden op literair vlak. Park Party is een mooie alliteratie, maar verdient een bredere uitwerking zodoende de stilistische capaciteiten van de auteur te bevestigen. Een literair werk moet een meerwaarde bieden, de lezer wakker schudden en hem in vervoering brengen. Sinds Gewoon Joy ligt de lat op literair gebied een stuk hoger, toch wil dat niet zeggen dat het gemeenteblad zich hier zomaar moet bij neerleggen. Het moet zich durven vernieuwen en de strijd durven aangaan met literaire meesterwerken als Gewoon Joy.

Die meerwaarde kan ook geboden worden via humor, een suggestie die we de vorige keer al maakten is een satirische rubriek. Maatschappijkritiek en humor verweven in één tekst, beter wordt het niet gauw denkt een weldenkend mens dan. Al zijn, zo hebben we ons laten vertellen, schrijvers van satire vaak niet de goedkoopste en al zeker niet de gemakkelijkste mensen die er op deze aardbol rondlopen. Gelukkig is de kans bitter klein dat u vaak satire leest, laat staan dat u zo iemand kent die het schrijft.

En dan hebben we het schokkendste nog voor het laatst gehouden. We citeren even een passage op bladzijde 10: ‘Samenaankoop groene stroom’ luidt daar de titel. Een onbegrijpelijke, maar vooral zeer pijnlijke titelkeuze. Door te kiezen voor het woord ‘samenaankoop’, kiest hij (hoministen zullen dit seksisme vinden en opwerpen dat het ook een zij kan zijn, omdat niet alleen mannen blunders maken en gelijk hebben ze) niet voor ‘groepsaankoop’ en laat de auteur een geniale alliteratie liggen. Dit bewijst nogmaals op flagrante wijze hoe de fundamentele literaire inzichten bij de auteur van het gemeenteblad ontbreken.

Conclusie

Sport verkoopt altijd, maar het leidt de aandacht af van het feit dat er voor de rest inhoudelijk en stilistisch nog veel werk aan de winkel is. Park Party is de meest gevleugelde alliteratie die er in 32 bladzijden gemeenteblad te vinden is. Maar ook inhoudelijk mag er meer samenhang zijn. De belangrijkste aanbeveling blijft evenwel dat het gemeenteblad als het zich wel verheffen tot literatuur een satirische rubriek mist. Net als wat halfnaakte vrouwen en volledig naakte vrouwen. Maar in hoofdzaak toch die naak… satirische rubriek.