The Vremde Mirror

‘Dat recht op vrije meningsuiting? Prima hoor. Maar men overdrijft ermee.’ Barry is daarom van oordeel dat bepaalde bevolkingsgroepen niet alles moeten kunnen zeggen. ‘Die nuance mis ik in het debat.’

Barry (links)

Maar wie wel en wie niet? ‘Het is eigenlijk vrij eenvoudig,’ meent Barry. ‘Iedereen moet alles kunnen zeggen behalve politiek correcte linkiewinkies die vinden dat racisme in bepaalde omstandigheden niet kan, omdat ik vind dat mensen die kritiek hebben op onbaatzuchtige strijders voor het vrije woord hun bek moeten houden.’

‘Ook nordic walkende Pokémonjagers op crocs, Nobelprijswinnaars voor Wiskunde en dansende moslims. Mochten er nog andere zijn, die ook. Elke blanke middenklasser die op het punt staat een aandoenlijk opiniestuk te schrijven over kijk mij eens een zwaar leven hebben, elektrische fietsers die denken dat ze Fabian Cancellara zijn of het echt zijn, dagbladschrijvers die meninkjes herkauwen als een koe gras, professoren, leraren, Erdogan, mensen met een IQ boven de 95, Gwendolyn Rutten, mensen die hun kind Ashley noemen, mijn Nigeriaanse mailvriendin die niet meer antwoordt sinds mijn zevende betaling, naïeve huppelmeisjes van 22 met een bloem in hun haar die denken de hele wereld te mogen vertrouwen, conducteurs die vragen naar mijn vervoersbewijs en mensen die inconsequent gedrag vertonen, gewoon vanwege vermoeiend, lelijk of een combinatie van beide.’

‘Is er nog de restcategorie: onbelangrijke mensen met onbelangrijke meningen en mensen die vergeten worden. Zie ik nu iemand over het hoofd? Ik denk het niet.’