The Vremde Mirror

Nancy, trouwe lezer van Het Nieuwsblad, heeft haar abonnement opgezegd. ‘Ik kan de krant niet meer openslaan zonder dat er nieuws in staat.’

‘Op de voorpagina een bloedbad in een plaats waar Kristel nooit Josje heeft ontvolgd (München, nvdr.) op Instagram. Wat is dan de relevantie? De maat is vol.’

Nancy voelt zich besodemieterd. ‘Dat begint met een zinnetje nieuws, een maand later zijn dat al vijf regels en voor je het goed en wel beseft staat er op een hoekje op pagina 28 een bericht over enkele duizenden doden door noodweer ergens waar Josje nog nooit is geweest.’

Ze verdenkt kranten ervan mensen te willen informeren zodat ze op verkiezingsdagen niet het geluid van hun rommelende buik volgen. ‘Pure indoctrinatie. Regimepers. Wie weet hoe lang dit al gaande is. En niemand die wat zegt.’

Nancy wordt haast nostalgisch. ‘De chihuahua van Tanja Dexters, het haar van Karen Damen, Rik Torfs die over politiek praat. Maar nee, de journalisten van tegenwoordig denken dat ze informatief moeten zijn.’

Ook Het Nieuwsblad online vindt Nancy niet veel beter. ‘Veel mensen zijn verslaafd aan actualiteit en kranten spelen daar handig op in. Het gaat allemaal om de clicks.’

De kritiek dat ze hardvochtig en onverschillig is wuift ze weg. ‘Wat is nu zo’n aanslag? Bij een volgende aanslag spreken we er toch niet meer over. Nee, wil ik duiding lees ik wel Het Laatste Nieuws.’

Het was geen alledaags zicht. Een man in een winterjas met uithangende draden op een trein tussen Antwerpen en Brussel. Er brak even paniek uit, maar die bleek naderhand onterecht.

Mensen verbrijzelden ruiten, liepen gillend van de ene kant van de wagon naar de andere, vertrappelden elkaar, er was ook iemand die veel te luid telefoneerde. Kortom, er brak kortstondig een paniek uit die je alleen bij lang op voorhand aangekondigde treinstakingen ziet.

Lobke (21) keek hoofdschuddend toe. ‘Het is niet omdat je je verdacht gedraagt dat je per se banden hebt met de UGent. Mensen kunnen soms toch zo kortzichtig zijn.’

En inderdaad. De man kon de overgebleven passagiers en het aanwezige treinpersoneel van zijn goede bedoelingen overtuigen toen hij zei verbonden te zijn aan de URaqqa en wifi-straling in NMBS-treinen te onderzoeken.

Door dit voorval kwam de trein met negen minuten vertraging aan in Brussel. Het is nog onduidelijk of de student en de URaqqa voor deze onvoorziene kosten moeten opdraaien.

De Europese Unie weigert de Turkse president Erdogan te erkennen als dictator. Die is te democratisch verkozen om aanspraak te maken op deze titel. Volgens internationale waarnemers een sterk signaal ten aanzien van de dubbelzinnige houding van Erdogan.

‘Laten we de term dictator voorbehouden aan lieden die niet door het volk verkozen zijn,’ stelt voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker.

‘Het is niet omdat je machtsgeil bent dat je per se een dictator bent,’ oordeelt Belgisch minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders.

‘Kim Jong-Il draait zich om in zijn graf. Het is een fout signaal om de eerste de beste dorpsgek een dictator te noemen. Het is een eretitel waarvoor je moet vechten,’ meent de Hongaarse premier Viktor Orban.

De Europese politici reageren over het algemeen zeer lauw op de openlijke sollicitaties van de Turkse president Erdogan om voortaan door het leven te gaan als dictator.

‘Het is geen afwijzing,’ nuanceert fractieleider van ALDE Guy Verhofstadt. ‘Hij moet alleen nog wat groeien in zijn rol als dictator zodat hij voldoet aan de EU-regelgeving. Politieke rivalen martelen hoogstens voorafgegaan door een schijnproces, rechters en professoren uit hun ambt zetten, de doodstraf herinvoeren, de persvrijheid afschaffen, uitkomsten van referenda negeren. Die dingen.’

Om zich te ontpoppen tot een volwaardig dictator heeft Erdogan de Turken opgeroepen om bij de komende verkiezingen in 2044 op zijn vermoorde tegenstander te stemmen zodat hij de uitslag moet vervalsen.

‘Zomaar mensen hun vakantie verknallen voor een beetje democratie. Het lef.’ Westerse toeristen zijn allesbehalve te spreken over de staatsgreep van het Turkse leger. Ze eisen verontschuldigingen en een gratis, deugddoende massage.

‘Ineens vindt men democratisch bestuur, eerlijke verkiezingen, een scheiding van kerk en staat en een respectering van menselijke vrijheden belangrijker dan toeristen die zich tevreden tonen. De brutaliteit. Hier zien ze mij niet meer. Volgend jaar weer lekker naar de Côte d’Azur.’

Niet alleen Margriet (57) die in Antalya vertoeft doet haar beklag. ‘Er is steeds minder respect voor toeristen,’ valt Kelly (32) haar bij. ‘Een maand zomervakantie moet een momentje voor jezelf zijn. Zonder beslommeringen. Relax. Na zo’n staatsgreep ogen de mensen van het hotel hier nerveuzer dan anders. Dan denk je toch al eens sneller: zal het eten nog zo top zijn? Weg zorgeloosheid.’

‘De service na een staatsgreep is kwalitatief ondermaats,’ zegt Kelly. ‘Er verdwijnen ook plots mensen. Dat kan natuurlijk niet. En klagen helpt niet. Het eigenbelang overwoekert onze luxe. Dat is de wereld van vandaag.’

Vanzelfsprekend is ook Sven Ornelis betrokken partij. ‘Ik hoorde over de Turkse staatsgreep voor het eerst op de radio. Ik maak zelf radio. Dan komt het plots allemaal wel heel dichtbij. Kunnen we daar alstublieft ook eens aan denken?’

Nee, een andere keer.

Deze man dook maandagvoormiddag achter een Pokémon in het begrotingsgat. Nu is hij vermist. Heeft u hem gezien of weet u waar hij verblijft? Aarzel dan niet om contact op te nemen met de hulpdiensten. De man is verward en heeft dringend psychologische bijstand nodig. Discretie is verzekerd.

Volgens vrienden en familieleden van Johan (60) betreft het een onrustwekkende verdwijning. ‘Hij ging achter een Pokémon aan in het gat van de begroting. Sindsdien hebben we niets meer van hem gehoord.’

‘Het begrotingsgat is al van kindsbeen af zijn favoriete speelterrein,’ vertelt Koen, zijn beste vriend. ‘Soms vertrok hij voor dag en dauw om dat gat te dempen. We lieten hem dan maar doen, hij kwam ’s avonds of diep in de nacht altijd wel weer thuis.’

Dat is nu niet het geval. ‘We roken niet meteen onraad,’ aldus zijn naaste omgeving. ‘Johan is al langer geobsedeerd door de virtuele wereld. Met geld dat er niet is denkt hij een onzichtbaar gat te dichten. Is hij daarom een fantast? Hij voelt zich daar goed bij en dat is het belangrijkste.’

Duikers van de brandweer zijn nu op zoek naar Johan. ‘De zoekacties tot dusver hebben heel wat opgeleverd,’ jubelt de plaatselijke brandweercommandant. ‘We hebben al drie Pokémons gevangen en we hebben nog maar 10% van het gat doorzocht.’

Twee dagen droog weer met her en der zonneschijn. De kusthoreca ziet zwarte sneeuw en klaagt de dingen aan. ‘Er zijn geen Belgische zomers meer.’

‘Waar zijn de typische Belgische zomers gebleven?’ Ouderdomsdeken aan de kust en uitbaatster van een café Lucie (86) vraagt het zich af. ‘De laatste keer dat ik die meemaakte was toch zo’n halve week geleden. Regenen dat het deed en er was een bries die de kou afkoelde terwijl de temperatuur steeg naar 16°C. Waar is de tijd?’

De jongeren kunnen het zich nog nauwelijks heugen. IJsjesverkoper Jason (23) denkt dat het voor de jongere generaties kusthoreca moeilijker wordt om steen en been te klagen. ‘De generaties voor ons hebben het voor ons verbrod.’

Zijn vriendin Anouck (22) is het daar volmondig mee oneens. ‘De aarde warmt op, dus zullen we aan de kust harder moeten werken dan onze voorgangers. Een cadeautje van hen waarvoor wij nu het gelag betalen. Ann De Bie lok je met minder naar de kust.’

De horeca aan de kust vreest in ieder geval het ergste nu de typisch Belgische zomer het laat afweten. Zeker met nog twee mooie dagen in het verschiet. ‘De tegenvallende inkomsten kunnen deze zomer hierdoor weleens fel tegenvallen.’

Het is een herkenbaar beeld. Staat u bij de bakker, begint er achter uw rug plots een dame met een poedel in haar armen te janken over het weer. U vraagt haar van wie ze de toestemming kreeg om dit te doen. Zij haalt haar vergunning boven. Vervalst, komt een andere klant tussenbeide. Enfin, gedoe.

Kan iedereen zomaar zijn zegje doen over het weer? Veel verwarring daaromtrent. Het is niet altijd duidelijk wiens bevoegdheid het is om te klagen over het weer. Evenmin duidelijk is welke objectieve parameters geldig zijn met als gevolg dat het debat nu vaak wordt gekaapt door mensen die niet zozeer nuance prediken, maar het weer misbruiken om gênante stiltemomenten te vullen.

‘Wat er dan gezegd wordt is vaak van ondergeschikt belang,’ jammert weerman Frank Deboosere. ‘Daarom vaardigt het KMI een vergunning uit om te mogen klagen over het weer. Wie slaagt voor een praktisch en theoretisch examen ontvangt dit felbegeerde papiertje.’

‘Het debat is echt verziekt,’ legt Deboosere uit. ‘Vooral ’s zomers klagen veel mensen zonder de benodigde kennis over het weer. Laatst hoorde ik nog iemand beweren dat het voor de tijd van het jaar relatief vaak regent. Blijkt hij achteraf niet eens te weten hoe warm het was om 13u30 in Ukkel, 3 juli 1925 jongstleden. Ik verzin dit niet.’

Criticasters vrezen dat met deze maatregel het geklaag over het weer in de illegaliteit zal verdwijnen.

Door het ontbreken van Belgische slachtoffers en een gebrek aan aandacht in Vlaamse kwaliteitskranten zal IS de aanslag op de luchthaven Atatürk in Istanbul van dinsdag jongstleden hernemen. Plaats en tijdstip zijn nog onbepaald.

In de Belgische media is er frappant weinig reuring over de aanslag in Istanbul. Terroristengroep IS laakt hun ongebreidelde chauvinisme. ‘Het leven van een Turk of Oekraïner is evenveel waard als dat van een Belg. Laten we dat niet vergeten.’

Toch beseft IS dat de dienst marketing al beter werk heeft verricht. ‘Nu zullen we nooit weten of en met welke woorden Mia Doornaert, Etienne Vermeersch en Jan Mulder de aanslag afkeuren. En daar doen we het toch voor.’

IS heeft daarom een verrassinkje voor de Belgische pers. ‘We kunnen nog niet zeggen waar en wanneer, maar we gunnen onszelf een herkansing.’

Voor Bart Sturtewagen van De Standaard is dit een schuldbekentenis. ‘IS zal het niet met die woorden zeggen, maar het snapt ook wel dat het nalatig is geweest. Een halve Belg was al genoeg geweest.’

In afwachting blijft de Vlaamse kwaliteitspers over de diepte van de modderplassen op de wei van Rock Werchter berichten en de heroïek van de festivalgangers bezingen.