The Vremde Mirror

Gisteren blies Sévérine Sevranckx haar laatste adem uit, dat meldde haar familie aan het persagentschap Belga.

Sevranckx gaat de geschiedenis in als diegene die desinformatie voor gewone burgers toegankelijk maakte. Zo bracht ze in de jaren zestig en zeventig onder meer naar buiten dat Deense wetenschappers een waterbron op de zon hebben ontdekt, dat wielrenner Davide Rebellin voor de eerstvolgende eeuwwisseling zijn fiets aan de haak zou hangen en dat Hitler in 1945 niet naar Argentinië is gevlucht, maar zelfmoord pleegde in zijn bunker.

Geen van die onthullingen bleken te kloppen. Ze vond het principe van krantensites uit, reeds jaren voor er sprake was van het internet: het maakt niet uit wat je schrijft, zolang het maar sensationeel en dramatisch oogt.

Toen ze de Bende van Nijvel in 1987 hoogstpersoonlijk oprolde, werd ze geveld door haar reputatie. In 1990 bleek dat Sevranckx het bij het rechte eind had. Een meer dan spijtige ontwikkeling. We mogen er niet aan denken welk onheil België bespaard was gebleven, mocht ze onmiddellijk zijn geloofd.

In intieme kring liet ze zich ontvallen: ‘Als je lang genoeg uit je duim zuigt, verzin je onvermijdelijk een keer de werkelijkheid.’

Om haar te rehabiliteren werd Sevranckx speechschrijver voor minister van Buitenlandse Zaken Mark Eyskens (CVP) die evenwel moest aftreden toen hij in een toespraak voor de VN openlijk verkondigde dat de zoon van de toenmalige Amerikaanse president George H.W. Bush een reactionaire wapengek is.

‘Une grande dame is niet meer. Ze was de verpersoonlijking van le journalisme d’égout, de klassieke Franse school in de journalistiek waarbinnen duidelijke normen en waarden gelden. Die klinken nu ongetwijfeld als hopeloos ouderwets, maar je wist tenminste wat je eraan had,’ aldus Mia Doornaert.

‘Ze verstond de kunst om verzinsels waarachtig te brengen. Dat poog ik al heel mijn leven vergeefs te kopiëren,’ meent Siegfried Bracke.

En @torfsrik twittert: ‘De verbeelding is vandaag uitgestorven, al is dat moeilijk in te beelden.’

In 2004 werd Sevranckx al eens dood verklaard. Dat bleek naderhand een stunt van haar die veel kwaad bloed zette. Maar nu is haar dood echt, zo verzekerde ze zelf in een videoboodschap vlak na haar overlijden.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond ze in geboortedorp Rumst op een lijst van N-VA en sinds 2011 leed ze aan dementie. Sévérine Sevranckx zou volgende week 87 worden.