The Vremde Mirror

Erwin (42) is het verwijt beu. ‘Velen denken dat ik een neonazi ben uit diepgewortelde frustraties en willen met mij praten. Leren ze het nooit? Ik ben niet voor rede vatbaar, ik ben een neonazi.’

‘Voor de allerlaatste en duizendste keer: ja, ik ben een neonazi. En nee, ik ben niet altijd boos. Dat ik neonazi ben staat geheel los van mijn gemoedstoestand. Ik ga niet Wouter Van Besien knuffelen wanneer ik goedgezind ben.’

‘Houd op met ons zwart te maken,’ roept Erwin op. ‘Neonazi’s zijn niet per se boos. Kwaadwillige framing. Waarom kan een mens niet zijn wie hij is? Accepteer het gewoon dat ik joden, moslims, homo’s, transgenders, communisten, journalisten en democraten wil vergassen. Het is 2018, deal with it.’

‘Vooroordelen maken veel kapot,’ zucht Erwin. ‘Het is een dagelijks gevecht, gelukkig ben ik een neonazi. Niettemin verontrust het gebrek aan ruimdenkendheid in de westerse samenleving mij ten zeerste.’

Erwin besluit op pakkende wijze. Tot huilens toe. ‘Leef en laat leven. Als je geen jood, moslim, homo, transgender, communist, journalist of democraat bent, doe ik je helemaal niets.’