The Vremde Mirror

Vandaag vindt in Brussel (nogmaals) een grote betoging van politici plaats. Zij vinden dat jongeren te weinig doen voor het klimaat.

© Wikimedia Commons

Initiatiefneemster is Joke. Joke kunt u kennen als Vlaams minister van Leefmilieu, maar waarschijnlijk liever gewoon niet. Zij vindt het niet kunnen dat vele betogende jongeren ecologische praatjes verkopen, terwijl ze zelf het vliegtuig nemen om met hun ouders op vakantie te gaan.

Joke introduceert enkele jonge klimaatbetogers: ‘Groene ridder Robbe (16) fietst iedere dag twee keer 12 kilometer naar school, maar at gisteren nog een banaan. Bananen groeien niet in zijn tuin hé! Melissa (18) heeft de mond vol van deeleconomie, maar haar hobby is shoppen op de Meir. En Geert (17) eet sinds zijn twaalfde geen vlees, maar drinkt dan wel sojamelk. Enzovoort, enzovoort.’

‘En wij als politici worden geacht een ambitieus klimaatbeleid te voeren. Gemakkelijk natuurlijk om de verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven van de wetgevende en uitvoerende macht. De omgekeerde wereld. Het is de toekomst van de jongeren. Niet de onze. Ze mogen al blij zijn met elke halfbakken klimaatmaatregel die politici nemen.’

‘Dit hemeltergend inconsequent gedrag is behalve laakbaar ronduit hypocriet,’ stelt Joke. ‘Ik zou ook liever zo veel mogelijk bossen kappen om er industrieterreinen neer te poten, autosnelwegen aanleggen te midden van natuurgebieden en openlijk lobbyen voor extra luchthavens in Vlaanderen.’

‘Echter, wat doe ik? Ik doe dat niet. Omdat ik inzit met de generaties na ons. Maar kan het alstublieft van twee kanten komen?’